عزیزا... پورکاظم در اواخر سال 86 در حالیکه شهرداری و شهر هنوز در بهت اختلاس بزرگ رخ داده در شهرداری بودند پس از ماهها کشمکش بر سر تعیین شهردار، پا به شهرداری خمینی شهر گذاشت و پس از سه سال و نیم نشستن بر سکان شهر در یک جلسه نسبتاً داغ خداحافظی کرد.

پورکاظم در این مدت دوران پرافت و خیزی را تجربه کرد. او به محض ورودش به شهرداری با یک بدشانسی بزرگ مواجه شد؛ «آغاز رکود ساخت و ساز در کشور» و كار در خمینی شهری که تمام درآمدش متکی به همین ساخت و سازهاست مشکل را دوچندان کرد.و سرانجام اين دوران به پايان رسيد.

 

صمصام شريعت: این شهر نیاز به رسیدگی ویژه دارد، نیاز به شادابی دارد. مسایل زیادی دامنگیر این شهر است كه بايد براي حل آنها اقدام كرد

نماينده: به معاون استاندار و معاون رییس جمهور پیامک زدم و گفتم که من استعفا می دهم

رییس شورای شهر: اينجا شهر نيست يك روستاي بزرگ است

مهندس شرفا: این مردم سزاوار خدمت هستند، اما مشکلات زیرساختی موجب شده تا شهرداری نتواند به نحو مطلوب خدمات رسانی كند

مهندس پوركاظم: بعضي ها از درون شهر، به منافع شهر گل مي زنند

مراسم تودیع مهندس عزيزالله پوركاظم و معارفه مهندس محمد شرفا هفته گذشته با حضور صمصام شریعت معاون عمرانی استاندار، ذاکر مدیرکل امور شهری استانداری، جمعی از مسئولان شهرستان، تعدادی از فعالان سیاسی و جمعی از صنعتگران شهر در سالن اجتماعات شهرداری برگزار گردید. در شهر ما معمولاً تودیع و معارفه مسئولان اصلی شهر با حاشیه هایی همراه است و شاید همین تجربه حاشیه مندی بود که جمعیت حدود 200 نفری را در بعداز ظهر يك روز اواخر شهریور به سالن بصیرت کشاند.

 

رییس شورای شهر: اينجا شهر نيست يك روستاي بزرگ است

در ابتدای این مراسم، صهری رییس شورای شهر گفت: «من می توانم بگویم هر کسی که مسئولیت شهرداری خمینی شهر را قبول می کند و شهردار می شود از خود گذشتگی می کند، به دلایل مختلف که من بخشی از مشکلاتش را می گویم.»

وی ادامه داد: «خمینی شهر مشکل بافت فرسوده دارد. 600 هکتار بافت فرسوده تاکنون به تصویب رسیده که میزان واقعی بافت فرسوده خیلی بیش از این مقدار است. کمبود زمین را داریم، ما دومین شهر پرتراکم کشور محسوب می شویم و از اطراف به مرز شهرهای مجاور رسیدیم. مشکل حرایم شهر را داریم. متاسفانه در حرایمی که با اصفهان داریم به خمینی شهر ظلم کرده اند. در مرز خمینی شهر و اصفهان و در محدوده اصفهان، اماکن خوب و پردرآمد ساخته شده ولی این طرف مرز در محدوده خمینی شهر، زمینهایی بلااستفاده است و اجازه ساخت و ساز به ما نمی دهند، این یکی از مشکلات خمینی شهر است.»

رییس شورای شهر خاطرنشان کرد: «وقتی در شورای شهر مشغول به کار شدیم نزدیک 35 طرح ناتمام در شهر وجود داشت که قدمت برخی به 20 سال هم می رسید.»

امیرصدر صهری با لحنی گله آمیز خطاب به مسئولان استان گفت: «در شهری که بیش از 250 هزار نفر جمعیت دارد ما تنها چند پارک کوچک داریم در حالیکه ما در خمینی شهر نیاز به شهربازی، هتل، سیتی ستنر و ... داریم تا مردم شهر برای استراحت و تفریح از آن استفاده کنند.»

وی در تشریح صحبتش، به مقایسه امکانات اصفهان با خمینی شهر پرداخت و گفت: «من بارها گفته ام خمینی شهر یک روستای بزرگ شده است چرا که شهریت یک شهر به امکاناتی است که البته ما نداریم. شما شهرک منظریه خمینی شهر را با شهرک بهارستان و سپاهان شهر مقایسه کنید. من در یکی از خیابانهای بهارستان هفت تا زمین ورزشی شمردم. در حالیکه در کل منظریه خمینی شهر با 50-40 هزار جمعیت، یک زمین ورزشی دارد که متولی امرش هم نساخته بلکه متعلق به اداره کار و کارگران است. اداره راه یک پل زیرگذر برای امامزاده سیدمحمد ساخته اند، یک پل 5 کیلومتری هم برای خیابان امام اصفهان ساخته شده است. با هم مقایسه کنید. ما بارها گفته ایم خمینی شهر با قدمت چندهزار ساله و با اینهمه سوابق درخشان تاریخی و خدماتش به انقلاب، توجهی که باید بهش میشد نشد. انتظارمان این است این مشکلات برطرف شود.»

وی در ادامه به موضوع کمربندی خمینی شهر پرداخت. حادثه اخیر خونین رخ داده در این جاده باعث شد تا خیلی ها هم انتظار داشته باشند در این جلسه و درحضور معاون استاندار به صورت جدی به آن پرداخته شود.  صهری گفت: «قبل از جنگ اینجا یک چشمه عمومی بود. زمان جنگ و به اقتضای جنگ، اینجا یک پادگان برای آموزش داوطلبین جبهه احداث شد. خود من جزو فعالان اجرایی این پادگان بودم. حالا این پادگان در حاشیه کمربندی قرارگرفته و متاسفانه کمربندی خمینی شهر به عنوان یکی از حادثه خیزترین جاده های کشور شناخته شده است. »

صهري در ادامه سخنان خود به انتقاد از وضعيت موجود در خصوص جاده كمربندي و مشكلات و موانع آن پرداخت.

رییس شورای شهر در ادامه سخنان خود گفت: «بحث بعدی بحث مهاجرت است. می دانید که 80-70 هزار نفر در حاشیه شهرها داریم. اینها از استانها و شهرهای مختلف به خمینی شهر تشریف آوردند و از نظر اقتصادی بسیار ضعیف هستند. نیاز است به این شهروندان خدمات رسانی است. انتظار ما این است که مسئولان استان در زمینه بودجه ساماندهی به کمک کنند تا ما هم مشکلات آنها و مشکلات شهر را حل کنیم.»

وی با بیان اینکه ما نیاز به چند پل غیرهمسطح داریم تا مشکل ترافیکی شهر را داریم، افزود: «شیرینی و حلاوت اجرای طرحها زمانی در کام مردم می نشیند که این طرحها در زمان خودش اجرا شود. اگر طرحی سالها طول بکشد برای مردم آن منطقه، فشار روحی روانی زیادی ایجاد میکند. بیشترین تلاش ما این است که طرحها را در زمان خودش اجرا و افتتاح کنیم.»

صهری با بیان اینکه فکرها خوب بوده، طرح هم داشتیم ولی با دست خالی کاری نمیتوان کرد افزود: « الان وضعیت شهرداری به گونه ای است که در اغلب ماههای سال برای پرداخت حقوق کارکنان هم مشکل داریم در حالیکه حدود 70 میلیارد تومان از دولت طلب داریم و آرای آن هم صادر شده است. مهندس پورکاظم در این زمینه زحمت کشید و الان هم در دستور کار مهندس شرفاست. دولت سالانه بودجه ای را در این زمینه در نظر میگیرد و اگر این مبلغ 70 میلیارد تومان به همراه عوارض آلایندگی کاملا محقق شود بخش زیادی از مشکلات شهر حل می شود. این آلایندگی زحمت زیادی اش را آقای ابطحی نماینده انجام داد، فرماندار، دکتر ذاکر استاندار، مهندس صمصام شریعت، اعضای شورای شهر، همه تلاش کردند.»

وی به طرحهای در دست اقدام شهرداری اشاره کرد و گفت: «مشارکت بخش خصوصی در پروژه های شهر یکی از برنامه های ماست. ترمینال مسافربری، نمایشگاه سنگ، از جمله این طرحهاست. انشاءا... سرمایه گذاران در زمینه تالار و ... هم وارد شوند که هم توجیه اقتصادی دارد و هم مشکلات شهر مرتفع می شود. ما برای سیتی سنتر هم متقاضی داریم. اگر اختلافات ما با مسکن و شهرسازی حل شود می توانیم برای سرمایه گذاری دوستان، زمینه را فراهم کنیم.»

رییس شورای شهر تاکید کرد: «از زحمات مهندس پورکاظم بخاطر وقت گذاری و تلاششان و حساسیت و انگیزه خدمتی که داشتند تشکر میکنم. یکی از دلایلی که مهندس شرفا را انتخاب کردیم این بود که وی فردی زحمت کشیده، تحصیلکرده و با سوابق خوب در شهرداری است. شورای سوم دو سال دیگر فرصت دارد و دنبال شهرداری بودیم که مشکلات سیاسی اخلاقی نداشته باشد، البته همه گزینه های داخل شهرداری اصلح بودند. شورا بررسی کرد و نهایتاً به مهندس شرفا رسید، یک شهردار خوب با فکر خوب و با سابقه خوب.»

 

شرفا: درخواست همکاری دارم

مهندس شرفا شهردار دیگر سخنران مراسم بود. وی در سخنان كوتاهي گفت: «این مردم سزاوار خدمت هستند، اما مشکلات زیرساختی شهر مثل عدم وجود درامد پایدار و کافی، وجود بافت فرسوده، توسعه بی رویه شهر، عدم زمین کافی برای توسعه، تراکم جمعیت و مشکلات دیگر موجب شده است تا شهرداری نتواند در انجام وظایف خود و خدمات رسانی به نحو مطلوب اقدام نماید. البته در گذشته فعالیتهای زیربنایی خوبی انجام شده که باید پیگیری شود تا به نتیجه مطلوب برسد. بنده با توجه به اینکه تجربه کار در سه دوره شورای شهر را داشته ام سعی به اجرا و پیگیری برنامه های خود دارم. وظیفه شهرداری در حوزه عمرانی -فرهنگی شهر است. حفظ فضای سبز و توجه به توسعه آن، مدیریت پسماند و مکانیزه نمودن جمع آوری زباله، ارتقای فرهنگ شهروندی، توزیع عادلانه امکانات در سطح شهر، تکمیل پروژه های ناتمام، بهبود امور شهری و توسعه معابر و توسعه مشارکت مردم از برنامه های بنده است که امیدوارم موفق به اجرای هر چه بهتر آن شوم.»

وی در پایان تاکید کرد: «از کلیه مسئولان و همکارانم درخواست همکاری دارم و همکاری کلیه دوستان را می طلبم. از مردم شریفمان هم می خواهم تا به من کمک کنند تا بتوانم اهداف خودم را به نحو شایسته انجام دهم. براي مهندس پورکاظم هم که افتخار همکاری با وی را داشتم و در این مدت زحمات زیادی کشیدند آرزوی پیروزی دارم.»

 

پورکاظم: در شهر ما دروازه بان هم می خواهد گل بزند!

سخنران بعدی مراسم، مهندس پورکاظم بود. وی به عنوان مقدمه گفت:«من عذرخواهی میکنم اگر در شمردن کارها نام کسانی که همکاری کردند برده نمی شود، طبیعتاً کارها با همکاری هم مسئولان شهر، مسئولان استان و کشور انجام شده است. من در طی 43 ماه و 8 روز مسئولیتم فقط سه روز بخاطر کسالتم دیر سر کار آمدم، بقیه روزها یا سر موقع آمدم یا یک الی یک و نیم ساعت زودتر سرکار حاضر شدم.»

وی افزود: «وقتی در نیمه دوم سال 86 به شهرداری آمدم برنامه هایم را براساس چند استراتژی طراحی کردم. آن زمان با توجه به اختلاس یک میلیارد تومانی، فضای روحی کارکنان و کارگران مناسب نبود و مردم هم اعتمادشان به شهرداری را از دست داده بودند. اولی استراتژی من، بازسازی اعتماد عمومی و مردمی بود. چون شهرداری بدون حمایت مردم نمی توانست کاری از پیش ببرد. به اتفاق اعضای شورای شهر آنقدر به میان مردم رفتیم تا کم کم باور کردند شهرداری از آن مردم و در خدمت مردم است. برگزاری جلسات مردمی ما در قالب دو طرح بشارت و بصیرت بود. بشارت با دو روشِ حضور جمعه های آخر ماه در مصلای نمازجمعه و رسیدگی به مشکلات مردم بود که ما در این مدتِ 47 ماه توانستیم 37 جلسه مردمی در مصلی برگزار کنیم. روش دوم، حضور در مساجد سطح شهر و جذب مردم بود. ابتدا مردم از گذشته عصبانی بودند و انتظاراتی داشتند. ما فقط گوش بودیم برای اینکه نشان دهیم شهرداری آمده تا به مردم خدمت کند. طبق درخواست مردم موضوع اختلاس را پیگیری کردیم که حدود 150 میلیون تومان آن وصول شد و در حال حاضر سه متهم بازداشت و یک متهم فراری می باشد.»

وی ادامه داد: «طرح بصیرت که در قالب جلسه با روحانیون شهر بود در سالهای 86، 87 و 88 برگزار شد که متاسفانه ادامه نیافت. مردم بزرگوار جواب این تلاشها را به روشهای گوناگون دادند؛ از جمله از طریق افزایش درآمد. بنده اول آذر 86 مشغول به کار شدم. در 8 ماه اول سال، درآمد شهرداری 4 میلیارد و 700 میلیون تومان بود در 4 ماه آخر سال درآمد 5 میلیارد و 100 شد و تنها سالی بود که درآمد شهرداری از 9 میلیارد تومان به 9 میلیارد و 800 میلیون افزایش یافت. در سال 87 درآمد به 13 میلیارد و 850 میلیون تومان رسید. در سال 88 به 18 ميليارد و 840 میلیون و در سال 89 به 18 میلیارد و 200 میلیون تومان و جمعاً درآمد 4 ساله شهرداری به 60 میلیارد و 750 میلیون تومان رسید که نسبت به شورای دوم که 30 میلیارد و 400 میلیون تومان بود دو برابر شده بود، به اضافه طلب هایی که توضیح خواهم داد.»

پورکاظم تاکید کرد: «استراتژی دوم ما عدالت در خدمت رسانی خصوصاً کارهای عمرانی بود. ما تلاش کردیم که به همه شهر به یک چشم نگاه کنیم و مردم در همه شهر اثری از خدمت رسانی را مشاهده نمایند. علی رغم اینکه در هیچ دوره ای به اندازه دوره بنده، اوضاع مالی شهرداری این اندازه خراب نبود. ما افزایش بی رویه بیمه ساختمان را داشتیم که ساخت و سازها را دچار رکود کرد. اوضاع مالی به گونه ای بود که حقوق کارکنان گاهی تا نيمه ماه بعد هم پرداخت نمی شد. اما حاضر نبودیم موتور فعالیتهای عمرانی را بخوابانیم. اما چه کنیم کسانی که کار اجرایی نکرده اند به ما خرده می گیرند که چرا با نداشتن پول، باز کار می کنید!»

عزیزا... پورکاظم در ادامه به تشریح اقداماتش پرداخت. او اولین اقدام خود را نهضت آسفالت اعلام کرد و گفت: «ما وقتی آمدیم بررسی کردیم دیدیم 90 درصد معابر به آسفالت نیاز دارد. در چهار سال گذشته نزدیک به هفت میلیارد تومان برابر با دو میلیون متر مربع آسفالت ریختیم و الان هم می گوییم 60 الی 70 درصد معابر شهر نیاز به آسفالت دارد.»

وی ادامه داد: «آزادسازی ها بویژه رینگ دور شهر انجام شد و ما مبلغی در حدود 10 میلیارد تومان در ردیف آزادسازی هزینه کردیم از جمله درخصوص پادگان امام حسین(ع).»

پورکاظم به موضوع جنجالی کمربندی و پادگان اشاره کرد و گفت: «دوستانی که می گویند توافق با سپاه مشکل است من می گویم توافق با سپاه آسان ترین روش است. من بحث آزادسازی بخشی از پادگان را سه ماهه حل کردم. در مورد کمربندی هم سپاه توافق کرده است، مشکل، اداره راه است. اداره راه ابتدا می گفت من پول میدهم حالا که قیمت گذاری شده می گوید پول ندارم. اگر هم می گویند سپاه مالک این زمین نیست چرا مسکن و شهرسازی در یک جلسه حرف نمی زند؟ چرا سندش را ارایه نمی دهد؟ زمین مال سپاه است، طبق توافقی که با معاون وزیر داشته اند. زمین را هم متری 8 هزار تومان قیمت کرده اند. الان موکت را متری 8 تومان نمی دهند. ولی اداره راه کار را انجام نمی دهد. سپاه همکاری کرده و روی قضیه مشکل ندارد.»

وی یکی از اقداماتش را تکمیل پیاده روسازی رینگ مرکزی شهر و اجرای حدود 50 درصد رینگ دوم اعلام کرد: «بعضیها به ما ایراد میگیرند که چرا پیاده روسازی و جدول سازي می کنی؟ مگر می شود در شهر که مردم قدم می زنند همش پستی و بلندی باشد؟ باید مسیر هموار باشد. در تمام دنیا پیاده روسازی را انجام می دهند. به ما می گویند شما فقط جدول زدی. در حالیکه رقم جدول ما عدد کمی بوده است. در این زمینه هم در جاهای مختلف شهر از جمله شمال، جنوب، غرب و شرق کار کردیم. بلوار الغدیر، ورودی شهید اشرفی، خیابان شمس، در قایمیه و شریعتی و .... کار کرده ایم.»

پورکاظم افزود: «یک کاری ما کردیم که من اسمش را می گذارم کارستان. ما 350 هکتار بنام شهرداری براي آرامستان عمومي شهر سند گرفته ایم. سند هم در زمانی گرفته ایم که کسانی که می خواستند واگذار کنند مخالف بودند و هر سنگی می توانستند بیندازند انداختند. اگر دیگر سنگی نینداختند بخاطر این بود که نتوانستند. در این مدت سه تا فرماندار عوض شده، برای دانشگاه پیام نور می خواستند 5 الی 10 هکتار زمین بگیرند ولی هنوز نتوانسته اند. در این باره شهرداری اصفهان پیشنهاد داد تمام کارهای عمرانی آرامستان عمومي را انجام می دهیم اجازه بدهید اموات غرب اصفهان را آنجا بیاوریم که شورای شهر و خود من قبول نکردیم، چون صرفاً مال خمینی شهر است. 50 سال آینده مشخص می شود که 350 هکتار زمین برای شهری که زمین ندارد چه ارزشی دارد.»

وی تاکید کرد: «استراتژی بعدی ما برنامه محوری بود. هر مدیری می تواند براساس یکی از این دو نگاه کار کند؛ نگاه اول نگاه روزمره و نگاه دوم نگاه آینده گر است. برخی از دوستان شورا به من خرده می گرفتند که چرا شما اینهمه فکر آینده هستید؟ من می گفتم اگر گذشتگان این فکر را کرده بودند من و شما اینهمه اذیت نمی شدیم. بگذارید ما اذیت شویم ولی آیندگان راحت باشند. ما تلاش کردیم براساس نگاه آینده محور حرکت کنیم و خدا را شکر موفق بودیم. بنده اصرار زیادی کردم که باید برنامه پنج ساله بنویسیم. ما با نگاه به سند چشم انداز ایران 1404، یک چشم انداز 20 ساله و برنامه پنج ساله با عنوان خمینی شهر در مسیر توسعه نوشتیم. بسیاری افراد ما را مسخره می کردند که اینها چیست؟ می گفتند فکر می کنید اینجا تهران است؟ گاهی هم از روی دلسوزی می گفتند شما در تهران مدیریت کرده ای، این کارها به درد تهران می خورد نه خمینی شهر. الحمدلله کم کم استراتژی برنامه محور جا افتاد و ما بعد از اصفهان، دومین شهری در استان بودیم که برنامه پنجساله نوشتیم که انشاءا... بقیه در همین مسیر حرکت کنند.»

پورکاظم خاطرنشان کرد: «ما در بین شعارهایمان دو شعار برجسته داشتیم؛ اول هر شهروند یک شهردار و دوم ایجاد درآمد پایدار درحد پرداخت حقوق و هزینه های جاری. ما باید کار علمی میکردیم. اینکه شعار بدهیم حق آلایندگی می خواهیم و بعد کاری نکنیم زمانش گذشته است. برای اثبات آلایندگی خمینی شهر توسط صنایع بزرگ مانند پالایشگاه، پتروشیمی، و ... در آذرماه 86 از یک شرکت دعوت کردم. آنها گفتند 4 فصل باید کار کنیم، می دانید هزینه اش چقدر می شود؟ گفتم نه. گفتند 35 میلیون تومان. ما قبول کردیم و آنها کار را شروع کردند. در دیماه 87، آنها کتابچه ای به ما تحویل دادند که به صورت علمی ثابت کرده بود آلایندگی صنایع وارد خمینی شهر می شود. ما این کتابچه را به دو استاندار و به دو وزیر کشور ارائه دادیم. اگر امروز خبرهای خوشی در مورد عوارض آلایندگی می رسد ما درخت آن را سه سال پیش به صورت علمی کاشتیم. ما روزمرگی کار نکردیم. در ابتدا خیلی ها تهیه این کتابچه را مسخره می کردند ولی حالا پُزش را می دهند. در نتیجه حق آلایندگی شرکتهای بزرگ همجوار شهرستان را به صورت علمی ثابت کردیم و آن را در سطح استان و کشور ارائه کردیم به طوری که یکی از نمایندگان به من گفت اگر این گزارش شما نبود ما نمی توانستیم آن را در برنامه توسعه پنجم بگنجانیم. الان هم به شهرستانهای دیگر گفته اند اول شما هم جزوه علمی تهیه کنید تا حق آلایندگی تان را بدهیم. اینجا جا دارد از دکتر ذاکر اصفهانی و معاونانش که تنها حامی پابقرص ما در این زمینه بودند تشکر کنم که انصافاً کمک کردند.»

وی به تبصره بودجه های سال 87 تا 89 اشاره کرد و به عنوان مقدمه گفت: «شورای دوم  می خواست برای دانشگاه صنعتی مبلغ 500 میلیون تومان رای بگیرد ولی موفق نشد. ما 50 میلیارد تومان رای گرفتیم هرچند برای 24 میلیارد اول شب تا صبح نگذاشتند بخوابم. از جاهای مختلف تلفن می زدند که چرا می خواهی حکم بگیری؟! من می گفتم کارمان کاملاً قانونی است. من با هیات رییسه دانشگاه صحبت کردم که این پول از جیب شما در نمی آید. این طوری توجیهشان کردم. در تهران هم با توجه به روابط و ضوابط پیگیر شدیم ولی طبیعتاً دریافت آن ممکن است ده سال طول بکشد. ما حقمان را قانوناً ثابت کردیم و الان هم به صورت قانونی باید دنبالش برویم و این شدنی است.»

پورکاظم در ادامه به اتفاقی تلخ اشاره کرد که در اردیبهشت ماه سال جاری و در آخرین هفته های مسئولیتش رخ داده بود؛ پس از جلسات متعدد، سازمان مسکن و شهرسازی استان بابت بدهی اش به شهرداری قبول می کند که 370 پلاک زمین به خمینی شهر واگذار کند. در اینجا نماینده شهر به دفاع از سازمان مسکن و شهرسازی استان اصفهان می پردازد و سازمان مسکن و شهرسازی با استفاده از فضاي ايجاد شده، تنها حاضر به پرداخت 15 پلاک زمین به خمینی شهر می شود. پورکاظم به صورت اشاره در این باره گفت: «سومین مورد گرفتن طلب ها از سازمان مسکن و شهرسازی در دو ردیف ده درصد اراضی تفکیکی مصوب مجلس و طلب آماده سازی است. متاسفانه برخی از مسئولان صحبتهای طرف مقابل را خوب گوش می دهند ولی صحبتهای ما را گوش نمی دهند. این حقوق شهر است. در این زمینه برخی از مسئولان شهر ابتدا همراهی کردند بعد متاسفانه به سمت مسکن و شهرسازی رفتند. علتش چی بود؟ ا... اعلم. این حق شهر است.»

وی افزود: «الان دو هزار خانواده سندهای زمینشان گیر است. آنها دارند لجبازی میکنند. اگر طلبهای ما را بدهند سه طرح بزرگ اجرا می کنیم. وقتی به استاندار گفتم خیلی خوشحال شد. دو تا شرکت آمده می خواهد طرح سیتی سنتر را اجرا کند. نقشه احداث 20 تالار را آماده کرده ایم. مجتمع فرهنگی هم هست. ما که داد میزنیم بیکاری در این شهر بیداد می کند اگر این سه طرح فعال شود نزدیک 1500 نفر اشتغال ایجاد می کند. شهر  ما مثل یک تیم فوتبال شده که باید مهاجم گل بزند ولی در شهر ما، دروازه بان هم می خواهد به خودمان گل بزند!»

پورکاظم به پیگیری حقوق شهرداری از ادارات و اشخاص اشاره کرد و گفت: «دانشگاه پیام نور استان در خمینی شهر قرار دارد ولی حق و حقوق شهر را نمی داد، ما به طور کامل این حقوق را ازشان گرفتیم. مورد دیگر اینکه شهرداری اصفهان حق ما را در رابطه با باغ بزرگ پلی اکریل (باغ فردوس) خورده بود. وقتی در شهر بررسی کردم دیدم این باغ در حریم ماست. به شهردار منطقه گفتم این باغ در محدوده ماست شما خواب بودی؟ گفت زمان ما نبوده 20 سال پیش ساخته اند و شهرداری اصفهان پروانه اش را صادر کرده است. ما ابتدا کار علمی کردیم و به شهرداری اصفهان گفتیم حریممان را مشخص کنیم. یک سال و نیم با سه شهرداری مناطق 11،2 و 9 اصفهان جلسه گذاشتیم. وقتی حریم را ثابت کردیم همزمان پیگیر شدیم. بابت ساخت و سازهای قبلی یک میلیارد تومان از مالکان باغ دریافت کردیم. دوم امتیاز که مهمتر است اینکه از این به بعد هرگونه ساخت و سازی داشته باشند باید بیایند از خمینی شهر مجوز بگیرند و عوارضش را هم به خمینی شهر پرداخت کنند. ما سه سال روی اين موضوع کار کردیم. اگر میخواستیم احساساتی و روزمره نگاه کنیم همان اوایل این موضوع را کنار می گذاشتیم. کارمند ما که پیگیر این موضوع بود می گفت من شهرداری اصفهان که می روم به من توهین می کنند. بهش گفتم به خاطر خدا انجام بده، به من هم خیلی توهین کردند ولی بخاطر خدا کار را انجام دادم.»

وی افزود: «در استان اصفهان جا افتاده بود که خمینی شهر یک شهر برخوردار است. ما یکبار پرسیدیم چرا می گویید خمینی شهر برخوردار است؟ گفتند بزرگترین چک کشور در خمینی شهر وصول شده است. من جواب دادم چه ربطی به ما دارد؟! بپذیریم خمینی شهر یک شهر برخوردار نیست و 60-50 درصد مردم ما صورتشان را با سیلی سرخ می کنند.»

مهندس پورکاظم استراتژی بعدی خود را یک شهر-یک رسانه اعلام کرد و گفت: «با پیگیری این مطالبات متوجه شدیم شهر ما مظلوم است و تریبون ندارد. اخباری هم که گاهی از رادیو و تلویزیون استان و کشور از خمینی شهر پخش می شود خیلی کلی گویی است و به گونه ای است که به کسی بر نخورد، نه به مدیران استانی نه به مدیران شهرستانی. ما استراتژی یک شهر-یک رسانه را عملیاتی و دو هفته نامه فرصت را راه اندازی کردیم. برخی به من متلک می گفتند که چاپ  روزنامه ادای مدیران تهرانی است و اینجا سده است. ما توجه نکردیم و فرصت چاپ شد. ما چالشهای مهم شهرستان را شناسایی کردیم و آنها را به مطالبه عمومی تبدیل کردیم. به گونه ای که خود مردم سراغ مسئولان می رفتند و می پرسیدند حق آلایندگی چه شد؟ اگر الان به استانداری بروید و بگویید بحث الحاق چیست همه می گویند این فریاد از خمینی شهر بلند شده است. طرح مطالبات، گام اول احقاق حقوق مردم بود. با چاپ فرصت، رویکرد فرهنگی-اجتماعی هم در شهرداری تقویت شد.»

پورکاظم در خصوص مرمت ابنیه تاریخی گفت: «ما همزمان با طرح بحث الحاق، دنبال هویت بومی و تاریخی خودمان بودیم و مرمت و بازسازی ابنیه تاریخی را جدی گرفتیم. منزل سرتیپ سدهی مرمت و بازسازی شد و موزه مردم شناسی آن در تاریخ 12 اسفند 88 افتتاح شد. ما برای این موزه از میراث فرهنگی 90 میلیون تومان پول گرفتیم. هم ترمیم کردیم هم موزه را راه انداختیم. یکی روز یک معلم آنجا آمد و گفت اجازه می دهید دو تا کار انجام بدهم؟ گفتم چیه؟ گفت: اول اینکه سجده شکر کنم و دوم اینکه دست و پای شما و همه کسانی که این کار را انجام دادند ببوسم. گفتم برای چی؟ گفت: یکروز من در جلسه میراث فرهنگی استان بودم و گفتم ما برای خمینی شهر موزه مردمشناسی می خواهیم. آنها مسخره کردند که چنین کاری محال است. حالا که اینجا را دیدم می دانم این چه ارزشی دارد. برخی گفتند شما برای این خانه تاریخی بیش از یک میلیارد تومان هزینه کردید. در حالی که ما فقط 90 میلیون تومان هزینه کردیم، اسنادش هم موجود است. منزل مجیر را افتتاح کردیم و الان داخل آن دفتر صنایع دستی، دفتر میراث فرهنگی، دفتر عتبات عالیات و خانه جوان فعال شده است. مرمت کبوترخانه های برج دستگرد و جوی آباد را انجام دادیم که مرمت برج دستگرد با همکاری میراث فرهنگی انجام شد. مرمت حمام سرتیپ را بطور کامل خودمان انجام دادیم. عصارخانه در حال انجام است. پیگیری کشف تونل کهندژ را انجام دادیم. اگر این تونل در خمینی شهر کشف شود ما می توانیم آمار بالایی توریست جذب کنیم.»

وی افزود: «در فروردین ماه 89 تعداد 6 هزار و در فروردین 90 تعداد 8 هزار بازدیدکننده از این آثار تاریخی داشته ایم. از تمام استانهای کشور و از 6-5 کشور خارجی بازدیدکننده آمدند. ما که می گوییم اصفهان هم برای ما تهدید است هم فرصت، این یکی از موارد فرصت است. اگر آثار تاریخی را بازسازی کنیم گردشگری که به اصفهان می آید می تواند برای بازدید به خمینی شهر هم بیاید. بجز این، همکاری در مرمت و بازسازی مسجد و حمام شمس آباد، و مسقف نمودن دوشنبه بازار را داشتیم. این مسقف نمودن دوشنبه بازار علی رغم کارشکنی های داخلی و بیرونی بوده است. مدیران استان باید بپذیرند که دوشنبه بازار یک بازار تاریخی و اصیل شهر است که باید مورد توجه قرار بگیرد و امروز مرکز خرید اصلی شهر است. برخی به ما انتقاد می کردند که این بودجه را صرف آسفالت کن. در حالیکه بودجه های دولتی سرفصلهایش مشخص است و امکان جابجایی وجود ندارد. این بودجه اختصاص سقف بازار است که قرار بود در شهری دیگر اجرا شود که چون ما نقشه داشتیم این بودجه به ما تعلق گرفت.»

وی اقدام دیگرش را مشارکت در تکمیل کتابخانه ها اعلام کرد و گفت: «تکمیل، آماده سازی و فعال سازی کتابخانه های امام صادق جوی آباد، بعثت خوزان، علی بن ابیطالب جوی آباد، امام باقر دستگرد، فاطمیه اسفریز، کوثر آدریان و فاطمیه اسفریز و مساجد مسجدالنبی، الزهرا، منظریه، هاشمیه و مسجد الرسول را دراین مدت انجام دادیم.»

پورکاظم استراتژی بعدی خود را تشویق بخش خصوصی در پروژه های شهری دانست و گفت:«ما از کارهای کوچکی مثل شهربازی در پارکها، تلویزیون شهری، معاینه فنی میکانیزه، ترمینال مسافربری و شهر سنگ شروع کردیم. اگر این شهر سنگ تکمیل شود 300 غرفه دارد. اگر برای هر غرفه 3 در نفر بگیریم مستقیماً هزار نفر اشتغال زایی دارد.»

وی به راه اندازی کارخانه کود کمپوست اشاره کرد و گفت: «آموزش شهروندان جهت تفکیک پسماندهای تر و خشک. نصب سطلهای زباله کوچک و بزرگ در سطح شهر و مکانیزه نمودن جمع آوری پسماند از دیگر اقدامات انجام شده است.» وی ادامه داد: «مکانیزه نمودن شهرسازی شهرداری و صدور مجوز به صورت رایانه ای، ممیزی دقیق املاک خمینی شهر که همه می گویند در استان نمونه است، بازنگری طرح جامع و شروع طرح تفصیلی، اتوماسیون اداری و مطالعه ساماندهی طرح ترافیک شهر، مطالعه بافت فرسوده شهر و مطالعه سکونتگاههای غیررسمی را انجام دادیم که ما در این دو زمینه بعد از اصفهان دومین شهر هستیم. قرار است بابت این طرح سه میلیارد تومان به استان بدهند. بجز خمینی شهر هیچ شهری برنامه نداده است. پیگیر باشید و این پول را بگیرید، حق گرفتنی است دادنی نیست. اگر پیگیر نباشید به کجا می رود ا... اعلم.»

پورکاظم به موضوع استخدام نیروهای جدید اشاره کرد و گفت: «یکی از اقدامات ما جذب 26 نفر نیروی تحصیلکرده است که 16 نفرشان بومی هستند. برخی بر ما خرده می گیرند که غیر بومی هم گرفتید. وقتی در بین شرکت کنندگان مثلا در رشته نقشه کشی بومی شرکت نکرده چه کنم؟ به من گفتند بجایش لیسانس شیمی بگیر! در این قضیه من به هیچکس رحم نکردم به بچه خودم هم رحم نکردم. بچه خودم گفت من شرکت می کنم یک کاریش بکن. گفتم شرکت کن و این پولی که می دهی به نفع شهرداری گرفته می شود. همین! یکی از دوستان شورا گفت استخدام این بچه من را یک کاریش بکن. رشته اش طوری بود که ما نمی خواستیم، برای همین نپذیرفتم. ابتدا از من ناراحت شد ولی زمانی که آزمون را دانشگاه صنعتی برگزار کرد و اساتید آن مصاحبه علمی کردند ایشان آمد و از من تشکر کرد.»

وی خاطرنشان کرد: «من شهرداری را از آقای شرفا تحویل گرفتم و الان هم به ایشان تحویل می دهم. اما شهرداری که من از ایشان تحویل گرفتم چی بود و شهرداری که الان تحویل می دهم چه هست؟ آن زمان ایشان هم سرپرست شهرداری بود هم شهردار منطقه یک، هم معاون عمرانی. آن زمان معاون خدمات شهری و معاون مالی نداشتیم و معاون شهرسازی هم سرپرست داشت. من در شورای معاونین همیشه می گفتم ما در شهرداری سیستمی چیدیم كه اگر جمع ما هم از شهرداری برود این چرخ می چرخد. در ارتباط با شهرداری باید کسی نظر بدهد که خودش شهردار بوده است. آقای مهندس نفری بعد از چند سال که رفته است با نشریه فرصت مصاحبه کرده است. بخوانید ببینید در این مورد چه گفته است.»

«حل مشکل کوی طلاب، باغ ساوج و باغ امانی.» پورکاظم این را گفت تا بگوید: «باز یکی از عنادهای مسکن و شهرسازی را بگویم. این موضوع دو بار به شورای برنامه ریزی رفت و مصوب شد. دومین بار آقای بختیاری استاندار گفت من خودم رییس شورا هستم و مصوب کنید. مهندس علیزاده به من گفت بروید اجرا کنید من هم رفتم اجرا کردم. ولی سازمان مسکن زیر بار نرفت اجرا کند چون خودش مخالف بود.»

وی به اخذ مجوز بلندمرتبه سازی اشاره کرد و گفت: «هر روز که یک شهروندی میخواست یک طبقه بیشتر بسازد باید هفت خوان را طی می کرد. ما براساس قانون کار علمی کردیم. من در رمضان سال 87 اعضای کمسیون ماده 5 را آوردم از شهر بازدید کردند. مهندس علیزاده معاون استاندار وقتی وضعیت را دید گفت بهت حق میدهم در جلسات عصبانی می شدی و داد می زدی. همانجا مجوز بلندمرتبه سازی را داد. آقای مهندس صمصام! در شهر ما بی مهری ها زیاد است.

وي افزود: وقتی من به شهرداری آمدم یک اتوبوس کولردار در اتوبوسرانی نبود. ما 36 اتوبوس کولدار و یک ماشین آتش نشانی خریدیم. راه اندازی سازمان خدمات موتوری را داشتیم. سازمان فرهنگی رفاهی هم طرحش را به سازمان شهرداریها داده ایم که هنوز مصوب نکرده است.»

وی اقدام بعدی خود را تحول در سازمان تاکسیرانی خواند و گفت: «قبل از ما فقط اسم سازمان تاکسیرانی بود ولی با تلاشی که کردیم الان سازمان تاکسیرانی قویی داریم به طوریکه مدیرعامل ما سه سال است به عنوان بازرس تاکسیرانی کل کشور انتخاب می شود.»

وی در ادامه به تکمیل و بهره برداری ایستگاه سه آتش نشانی و فراهم کردن مقدمات راه اندازی ایستگاه چهارم اشاره کرد و گفت: «گاهی مطرح شده است که شهردار کلی بدهی گذاشته و رفته و شهردار فعلی تا ده سال دیگر هم نمی تواند این بدهی را بدهد. ما با بانگ بلند می گوییم که هفت میلیارد بدهی گذاشته ایم که یک قسمتش مربوط به قیر در زمان مهندس عابدی شهردار اسبق بوده و کاری به من ندارد. دو میلیاردش هم مالیات پیمانکارهاست. زمانی که درآمد شهرداری ماهی 500 میلیون است و من نمی توانم حقوق کارکنان را بدهم چکار کنم؟ از آن طرف آسفالتی که تنی 300 تومان ریخته شده الان تنی 400 تومان است. سازمان شهرداریها اوایل سال 89 به ما گفت تا خردادماه از 24 میلیارد تومان طلب شما حداقل نصفش را می دهیم. آنها پول را ندادند، اگر داده بودند به اندازه 30-20 میلیارد تومان کار می کردیم. آنهایی که کار اجرایی کردند می دانند که این عدد چندانی نیست. هر موردش هم نیاز به توضیح دارد توضیح می دهیم.

پوركاشم خطاب به مهندس شرفا گفت: «آقای شرفا! به حرفهای خناسان گوش نده. من در زمان جبهه یاد گرفتم ما یک دشمن در جلو داشتیم و باید از بین برود هرکس می خواهد بزند بزند فرقی نمی کند که ارتش بزند، سپاه بزند. این شهر نیاز به کار دارد به اسم هرکسی که میخواهد تمام شود. من اگر بخاطر جایگاه حقوقی ام نبود نه با کسی مصاحبه می کردم و نه چیزی می گفتم.»

وی در پایان گفت: « به گفته شهید چمران؛ آنان که به من بدی کردند من را هوشیار کردند. آنان که از من انتقاد کردند به من راه و رسم زندگی آموختند. آنان که به من بی اعتنایی کردند به من صبر و تحمل آموختند. آنان که به من محبت کردند به من مهر و دوستی آموختند. پس خدایا همه اینان که موجب تعالی دنیوی و اخروی من شدند خیر و نیکی عطا فرما!

چند گویی که بد اندیش حسود                                 عیب جویان من مسکینند

نیک باشی و بدت بینند خلق                                 به که بد باشی و نیکت بینند

 

نماینده: استعفا می دهم

سید جواد ابطحی سخنران بعدی مراسم سخنان خود را با این آیه قرآن شروع کرد: «به مصداق و اما بنعمت ربک فحدث تشکر میکنم از زحمات عزیزان بویژه آقای مهندس پورکاظم. املای ننوشته غلط ندارد. معلم ادبیات به شاگردش گفت بنویس چنار، نوشت منار. معلم گفت بخوان ببینم چی نوشتی، شاگرد خواند خیار. آقای پورکاظم هر کس می خواهد مناظره کند ان شاءا... مناظره خواهد کرد. کارها انجام شده و مردم هم دارند می بینند منتها بحث شهرداری بحث وسیعی است. انتظارات و توقعات زیاد است و امکانات و درآمدهای شهرداری هم ناچیز. آقای مهندس صمصام هم در جریان ماوقع بوده و هستند.»

وی در اظهارنظری کلی گفت: «من نمی خواهم راجع به برخی مباحث صحبت کنم که انشاءا... خداوند کمک می کند و پیگیری می شود و شهردار جدید هم آقای مهندس شرفا پیگیری می کنند تا وضعیت شهر را هر لحظه مطلوب تر ببینیم. پستها و مسئولیت ها تمام می شود و آنچه می ماند خدمات است.»

نماینده شهرستان به موضوع جاده کمربندی که بحث اصلی جلسه شده بود اشاره کرد و بدون هیچگونه داوری خواستار اظهارنظر معاون استاندار در این رابطه شد: «اما بحث جاده کمربندی خیلی برای من مهم و جالب بود. هم صحبتهای آقای صهری عزیز و هم صحبتهای آقای پورکاظم که اشاره کردند. چون اینجا در خدمت مهندس صمصام معاون استاندار هستیم قضاوت را باید به ایشان بسپرم. من گفته ام سپاه از دستگاههای دولتی هفت هزار میلیارد تومان طلب دارد. خب! این مقدار هم روی بقیه. پریشب که تصادف شد و کشته داد من به معاون استاندار و معاون رییس جمهور پیامک زدم و گفتم که یا من مقصرم- اگر نماینده بد است من استعفا می دهم. می خواهید دیگری بیاید رومانش را بچیند؟ خب بیاید بچیند. اما مردم را نجات بدهید. مردم دارند کشته می دهند. وقتی این حادثه رخ داد آن شب خوابم نبرد. ما مسئول خون مردمیم. من که نمیتوانم بی تفاوت ازش عبور کنم. ان شاءا... دستگاهها کمک می کنند. آقای استاندار به عنوان مقام عالی اجرایی استان هم باید حل اختلاف کند و این موضوع را حل کند. جاده کمربندی باید افتتاح شود.»

وی تاکید کرد: «اگر هم تغییر نقشه بدهید خوف این را دارم که این قتلگاه به جلوی دانشگاه آزاد منتقل شود. باید همان نقشه قدیمی با قوت اجرا شود و من مطمئنم این کار با تعامل شدنی است. تعاملی که ما داریم تعامل در راستای قانون است.»

ابطحی به موضوع طلبهای خمینی شهر هم اشاره کرد و گفت: «اگر 62 میلیارد تومان بدهی دولت به شهرداری است باید در راستای قانون استیفاء شود. به دکتر عزیزی هم گفتم که طلب شهرداری ها مانده است و باید کاری کرد. به بحث عوارض آلایندگی هم اشاره کردند. زحمت زیادی در مجلس کشیده شد تا قانون عوض شود. قانون قبلی این بود که به شهرداری محل استقرار باید پرداخت شود. بار اول رای نیاورد. چکش زنی کردیم، نماینده گز و برخوار راضی نمی شد. او را راضی کردیم. آقای کوهکن جزو مخالفان بود. آقای موسوی جزو مخالفان بود. یک دعوایی در خود استان بود تا خوشبختانه حل شد. آقای مهندس صمصام! به آن چیزی که قول دادند شما بسنده نکنید. اولا کفاف کی دهد این باده ها به مستی ما. ما می خواهیم از این عوارض آلایندگی بیشتر استفاده کنیم. با این مشکلات که داریم این رقم عوارض برای شما قابل توجه است ولی برای ما قابل توجه نیست. دوم هم اینکه این رقم را زودتر بدهید تا دست و بال شهرداری باز شود و پروژه ها کلید بخورد.»

سید جواد ابطحی در ادامه به عملکرد شهرداری هم اشاره کرد و گفت: «شهرداری انصافاً جای حساسی است، هرکسی دوست دارد کوچه اش آسفالت شود. توقعات زیاد است. با این حال اولویت بندی ها مهم است. ممکن است یک نفر از یک محله فشار ایجاد کند ولی باید دید اولویت با کدام است. دیشب آقای فرماندار را بردم تیرانچی، گفتم اگر یک باران بیاید مردم در گل و لای گیر می کنند. پارک پبروزی را نشان دادم و گفتم این پارک برق ندارد، از نظر امنیتی و اجتماعی هم مشکل زاست. ولی اولویت را من تعریف نمی کنم، شورای شهر تعیین می کند و شهردار اجرا می کند. امیدوارم آقای شرفا بتوانند راه مهندس پورکاظم را با قوت بیشتر طی کنند. بنده همچنان که با مهندس پورکاظم تعامل داشتم با مهندس شرفا هم تعمل خواهم داشت.»

وی در پایان گفت: «ما باید مسئولین استان و کشور را نسبت به مشکلات شهر واقف کنیم. احساس من است که وقتی برخی از مسئولان مشکلات این شهر را درک نکنند، تلاشی برای رفع آن نمی کنند. آقای ذاکر استاندار و مهندس صمصام درد شهر را لمس کرده اند. پیگیری هم کرده اند. خداوند توفیقات مهندس پورکاظم و مهندس شرفا را مزید کند.»

 

معاون استاندار: شرمنده ام!

معاون عمرانی استاندار سخنران ویژه مراسم بود. وی به صورت مقدمه از کمبودهای این شهر اظهار شرمندگی کرد: «من هرجا که برای زیارت به مشهد و کربلا و مکه رفتم تعداد زائرین خمینی شهری حتی گاهی از زائران اصفهانی هم بیشتر بود و مشخص است که علاقه زیادی به ائمه اطهار(ع) دارند. شأن این مردم خیلی بیشتر از این است و من در حد خودم بخاطر محدودیتهایی که بعضاً در این شهر وجود دارد شرمنده ام.»

وی تحلیلش از مشکلات شهر را اینگونه بیان کرد: «شهر پرتراکمی است. این شهر مواجه با کمبود زمین است و از این جهت، شهر در فشار است. در مجاورت کلانشهر اصفهان است و خودش را با این کلانشهر مقایسه می کند در حالیکه سرانه عمرانی اش کم است و نیاز به رسیدگی ویژه دارد، شهر نیاز به شادابی دارد که امیدوارم شهردار جدید در این زمینه تلاش ویژه ای نماید. مسایل زیادی دامنگیر این شهر است از جمله تخلفات ساختمانی متعدد که آمار آن در این شهر بالاست.»

معاون استاندار به موضوع کمربندی هم اشاره کرد و سعی کرد به صورت به گونه ای اظهارنظر کند که تنش زا نباشد: «در مورد کمربندی، صحبتها باید به گونه ای باشد که اولا سپاه و بسیج تضعیف نشوند. سپاه اگر از زمینی که در اختیار دارد دفاع می کند به منزله این نیست که بخاطر منافع شخصی خودش بخواهد. نمی خواهند پول این زمین را در جیب خودشان بریزند. سپاه موظف است از زمینهایی که در تصرف یا تملک دارد دفاع کند و هرگونه آزادسازی نیاز به مجوز فرماندهی کل قوا دارد. من خودم در سال 83 و 84 شهردار بودم و مگر اینطور نبود که در شهر اصفهان برای آزادسازی خیابان فرانگفورت و بخشی از خیابان آبشار -که در اختیار ارتش بود- حدود 5 میلیارد و 200 میلیون تومان پرداخته شد. برای ادامه بزرگراه شهید همت حدود 18-17 میلیارد تومان براورد و مجوز فرماندهی کل قوا اخذ شد و نهایتا قرار است در قالب یک توافق آن مسیر هم آزاد شود. مصوبه مجلس می گوید پادگانها باید از شهر بروند. من به عنوان یک متخصص شهرسازی می خواهم از دستگاههای نظامی تشکر کنم که این اراضی را حفظ کردند که ذخیره امروز است.»

وی ادامه داد: «در این میان نه راه و ترابی منفعتی می برد نه سپاه و شهرداری، منفعتش و ضرر توقفش به مردم می رسد که آخرین نمونه اش دو تا کشته این جاده بود و طبق گزارشات، هفته ای نیست که در این جاده تصادف نشود. در وهله اول هر زمینی در اختیار هر ارگانی باشد، ملاک عمل اسناد و سند مالکیتی است که در اختیار دارند. از طرف دیگر در مورد دستگاههای نظام بحث تصرف هم مطرح است. حالا اینکه این سند مطابق بر این زمین هست یا نه ملاکش معاونت عمران نیست بلکه اداره ثبت است که تطبیق می دهد این سند منطبق با این زمین هست یا نه. بسیاری از موارد هست که سند به نام وزارت مسکن است اما زمین در تصرف پادگان قرار دارد و باید حق و حقوق آنها داده شود. سپاه مدارکش را برای من ارسال کرد و من به مسکن و شهرسازی دادم. آنها اعلام کردند که اینجا نه در تصرف است و نه سند مالکیت سپاه مربوط به این قسمت است. فرماندهی کل قوا خودشان رضایت ندارند که زمینی در تصرف باشد یا پروژه ای به تاخیر بیفتد. اگر دوستان سپاه مجدداًٌ قائل به این هستد که این سند متعلق به همین زمین هست مدارکشان را ارسال کنند تا ما بررسی کنیم. اگر هم مدارک جدیدی ندارند اجازه بدهند تا هرچه زودتر این پروژه اجرا شود تا قائله خاتمه پیدا کند. اداره کل راه هم الان با مشکلات متعددی مثل گرانی غیر و کمبود اعتبارات مواجه هست.»

صمصام شریعت گریزی هم به عوارض آلایندگی زد و گفت: «این تغییر قرار بود از ابتدای امسال ملاک عمل قرار بگیرد ولی نهایتاً قرار شد از سه ماه آخر سال 89 تقسیم کنند. عوارض ارزش افزوده هم که قبلاً فقط به آن شهری می رسید که آن صنعت در آن شهر قرار داشت الان عوارض افزوده تقسیم می شود به نسبت جمعیت بین تمام شهرهای شهرستان و روستاها. به این ترتیب برای برخی از شهرها بدتر شده و برای برخی شهرها بهتر شده و من معتقدم در این رابطه یک عدالت اجتماعی بوجود آمده است چرا که برخی از شهرها آنقدر سرانه عمرانیشان زیاد بود که نمی دانستند این پول را چکار کنند و برخی دیگر مشکلات شدید داشتند. این مبلغ مشخص شده و ان شاءا... پرداخت خواهد شد.»

وی گریزی هم به توانایی های شهر زد و گفت: «این شهر در عین محدودیت، جاذبه هایی دارد، مثلا می تواند بهترین قطب نمایشگاهی صنعت سنگ باشد. خیلی از کارخانه جات سنگ ما متعلق به اهالی خمینی شهر است. اینها می توانند به شهرشان خدمت کنند و جهت معروفیت شهر خودشان یک قطب نمایشگاهی سنگ بزنند تا هرکس از هر نقطه ایران بلکه جهان خواست سنگ بخرد به اینجا مراجعه کند و موجب رونق شهر شود.»

معاون استاندار در زمینه گردشگری هم گفت: «در قسمت چشمه لادر، امکان زدن تالار، هتل و ... هست. در زمینه توسعه مسکن مهر هم امکانش هست. یک شهردار برای کمک به مردم شهر می آید. من مطمئنم آقای شرفا، جوان و فعال و متخصص هستند و من مطمئنم می توانند در بهبود چهره شهر و شادابی آن و مهمتر از همه تعامل با دستگاهها موفق باشند. بدون رودربایستی  فراموش نکنید اگر شما به دستگاههای مربوطه بد و بیراه گفتید و تندی کردید، آنها هم مقاومت خواهند کرد، کار تنها با تعامل و احترام متقابل پیش می رود. دلیلی هم برای تندی وجود ندارد.»