مزاحمت مانند هر رفتار دیگری می تواند به شکل ها و ابعاد گوناگون در روابط بین فردی و سطوح مختلف جامعه خود را نمایش دهد. یکی از جلوه های مزاحمت، اذیت ها و مزاحمت های تلفنی به ویژه برای نهادها و سازمان هایی است که ثانیه ها در کار آنها ارزشمند و حیاتی است. نهادهایی مانند فوریت های پزشکی 115، آتش نشانی و اورژانس اجتماعی که ظاهرا مزاحمت های مردمی برای آنها هنوز یکی از مشکلات اصلی است. مدیر روابط عمومی اورژانس تهران در گفتگو با خبرگزاری مهر اذعان می کند: بیش از 40 درصد از تماس هایی که با اورژانس گرفته می شود جنبه مزاحمت دارد. بهزاد برزگر مدیر عامل سازمان آتش نشانی اصفها ن نیز خاطر نشان می کند: بیش از 30 درصد از تماس هایی که با آتش نشانی اصفهان برقرار می شود جنبه مزاحمت دارد.

مزاحمت های تلفنی در شهر ما
سازمان ها و نهادهای شهرستان ما نیز از این گونه مزاحمت ها در امان نیستند. رنجبر کارشناس 115 در گفتگو با فرصت آنلاین می گوید: 20 در صد از تماس هایی که با اورژانس گرفته می شود جنبه مزاحمت دارد و این مزاحمین در هر 24 ساعت یک بار آمبولانس را بی دلیل به خیابان ها می کشانند. کارشناس اورژانس اجتماعی بهزیستی نیز در گفتگو با فرصت آنلاین از مزاحمین خط 123 ابراز ناراحتی می کند.
رنجبر کارشناس اورژانس تاکید می کند: با پیگیری های انجام شده برخی از مزاحمت ها که از طریق تلفن همراه ایجاد می شده، کاهش محسوسی داشته است. وی ادامه می دهد: هر چند پیگیری مزاحمت های تلفنی که از کیوسک های عمومی انجام می شود، کاری به مراتب دشوارتر و زمان بر تر است اما غیر ممکن نیست.

رنجبر با تاکید بر اینکه آگاه سازی و مطلع کردن مردم از عواقب کار خود یکی از اقداماتی است که می تواند در جهت کاهش مزاحمت های تلفنی موثر باشد، می افزاید: اقداماتی توسط شبکه بهداشت برای آگاه سازی مردم انجام شده که ناکافی بوده و می طلبد که رسانه ها و به ویژه رسانه های تصویری با اطلاع رسانی از طریق برنامه های نمایشی صدا وسیما افراد رااز عواقب این مزاحمت ها مطلع نمایند.

با گسترش مراکز تفریحی می توان از مزاحمین تلفنی کاست
غلامحسین پویان مسوول پایگاه سلامت روان چتر سبز مهربانی و امید در خصوص اینکه این گونه رفتارها بیشتر از چه کسانی سر می زند، می گوید: یکی از ویژگی های افراد هیجان خواه ناتوانی در کنترل تکانه های شخصیتی و رفتاری و امیال و خواسته های نامعقول و غیر اجتماعی است که این افراد را وادارار می کند برای ارضای روانی و دست یابی به هیجان بیشتر به چنین اعمالی دست بزنند.

وی یکی دیگر از عللی که باعث می شود برخی از افراد دست به این گونه از رفتارها بزنند را اختلال روانی برمی شمرد و در این زمینه به اختلالاتی مانند اختلال رفتاری بیش فعالی، اختلال سلوک و یا شخصیت ضد اجتماعی اشاره می کند و می گوید: در حقیقت شخصی که به این گونه از اختلالات مبتلاست در یک پیوستاری از اختلالات روانی قرار دارد که از آنها رنج می برد.

پویان تاکید می کند: متاسفانه شخصی که مبتلا به اختلال سلوک و یا ضد اجتماعی است از وجدان ضعیفی برخوردار است، نسبت به احساسات دیگران بی تفاوت بوده و تنها به خودش فکر می کند. متاسفانه این قبیل از افراد از اینکه دیگران را نارحت کنند، هیچ احساس ناراحتی و یا اندوهی نمی کنند.

وی تاکید می کند: مزاحمین تلفنی نیز متاسفانه غالبا این نشانه ها را از خود بروز می دهند و در بیشتر موارد این افراد عموما از عواقب کار خود آگاه هستند و از آزار و اذیت دیگران لذت می برند.

محرومیت بیشتر مزاحمت بیشتر
پویان در خصوص شیوع این اختلال نیز می گوید: میزان شیوع این اختلال در مناطقی که محروم تر هستند بیشتر است چراکه در این گونه از مناطق شرایط و امکانات برای بروز هیجانات و ارضای نیازها محدودتر و سخت تر است و شخص به جای اینکه از راه های صحیح ورزشی و اجتماعی مانند شرکت در یک پیست موتور سواری، اسب دوانی و غیره بتواند هیجانات خود را تخلیه کند، دست به کارهای ناشایستی مانند ایجاد مزاحمت می زند.

وی تاکید می کند: البته در افرادی که فقط برای تخلیه احساسات هیجانی خود به چنین رفتارهایی روی می آورند کمبود تفریح و سرگرمی های سالم و سازندهنقش پر رنگتری در بروز این گونه از رفتارها دارد اما در گروه دوم یعنی کسانی که از یک اختلال روانی رنج می برند، نداشتن تفریح و سرگرمی مناسب نمی تواند موثر باشد چراکه این گونه از افراد از اذیت کردن دیگران لذت برده و مزاحمت برای آنها بیشتر احساس لذت را ایجاد می کند. لذا برای کنترل این افراد باید از مجازات های بازدارنده استفاده کرد.

پویان تصریح می کند: اگر مزاحمت جنبه عمد نداشته باشد، اختلال حواس و بیماری های روانی در برخی از سالمندان و یا افراد دیگر می تواند از جمله دلایل این قبیل از مزاحمت های تلفنی باشد.
وی در خصوص اینکه چرا برخی از افراد تا این اندازه نسبت به رفتارهای خود بی توجه هستند نیز می گوید: البته برخی از این افراد نیز از عواقب اعمال خود به اندازه ای که باید اطلاعات کافی ندارند و گروه دیگر نیز به دلیل ماهیت اختلال خود نمی توانند از عواقب کار خود مطلع شوند لذا این قبیل از افراد نسبت به همه چیز بی خیال هستند.

این کارشناس در خصوص میزان شیوع این قبیل از رفتارها در بین مردان و زنان نیز می گوید: به سبب اینکه میزان هیجان خواهی و اختلال سلوک و شخصیت ضد اجتماعی در مردان بیشتر است، به نظر می رسد میزان شیوع این قبیل از رفتارها نیز در مردان بیشتر از زنان باشد.