این غار در غرب خمینی شهر در مکان چشمه لادر واقع شده است.غار بر سینه کوهی که ارتفاع زیادی ندارد ،ساخته شده است برای دسترسی به آن باید از یک دیواره 6متری،با کمک وسایل فنی صعود کرد. دهانه غار با بلندی 10وپهنای5متر به سمت باختر گشوده شده است که چشم اندازی گیرا ویکنواخت در برابر خود دارد،پس از وروداز دهانه با مدخل داخلی غار روبرو میشویم که بقایای سنگی در طرفین آن وجود دارد.
در پشت دیواره های سنگی ،آب انباری به ابعاد تقریبی 230— 97 سانتی متر به گودی 2 متر در کف غار احداث شده است .که با چند لایه ساروج بسیار تمیز و خوب اندود کاری شده است.
در سمت راست آب انبار اتاقی قرار داردکه دارای 5 متر طول و40/2متر عرض وبه حالت نیم استوانه است.در انتهای اتاق سکوی باریکی به بلندی 35 سانتی متر و عرض20سانتی متر تعبیه شده که گمان میرود طاقچه بوده است.
در گوشه بدنه چپ انتهای غار،بر فراز صخره،حفره طبیعی کوچکی دیده میشود که جلویش با دیواری گرفته شده است.برای رسیدن به حفره بایداز روی دیوار آب انبار،با یک صعود اریب به آن رسید.بر لبه راست دهانه غار ،بخش دیگری از غار قرار داردکه با دیگر ساختمان های آن تفاوت هایی داردو برای رسیدن به آن بایداز یک دیواره خطرناک سنگی بالا رفت.
اندازه تالار سنگی 5/5 — 10/4 متر و اطاقهای دیگر یکی 25/2—56/2 و دیگری
50/1 — 64/1 متر و بلندی میانه آن 2 متر است. موضوع جالب در این غار دو روزنه در گوشه اطاق بزرگتر است که برای دیده بانی گشوده شده و تا مسافت بسیار دوری قابل رویت است.
سفال هایی در کف واطراف این غارپیدا شده که مربوط به دوران مختلف است برخی ازسفال ها چرخ ساز و خشن بوده و مربوط به ظرف های بزرگ میباشند ورنگ خمیره آن هازرد نخودی با پوشش یا لعاب روشن میباشد(شبیه آتشگاه)دو تکه سفال با تزیینات به صورت باند های افقی به شکل برجسته تردیدی ایجاد نمیکند که این غار در اواخر دوران اشکانی و اوایل ساسانی مورداستفاده بوده است .دسته کوزه چرخ ساز با شاموت مواد کانی به رنگ نخودی،نیز از جمله آثار یافته شده در این مکان است.

منبع:دیار کهن خمینی شهر