می توان از شهید محمد قورچانی بزرگمرد خمینی شهری به عنوان بنیان گذار ورزش تکواندو در استان اصفهان یاد کرد. وی تکواندو را از سال 53 در خمینی شهر رواج داد. در آن سال ها هیئتی بود به نام هیئت ورزش های رزمی، که شامل سه رشته جودو ، تکواندو و کاراته می شد و مسوولیت این هئیت تا سال 46 که هیئت تکواندو خمینی شهر به رسمیت شناخته شد، بر دوش حسین جدیری بود. از آن سالها تاکنون نیز حدود 31 سال است که جدیری مسوولیت این هیئت را بر عهده دارد . در حال حاضر در استان اصفهان 8 مربی با کمربند دان 8 مشغول به فعالیت هستند و در این میان حسین جدیری تنها شهروند خمینی شهری دارای دان 8 می باشد، وی دارای مدرک مربیگری و داوری بین المللی است و در سال های 1376، 1386 و 1392 داور نمونه آسیا معرفی شده است.
گفتنی است ورزش تکواندوی خمینی شهر تاکنون 20 شهید تکواندوکار را تقدیم به انقلاب و اسلام نموده است. در ادامه گفتگوی ما را با این ورزشکار می خوانید:

لطفا خودتان را برای خوانندگان ما معرفی کنید.
حسین جدیری متولد 1336 اهواز و ساکن خمینی شهر هستم. دیپلم انسانی خود را در سال 1369 و کاردانی مدیریت تربیت بدنی را در سال 1371 گرفتم. در سال 60 به صورت رسمی در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مشغول به کار و در سال 79 بازنشست شدم. در سال 57 به علت انتقال پدرم از شرکت نفت به ذوب آهن ساکن اصفهان شدم، در سال 59 در ورزشگاه تختی اصفهان کلاس تکواندو داشتم و اکثر هنرجوهای من از خمینی شهر بودند، آنها از من درخواست کردند کلاسی در خمینی شهر داشته باشم و من در سال 60 اولین کلاس خود را در خمینی شهر برگزار کردم، در همان سال به سپاه خمینی شهر انتقالی گرفتم و ساکن این شهر شدم. در حال حاضر سراسر ایران حسین جدیری را به اسم خمینی شهر می شناسند. دارای 4 فرزند هستم که در رشته ی ورزشی تکواندو فعالیت دارند.

چگونه به ورزش علاقه مند شدید؟
در دوران نوجوانی پدرم همیشه اصرار داشتند که ورزش کنم، من ابتدا از ورزش فوتبال شروع کردم، در سال 49 انتخابی دروازه بانان ایران در شهر اهواز شرکت کردم و انتخاب نشدم، با چهره ی افسرده به منزل آمدم و وقتی برادر بزرگترم که در رشته ی جودو و کاراته فعالیت داشت با این چهره ی من روبرو شد مرا به فعالیت در رشته جودو و کاراته تشویق کرد، در سال 50 وارد رشته ی جودو و کاراته شدم و تا کمربند سبز زیر نظر استاد بختیاری ادامه دادم.

چطور به ورزش تکواندو گرایش پیدا کردید؟
استاد بختیاری در اواخر سال 52 استاد رسول رئیسی معروف به شاهین را به من معرفی کرد، او گفت من در رشته ی تکواندو فعالیت دارم ولی این ورزش را به نام کاراته کره جنوبی می شناسند، من کنجکاو شدم و از او درخواست کردم تکنیک یکو(یوب چاگی) را برایم بزند، او استاد بلند قدی بود و تکنیک را به زیبایی هر چه تمام تر زد، از طرفی بسیار فرد خوش اخلاقی بود، این امر باعث شد من به رشته ی تکواندو روی آورم. از همان روز شاگرد استاد رئیسی شدم و امر آموزش را تا سال 55 پیش ایشان گذراندم، در سال 57 به خدمت مقدس سربازی در شیراز رفتم و در سال 59 به اصفهان آمدم. در اصفهان با استاد محمد قورچانی آشنا شدم و زیر نظر ایشان به تعلیم تکواندو پرداختم. با کمربند آبی نزد استاد آمدم و چون استاد از شیوه ی ورزشی من خوششان آمد بلافاصله آزمون کمربند قرمز را از من گرفت و کمربند قرمز را به من دادند، تا کمربند دان 2 در محضر استاد بودم و پس از آن استاد قورچانی به فیض شهادت نائل رسیدند و من دیگر افتخار شاگردی ایشان را نداشتم.

از افتخارات و مقام هایی که کسب کردید بگویید.
من در سال های 58، 59، 60، 61 و 62 در مسابقات استانی تکواندو در وزن 54 کیلوگرم همیشه قهرمان استان بودم. در سال 62 انتخابی تیم ملی در تهران برگزار شد، من در وزن 56 کیلوگرم موفق به کسب مقام دوم شدم. پس از آن در اواخر سال 62 مسابقات نیروهای مسلح بود و در آن مسابقات مقام سوم را کسب کردم اما از ناحیه دنده ی کمر سمت چپ آسیب دیدم و از آن پس دیگر نتوانستم در مسابقات کیورگی شرکت کنم.

مربیگری و داوری را از چه سالی شروع کردید؟
از سال 59 که شاگرد استاد قورچانی بودم به عنوان کمک مربی نزد استاد فعالیت داشتم، در همان سال در رهنان، استاد باشگاهی دائر کردند و مرا به عنوان مربی معرفی کردند. در سال 60 حکم مربیگری خود را گرفتم و داور درجه 2 شدم. در سال 70 در انتخابی داوران جهت اعزام به کلاس فدراسیون جهانی در یونان انتخاب شدم و مدت یک ماه در یونان آموزش داوری دیدم، حکم داوری درجه 3 خود را در یونان دریافت کردم.

از قضاوت ها و داوری های خود بگویید.
از سال 60 تا 79 به مدت 19 سال داور نمونه کشور بودم. اولین داوری خارج از کشورم در سال 72 به عنوان داور نیروهای مسلح در کشور کانادا بود. تا کنون بیش از سی کشور جهان را جهت داوری مسابقات سفر کرده ام. در سال 76 در تورنومنتر ویتنام و در سال 86 مسابقات نوجوانان (فستیوال هاوارانگ- هانبادانگ) جهان در کشور کره که بیش از 130 تیم شرکت کننده داشت و به مدت 7 روز به طول انجامید و در سال 92 در مسابقات تورنومنتر کشورهای آسیایی در بحرین به عنوان داور نمونه آسیا معرفی شدم.

خاطره ای از استاد شهید قورچانی دارید؟
استاد شجاعت خاصی داشت و در کنار این شجاعت اسطوره ی اخلاق بود، در خاطرم هست که به مستضعفین کمک زیادی می کرد، شبی به اتفاق استاد در منزل یکی از هم باشگاهی هایمان بودیم. من حس کردم پتوی زیر پایم تکانی خورد، موقعی که استاد رفت و زیر پتو را مشاهده کردم، مبلغی پول بود. بعد از آن موضوع را با مسوول شهریه کلاس در میان گذاشتم و او گفت استاد شهریه ها را بین بچه های مستضعف تقسیم می کند. امری که هنوز از استاد در خاطرم مانده و همیشه رعایت می کنم، شروع کردن کلاس با صلوات و اتمام آن با سوره والعصر است که این تعلیمی از استاد قورچانی ست در عرصه تکواندو استان اصفهان.

آیا هنوز تدریس می کنید؟
در اصفهان به اتفاق استاد یداله رضوانی کلاس دارم، این کلاس را از سال 58 تاکنون دارم.

از شاگردانتان بگویید.
سید نوید و سید مجید سجادی، مصطفی کبیری، حمید دادنجانی، هاشم افضلی قهرمان جهان کارگری در کشور آلمان، علی سلمانی (قهرمان پومسه در جهان) و...

بهترین تکنیک از نظر شما در ورزش تکواندو چیست؟
همه تکنیک ها کاربرد خود را دارند اما به نظر من موم دولیا باندا دولیا چاگی تکنیک زیبایست و البته ریسک بزرگی نیز هست.

از آسیب دیدگی هایتان بگویید؟
به دلیل اینکه در زمان قدیم در مبارزات تشک، ساق بند و هوگوی استاندارد نبود، آسیب دیدگی های زیادی پیش می آمد. مهمترین آسیب دیدگی من آسیب دیدن دنده چپ از ناحیه کمر بود و دلیل آن خرابی باسکو در زمان وزن کشی بود، من باید یک کیلو گرم وزن کم می کردم و پس از دویدن های زیاد باز هم این وزن کم نشده بود و نزدیک به زمان مسابقه باسکو تعمیر شد که وقتی روی باسکو رفتم پنج کیلو کم کرده بودم، اما وزن کشی انجام شده بود و موقع انجام مسابقه بود. این آسیب باعث شد دیگر نتوانم در مسابقات کیورگی شرکت کنم.

گویا شما در پنج مرحله از اعزام های داوری خود با هادی ساعی بودید، آیا خاطره ای از ایشان دارید؟
در مسابقات جهانی جه جیو در کره سال 79 من به عنوان داور بودم، هادی ساعی، مجید افلاکی و بهزاد خداداد در آن مسابقات حضور داشتند. من برای دوستان غذا می پختم، هادی ساعی و مجید افلاکی ته دیگ خیلی دوست داشتند و همیشه دنبال ته دیگ بودند، من هم ته دیگ ها را بر می داشتم و آخر غذا کمی ته دیگ به آنها می دادم، روزهای خیلی خوبی بود.

وضعیت تکواندو در خمینی شهر چطور است؟
این شهرستان در رشته ورزشی تکواندو سه قهرمان جهان دارد از جمله مهدی اندامپور، اصغر میرشفیعی و حبیب اله مهرابی، پنج داور بین المللی دارد از جمله: مرتضی سالمی، مجتبی سالمی، سعید زمانی، رضا مسیبی و بنده حقیر، 28 مربی در بخش آقایان و 15 مربی در بخش بانوان دارد. هئیت تکواندو از زمان تشکیل تاکنون 165 کاپ دارد و ده سال توانسته است هئیت نمونه استان شود، در حال حاضر خمینی شهر مرتب به مسابقات استان و کشور اعزام دارد، در سال گذشته 8 تیم و در سال جاری 6 تیم به لیگ استان اعزام شده است البته مشکلاتی هم داریم از جمله کمبود امکانات مالی که باعث شده است ما نتوانیم تیمی برای مسابقات کشور بفرستیم و ورزشکاران ما با تیم های اصفهان جهت انجام مسابقات کشور اعزام می شوند.

ورزش چه تاثیری در زندگی شما داشته است؟
خوش برخوردی و اخلاق مدار بودن در زندگی. توصیه من به خانواده ها این است که ما باید مشاور خوبی برای فرزندان خود باشیم و بتوانیم اوقات فراغت جوانان خود را با برنامه های خوبی چون ورزش پر کنیم.

درخواست شما از مسوولین شهر چیست؟
خمینی شهر در تمام زمینه ها پتانسیل بالایی دارد به خصوص ورزش، خواهش من از شهردار و فرماندار محترم قرار گرفتن در کنار ورزش و کمک کردن به آن است. در اینجا من از مسوولین محترم دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه پیام نور اصفهان و دانشگاه آزاد خمینی شهر و همچنین از مسوول تربیت بدنی که با داشته های خود ما را پوشش دادند تشکر می کنم. از اصحاب رسانه خواهانم ورزش خمینی شهر را به قلم بکشید تا مردم از افتخارات عرصه ی ورزش باخبر باشند.