نام گذاری این روز به نام قلم، بی ارتباط با تاریخ کهن این سرزمین نیست. ابوریحان بیرونی در کتاب آثار الباقیه خود آورده است که چهاردهمین روز از تیرماه را ایرانیان باستان، روز تیر (عطارد) می نامیدند. از طرفی سیاره تیر یا همان عطارد، در فرهنگ ادب پارسی، کاتب و نویسنده ستارگان است. به همین مناسبت این روز را روز نویسندگان می دانستند و گرامی می داشتند.

ارزش و کرامت قلم بسیار بالاتر از آن است که برای بزرگداشت آن و صاحبانش به اختصاص دادن روزی در تقویم به آن بسنده کنیم. اما می تواند بهانه ای باشد تا در این روز با گرامی داشت یاد و خاطره اهالی قلم و تجلیل از آثار ایشان، ازجایگاه رفیع قلم که خداوند درقران مجید به ان قسم خورده است یادشودباید یادآور شددر اسلام آنچه ارزش دهنده و اعتبار بخش کار قلم و آبروی نویسندگی است، جهت، محتوا و انگیزه می‏باشد. اگر در احادیث می‏خوانیم که: «در روز قیامت، مرکب قلم دانشمندان را با خون شهیدان می‏سنجند»، با توجه به این جنبه‏هاست، وگرنه هر قلم و هر نوشته‏ای، از این اعتبار بهره‏مند نیست.
ارزشقلم ونوشتن در روایات
1- در روايتی از رسول اكرم(صلّی الله علیه و آله و سلّم) آمده است كه فرمودند: همانا نخستين چيزی كه خداوند متعال آن را آفريد قلم بود پس به او فرمان داد: كه بنويس، عرض كرد: پروردگارا! چه بنويسم؟ فرمود: مقدار و تقدير هر چيزی را تا روز قيامت.»
2- حضرت امام صادق علیه‏السلام در کلامی گهربار، به موضوع اهمیت قلم به دست گرفتن و نوشتن اشاره می‏کند و آن را منتی الهی می‏داند و می‏فرماید: «خداوند با نعمت نوشتن و حساب کردن، بر مردم، از نیک و بد، منت نهاد و اگر این دو کار نبود، آنان گرفتار اشتباه می‏شدند».
3- امام علی علیه‏السلام می‏فرماید: «فرستاده تو، ترجمان خرد و عقل توست و نوشته و نامه‏ات، رساترین چیزی است که از طرف تو سخن می‏گوید». 4-حضرت امام حسن مجتبی علیه‏السلام به پسرانش توصیه می‏کرد و می‏فرمود: «شما اکنون خردسالان یک قوم و نسل هستید، و امید است در آینده، بزرگان نسل دیگری گردید. به همین دلیل، دانش بیاموزید و هر کس از شما بتواند دانش‏هایی حفظ کند، پس آن را بنویسد و در خانه بگذارد».
5- حضرت امام صادق علیه‏السلام در بیان نقش سودمند نوشته‏ها و کتاب‏ها به عنوان ذخیره‏ها و گنجینه‏هایی والا برای آینده می‏فرماید: «از نوشته‏های خود خوب نگهداری کنید. همانا در آینده به آنها نیازمند خواهید شد»ودر جایی دیگر فرموده است: «دانش وعلم خود را بنویس و بین برادرانت پخش کن و پس از مرگ، کتاب و نوشته‏هایت را برای فرزندانت به میراث بگذار.
6- انديشه‏ هاي دانشمندان،به بلنداي قدرت قلم‏هاشان است علي (ع)