نام:    اسماعیل  ملک پور

آیا شود قرار بگیرم کنار تو

یا عاشقانه چرخ زنم بر مدار تو

شأن نزول آیه «خیر لکم» تویی

عالم فدای گوشه چشم خمار تو

مستیم از شمیم دل انگیز باورت

سبزیم با خیال همیشه بهار تو

عالم پر از حضور تو ای سرو سبز پوش!

ما مانده ایم در تب صبح قرار تو...

تنها نه من به ذوق ظهورت نشسته ام

حتی خداست عاشق و چشم انتظار تو

این شعر نمونه ای از اشعار اسماعیل ملک پور شاعری دیگر از شهرستان خمینی شهر است. اسماعیل ملک پور شعرهای آیینی را در قالب مثنوی  و غزل می سراید. او شعر را از انجمن های ادبی باغبان و سروش آغاز کرد. ملک پور در اشعار آیینی اش به محتشم کاشانی و عمان سامانی اقتدا می کند. وی بهترین شعر را آن می داند که به بهترین شکل بتواند با مخاطبش ارتباط معنوی  برقرار و رسالتی خاص را دنبال کند. او وظیفه هنرمند را دفاع از ارزش ها بوسلیه هنر خود می داند. ملک پور معتقد است که برگزاری سوگواره ادبی ثارالله و کنگره شعر میلاد آفتاب دو اتفاق بزرگ در سطح شهرستان بودکه باعث رشد و شکوفایی استعدادهایی بزرگ و ایجاد انگیره در بین آنها شد. ولی متأسفانه به هنرمند و به شعر و شاعر در شهرستان کم لطفی شده است و جا دارد که در شهرستان به شعر و شاعر بیشتر بها داده شود.