نام: عزیزاله پاشایی

ولادت: 1348/ خمینی شهر

شهادت: فروردین 1367/ فاو

 آرامگاه: گلزار شهدای امامزاده سید محمد

استخوان های عزیز

در تابوت را که برداشتند چیزی به جز یک مشت استخوان خزیده در گوشه صندوق ندید. 12 سال از رفتن و نیامدن «عزیز» گذشته بود و حالا باید یک جوان رشید 31 ساله باشد. جوان 19 ساله اش را راهی جبهه ها کرده بود و حالا بعد از این همه سال چشم به راهی استخوان هایش برگشته بود...

پدر شهید می گوید: در تابوت را که برداشتند انتظار دیدن همانی را که 12 سال پیش رفته بود، داشتم، استخوان ها را که دیدم شوکه شدم. هنوز هم هر وقت آن صحنه به یادم می آید، حالم منقلب می شود.
سوم راهنمایی را که خواند علی رغم توصیه پدرش به ادامه تحصیل، به اصرار مشغول به کار در کارگاه ریخته گری پدر شد.

18 ساله که شد دست از کار کشید. گفت مملکت به سرباز نیاز دارد و ماندن صلاح نیست. به همراه یکی از دوستانش در سپاه ثبت نام کردند. چیزی نگذشت که برای آموزش به لشکر هشت نجف اشرف اعزام شد. دوره آموزشی را که پشت سر گذاشت مامور شد که به واحد رزمی این لشکر برود. بازگشتش به خانه بعد از چند ماه حضور در جبهه برای خانواده خیلی شیرین بود اما کسی چه می دانست که این آخرین دیدار است.

فروردین 67 بود که دشمن با یک یورش شدید منطقه فاو را به تصرف خود درآورد. جسد برخی شهدا از جمله عزیزاله در مناطقی که به دست دشمن افتاد، باقی ماند.
پدر شهید می گوید: همان فروردین 67 خبر شهادت عزیز را به ما دادند اما خبری از او نبود تا اینکه سال 79 بالاخره تصمیم گرفت ما را از چشم به راهی دربیاورد.

***
شهید عزیز اله پاشایی سال 48 در خمینی شهر متولد شد، سال 66 راهی جبهه شد، سال 67 شربت شهادت نوشید و سال 79 به آغوش خانواده بازگشت و در گلزار شهدای امامزاده سید محمد در خاک آرمید.

کنگره سرداران و 2300 شهید شهرستان خمینی شهر