بچه ها اطراف تنور گرد آمده اند و تماشا می کنند. خانم نانوا چانه را پهن می کند و وردنه را چند بار از بالا به پایین و از پایین به بالا حرکت می دهد و بعد چانه نازک شده را می چسباند به دیواره داغ و سوزان تنور. سبزی های تازه و معطر و قالب های پنیر منتظر نشسته اند تا نان داغ هم از راه برسد و جمعشان جمع بشود.

کمی آن طرف تر دخترکانی دیگر اطراف سیب زمینی هایی که زیر خاکستر کبابی می شوند هیاهو راه انداخته اند.
چای آتشی هم اینجا مهیاست و عموی مهربانی که چای را می ریزد و می دهد دستشان.
پفیلاهایی که با شیطنت میان تابه بالا پایین می پرند هم اینجا مشتری های خودشان را دارند.
اینجا در این یکی غرفه بچه ها سرتا پایشان را فروبرده اند توی ماسه ها و از ته دل می خندند و در غرفه کناری هر کس حیوان خانگی اش را همراه خودش آورده است و بعضی ها البته خرگوش ها و اردک هایشان را گرفته اند توی بغلشان و از این سر حیاط می روند آن سر حیاط.

بعضی های دیگر اما درختکاری را انتخاب کرده اند. باغچه های کوچک توی سالن میزبان دستان کوچک دخترکانی هستند که روحیه شان بیشتر با لطافت گل و گیاه جور درمی آید.

برخی دانش آموزان هم ترجیح داده اند زیراندازهایشان را پهن کنند یک گوشه از حیاط و با دوستانشان مشغول بازی با اسباب بازی بشوند.
چند تا از دانش آموزها هم کاردستی هایی را که با مواد بازیافتی درست کرده اند به معرض فروش گذاشته اند.
خانم معلم ها هم امروز اینجا هستند میان بچه ها. پدر و مادرها هم هستند و جمع همه جمع است.

اینجا مدرسه طبیعت نیست اینجا دبستان دخترانه سرمست است که دانش آموزانش یک روز میدان پیدا کرده اند با لباس غیرمدرسه و بدون کیف به مدرسه بیایند و در حیاط و سالن که در هر گوشه اش یک بخش از طبیعت به نمایش گذاشته شده، آزادانه بچرخند و هر کدام به فراخور علایق و استعدادها و روحیات خود به تفریح بپردازند.
خانم محمدصالحی مدیر دبستان سرمست همانطور که اردک سفید توی دستش را نوازش می کند، می گوید: هر غرفه از این نمایشگاه طبیعی گوشه ای از طبیعت را نمایش داده و به دانش آموزان یاد می دهد که بر ترس های خود غلبه کنند، اعتماد به نفسشان تقویت بشود و با حضور در طبیعت لحظاتی پر از شور و نشاط را تجربه کنند.

گفتنی است این برنامه که با مساعدت شورای شهر و شهرداری منطقه 2 به اجرا درآمد با اجرای سرود، موسیقی زنده و کاشت پنج نهال میوه متناسب با زیست بوم شهرستان همراه بود.