میلاد حبیبی

متولد شهریور ماه 1373

شاعری خوش ذوق و با استعداد از شهرستان خمینی شهر است. این جوان همشهری که هم اکنون دانشجوی رشته حسابداری ست از دوران کودکی به شعر و ادبیات علاقه مند بوده و از همان دوران ابتدای اولین سروده هایش را می نگارد. تا اواخر دوران دبیرستان که دوستی ادیب و فرهیخته مشوق وی در سرودن می شود و حبیبی از راهنمایی های وی در این مسیر بهره می گیرد.

وی آشنایی و عضویت اش را در حلقه شعر شاعران جوان انقلاب اسلامی موسسه شهرستان ادب موسوم به آفتابگردان ها، نقطه عطفی در زندگی شاعرانه اش می داند. این برنامه به همت موسسه شهرستان ادب از چهار سال گذشته تا کنون شاعران جوان مستعد کشور را بعد از بررسی آثار و سروده ها همچنین مصاحبه جذب می کند و در راستای پرورش استعدادها آنها گام بر می دارد. از دیگر مزایای این برنامه آشنایی شاعران جوان تر و کم تجربه با شاعران و اساتید کشوریست. میلاد حبیبی می گوید: این برنامه سالیانه حداقل سه بار شاعران جوان را در یکی از شهرها دور هم جمع می کند. این گردهمایی ها که با حضور اساتید همراه است در پیشرفت سطح شعری شاعران بسیار موثر است. حبیبی از دیگر برنامه های این حلقه را، نقد تلفنی و برگزاری انجمن های استانی عنوان کرد.

میلاد حبیبی سرودن را در اکثر قالب های ادبی به جز قصیده و نیمایی تجربه نموده و سروده هایش بیشتر دارای مضامینی آیینی، اجتماعی و عاشقانه است. برگزیده دوازدهمین سوگواره سراسری سوختگان وصل، شعر را خیره شدن به همه چیز، از دریچه واژه ها تعبیر می کند و مطالعه را در پیشبرد سطح شاعرانگی موثر می داند. وی به شعرهای محمد کاظم کاظمی و فاضل نظری به دلیل زبان و مضامین امروزی علاقمند می باشد.

 

نمونه ای ازآثار وی
خانه ات امن است تا در کوچه این شبگرد هست

آن که با شعرش سرت را درد می آورد هست

مانده ام تنها و ترسی نیست از تنهایی ام

او که عمری اشکهایم را تمسخر کرد هست

وای از دنیا که هر اندازه در آن مرد نیست

بیشتر گر نه، همان میزان در آن نامرد هست

آه ای نوحی که در کشتی نشاندی زوج زوج

مثل من دلتنگ و بی همدم هزاران فرد هست

من به تنها بودنم دیریست عادت کرده ام

من که تنها نیستم وقتی کنارم درد هست