ابوسعیدابی الخیر روزی به حمام رفت. کیسه کشی عامی او را کیسه می کشید و چرکهای بدن وی را جلوی چشم شیخ جمع می کرد. کیسه کش ناپخته و خام از شیخ پرسید: ای بزرگوار جوانمردی چیست؟

شیخ در جواب او گفت: جوانمردی پنهان کردن چرک مردمان است و نیاوردن آنها جلوی چشم آنها، و این جوابی درخور فهم کیسه کش بود.

شیخ گفتا «شوخ[چرك] پنهان کردن است   پیش چشم خلق ناآوردن است»

عطار در ادامه این حکایت از خداوند مطلق و قادر که جوانمردی عالمیان به اندازه شبنمی از دریا در مقابل جوانمردیش نمی شود، می خواهد که از شوخ های (چرک های) ما بندگان که همان گناهان، ناپاکی ها و ناخالصی های ماست بگذرد.

شوخی و بی شرمی ما را درگذار                       شوخ ما را پیش چشم ما میار