در پی مطلب مندرج در شماره قبلی و پیرو آن، قصد داریم نقش یک پیشه ور و رسالت آن را به قلم آورده و جایگاه او را بیان نماییم.

چه بسا مغازه بعضی از کسبه بنا به اقتضای شغل و حرفه شان تا پاسی از شب و یا به صورت شبانه روزی باز باشد و مشغول كسب و كار باشند و شب هنگام که تاریکی تمام شهر را فرا گرفته و همه شهر در استراحت به سر می برند، مسافر غريبي به قصد خرید یا پيدا كردن نشاني و یا خرابي وسیله نقلیه به آنها مراجعه كند. و حالا زماني است كه اين کاسب و مغازه دار باید به نمايندگي از همه همشهريانش رسم مهمان نوازي و نوع دوستي را به جا آورد چون اينجاست كه "مشت نمونه ي خروار است." مصداق پيدا مي كند و حتي ريزترين برخورد مي تواند نمادي از فرهنگ و آداب و سنن يك شهر و مردمش باشد تا آنجا كه هر گاه مسافر به صندوقچه ي خاطراتش رجوع كرد، تمام برخوردها و رفتارها در كنار نام آن شهر در ذهنش تداعي شود، چه خونگرمي و مهمان نوازي و غريب نوازي و چه برخوردهاي سرد و كم توجهي ها.

دوستی تعریف می کرد سال ها پيش هنگام مسافرت و در يك روز تعطيل اتومبيلش دچار نقص مي شود. ناچار وارد يكي از شهرهاي سر راه شده و يكي از كسبه ي آن شهر به كمكش آمده و با اندك معلومات فني كه داشته مشكلش را حل مي كند و حالا بعد از گذشت چندين سال از آن زمان همیشه از آن شهر و مردمش به نیکی و مردانگی ياد مي كند. پس چه خوب است کسبه محترم با برخورد شایسته و درخور یک شهر مهماندوست با پيشينه ي غني فرهنگي آنچه در شأن و منزلت این شهر و شایسته و بایسته این مردم است را به منصه ظهور گذاشته و وظیفه سنگین خود را به نحو احسن به سرانجام برسانند. هر چند خصلت مردم داری و مهمان نوازی و مردانگی ذاتی خميني شهري هاست ولي مي طلبد عوامل ذیربط با سامان دادن به این موضوع و فرهنگ سازی از طريق نشر و توزیع بروشور، شیوه برخورد با مهمان و مسافر را  ترویج دهند..

رحمت الله شاهنوشی