نام:                حسین امام 

تولد:             شهریور   1315

 وفات :          15آذر1391

ما به اسلوب سخن های کهنه دل بسته ایم
دل به جرم پیری از مادر نمی باید گرفت
هر چه باید گفت در وصف خط و خد گفته اند
این حکایت کهنه ها از سر نمی باید گرفت 

شرح حال
حسین امامی دیگر شاعر پیشکسوت شهرستان است که سرودن شعر را از دوران نوجوانی آغاز کرد. او معتقد است که شاعر به واسطه شعرش همیشه زنده خواهد ماند. او ویژگی شعر خود را همان گونه که به نظم گفته بیان مضمون های نو در قالب های کلاسیک می داند. امامی سال گذشته در زنجان عنوان پیر غلام را به خود اختصاص داد. وی در انجمن های ادبی سروش خمینی شهر، سعدی و صائب اصفهان فعالیت دارد و بیشتر شعرهای خود را در قالب غزل با مضامین عارفانه و عاشقانه می سراید. به مهمانی غزلی از او می رویم. این غزل را در همایش ظهور آفتاب که شاعران توانا از جمله حمید سبزواری و مشفق کاشانی در آن شرکت داشته اند خوانده و مورد تشویق و جایزه مسؤولین امر قرار گرفته است.

آثار

امامی سه مجموعه شعر با این عناوین دارد

1  -   گزیده اشعار

2-    نوحه و مراثی

3-   دلم برای دلم 

حسین امامی، شاعر پیشکوست خمینی شهر درگذشت

حسین امامی، شاعر پیشکوست خمینی شهر در شام غریبان امام حسین(ع) سه شنبه 15 آذر دار فانی را وداع گفت. این شاعر پیشکوست که در رواق بیست و هشت معرفی شده بود، معتقد بود که شاعر به واسطه شعرش همیشه زنده خواهد ماند. حسین امامی در خانواده ای متدین و مشهور از خاندان "آقابزرگ " متولد شد. اجداد وی علاوه بر روحانیت و اجتهاد، اهل شعر و ادب نیز بودند و مراثی و مداحی ایشان در رثای اهل بیت (ع) معروف است. در سال 1333 به شغل آموزگاری اشتغال یافت. وی هیچ گاه از معلمی فارغ نبود و حتی زمانی که به گفته ی خودش در مقدمه کتاب "دلم برای دلم" ناخواسته و ظالمانه بازنشسته شد، با این شغل همچنان ارتباط داشت.

ذوق ادبی فطری و ذاتی اش با شرکت در مجامع و انجمن های ادبی و کسب فیض از محضر مرحوم امام سدهی راه کمال را پیمود. وی شعر را فقط برای بیان اندیشه و احساس می گفت و تنها پناهگاهش را بعد از خدا و ائمه اطهار، شعر می دانست. عقیده داشت که شعر خوب هرگز کهنه نمی شود و شعر بد، ناگفته کهنه است. علاوه بر چاپ اشعارش در نشریات و روزنامه ها و جراید کشور و استان، از وی سه مجموعه شعر به یادگار مانده است. حسین امامی در جوار جد بزرگوارش در مسجد جامع فروشان به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.

نمونه اشعار
عید است، ای ساقی بیار از خم مهدی ساغری
تا از کمال مستیش، بر پای سازم محشری
غم را به یک سو افکنم، بنیاد انده برکنم
با یاد و نام دلبرم، بگشایم از جنت دری
با حور گردم همنشین، نوشم از آن ماء معین
کوری چشم حاسدین، بوسم لب سیمین بری
نرگس ببار آورده گل، آفاق را پر کرده گل
افتاده بر سجاده گل، در پیش دانا داوری
گل، مهدی صاحب زمان، در انتظار او جهان
کز بیم عدلش ظالمان، لرزان به هر بوم و بری
آقا بیا، آقا بیا، مولا بیا، مولا بیا
جز تو نمی خواهیم ما، برخلق عالم رهبری
دنیا پر است از ناکثین، از ناکثین و مارقین
ای چون علی (ع) خانه نشین، فرما جهاد دیگری
ای شیعیان را یار تو، غمدیده را غمخوار تو
بر جند حق سردار تو، از بهترین ها بهتری
مورم سلیمانم تویی، بردرد درمانم تویی
جانم تویی، جانم تویی، جز تو ندارم دلبری
از هجر تو در آتشم، وز مژده وصلت خوشم
ای یار خوب دلکشم، ماییم با چشم تری
آقا، امامی پیر شد، مویش به رنگ شیر شد
وصلت نگارا دیر شد، رحمی نما بر کهتری