از جمله خصوصیات فطری انسانها تمایل به زیبایی و نظافت و تمیزی است که هر انسانی را برای حفظ نظافت بدن خود و رفع عوامل نازیبا به تلاش وا می دارد. اجتماعی بودن انسان نیز او را بر آن می دارد که در حفظ ظاهر خود کوشا باشد و عواملی که او را از دید جامعه طرد می کند از خود دور سازد.

شریعت مقدسه اسلام نیز نظافت را جزیی از ایمان برشمرده بر حفظ و حراست از آن تاکید فراوان دارد.
تعریق زیاد بدن و بوی بد عرق، از آزار دهنده ترین پدیده های فیزیولوژیک بدن آدمی است که بسیاری از افراد را گرفتار کرده، ضمن ایجاد اختلال در روابط اجتماعی، آنها را به صرف هزینه های زیادی بابت رفع بوی بد عرق و خوشبو کردن خود وادار می سازد. آنچه در این مقاله از نظر خوانندگان محترم می گذرد نگاهی گذرا به علل حدوث این اختلال و ارائه راهکارهای ساده و توصیه های طب سنتی جهت رفع آن می باشد که امید است همچون مقالات گذشته مورد استقبال و استفاده علاقه مندان قرار گیرد.

تعریق، مکانیسم طبیعی بدن جهت حفظ تعادل دما و آب و دفع سموم و مواد زاید می باشد و توسط غدد عرق که در تمام سطح بدن و با تراکم بیشتر در نواحی کف دست و پا و پیشانی و زیر بغل قرار دارند، انجام می گیرد. گرما، رطوبت، تنشهای عصبی، عملکرد اعضای داخلی بدن همچون قلب،کلیه و دستگاه عصبی و مصرف بعضی داروها مثل داروهای قلبی و داروهای روانپزشکی و مصرف غذاهای تند و گرم در تشدید تعریق موُثرند. عرق کردن در واقع پاکسازی بدن از راه پوست است که با خاصیت ضدعفونی کنندگی خود سطح پوست بدن را نیز گندزدایی می کند فلذا تا وقتی ترشح آن از حد طبیعی فراتر نرفته و بوی بد و آزار دهنده آن شخص را اذیت نکرده باشد، اقدام درمانی جهت رفع آن انجام نمی گیرد اما وقتی ترشح غدد عرق از حد طبیعی خود فراتر رفت، چون مانع تنفس راحت پوست شده و با ماندن روی پوست بستر فعالیت میکروبها را فراهم نموده و باعث متصاعد شدن بوی بد از پوست بدن می شود، رفع آن دغدغه خاطر فرد شده او را جهت درمان به تکاپو وادار می کند. در این حالت بهتر است ابتدا توصیه های ذیل رعایت گردد و در صورت عدم افاقه، نسخه های درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

توصیه ها
1-چون بوی بدن ناشی از فعالیت باکتریها روی عرق می باشد، با شستن بدن با آب و صابون خصوصا آب سرد و بویژه در نقاطی که بیشتر بو می گیرد مثل زیر بغل و کشاله ران می توان بوی عرق را کنترل کرد. تعداد دفعات شستشوی بدن بستگی به شدت فعالیت غدد عرق و میزان بد بویی آن دارد.

2- استفاده از لباسهای نخی و کتانی و تعویض به موقع البسه زیر، در رفع بوی بد بدن مؤثراست.

3- غذاهای پروتئینی، چرب و ادویه ها مثل ماهی، ادویه کاری، کله پاچه، ... از جمله مواردی هستند که در تشدید بوی بدن مؤثرند فلذا اجتناب از این ترکیبات توصیه می شود.

4- ازاله موهای زیر بغل و ناحیه ران خصوصا با استفاده از داروهای سنتی موبر، مانع ماندن طولانی مدت عرق و بد بویی این نواحی می شود.

5- استحمام درون وان حمام که یک فنجان آب گوجه فرنگی داخل آن ریخته شده، از دیگر روشهای رفع بوی نامطبوع عرق بدن است.

6- به کسانیکه از بوی بد پاهای خود در عذابند توصیه می شود پاهایشان را مرتباً با آب گرم و صابون بشویند و پس از شستن، کاملاً خشک نموده از پودر مخصوص پا یا نشاسته ذرت یا پودر بچه داخل کفشها استفاده نمایند.

7- استفاده ازکفشهای روباز و صندل خصوصاً در فصل تابستان، مانع تشدید تعریق پا و بدبویی آن می شود و برعکس پوشیدن کفشهای لاستیکی و پلاستیکی از تنفس مطبوع پاها جلوگیری کرده، بد بویی آن را تشدید می نماید.

8- قرار دادن پاها در محلولی مرکب از نصف فنجان نمک و یک لیتر آب، در کنترل تولید عرق موثر است. همچنین می توان مقداری چای را در یک لیتر آب دقایقی جوشاند و پاها را بمدت نیم ساعت داخل آن قرار داد و پس از خشک کردن پاها، از پودر بوگیر ضد عرق استفاده کرد تا به مرور بوی بدپاها رفع شود.

9- استفاده از پودر گیاهان معطر داخل کفش و استعمال بوگیرهای حاوی پودر زغال جهت کاهش تعریق پاها و مهار بوی بد آنها مؤثر است.

10- تعادل در مصرف غذاهای تند و پر ادویه مثل پیاز، موسیر، فلفل، پیازچه، سیر و تره فرنگی از راههای دفع بوی بدپا می باشد. بهتراست غذاها بو و طعم تند نداشته باشند.

11- در مواردی که تنشهای عصبی و ناراحتیهای روحی عامل تعریق زیاد بدن شده اند، توصیه به مصرف داروهای آرامبخش و پرهیز از اضطراب و استرس می شود. در مقاله آینده داروهای مفرده و مرکب گیاهی که در درمان تعریق زیاد بدن و بوی نامطبوع  آن مؤثرند، ارائه خواهد شد.

ادامه مطلب را در قسمت بعدی بخوانید