سلامت یکی از هدایای خداوند متعال است به همه موجودات، خاصه انسان. در سایه سلامت است که انسان به معنویت خواهد رسید و بمصداق عقل سالم در بدن سالم، سلامت مایه پیشرفت و ترقی انسان و دست یافتن به قله های رفیع سعادت است.

واقعاً تا انسان گرفتار بیماری نشود قدر سلامت را نخواهد دانست و چه خوب است ما قبل از اینکه سلامتمان دچار مشکل شود شرایط لازم جهت سلامتی را فراهم کنیم. اما سؤال این است که ما به عنوان یک شهروند ساکن در یک شهر چه نقشی در برقراری این شرایط داریم؟ مسلماً اگر عنوان «شهر ما خانه ماست» را در نظر بگیریم این سؤال مطرح است: جهت نظافت خانه چه مسائلی را باید رعایت کرد و چرا این کار را می کنیم؟ مسلماً به مصداق «النظافت من الایمان» جهت حفظ نظافت که خود یکی از عوامل ایجاد سلامت است، چنین کاری را انجام میدهیم. همین مسئله را بایستی در شهر انجام بدهیم. کثیف بودن محیط و آلودگی محیطی از عوامل بیماریزا است. یک نفر که مبتلا به سرماخوردگی می شود اگر رعایت نکات لازم را انجام ندهد باعث گرفتاری خانواده و تمام کسانیکه با ایشان در تماس هستند می شود. به دلیل اینکه با پخش کردن ویروس عامل سرماخوردگی از طریق سرفه و عطسه و انتشار ویروس در هوا همه کسانیکه در معرض انتشار ویروس هستند گرفتار خواهند شد. همچنین اگر کسی که دچار بیماری سل ریوی شده، آب دهان خود را در کوچه و خیابان بریزد باعث ابتلای افراد می شود و به طور کلی در هرگونه بیماری واگیردار اگر رعایت مسائل ایمنی نشود مصیبت و گرفتاری برای همه مردم به بار خواهد آورد. آلودگی از طرق مختلف باعث بیماری میشود از جمله آب، هوا، خاک، خون، مخاط بدن و... که مسیرهای مختلف آلایندگی به بیماری است. در هر صورت رعایت پیشگیریهای لازم خیلی از گرفتاریها را مانع خواهد شد. هر چند آشنایی با اینگونه مسائل نیاز به آموزشهای لازم دارد ولی عمده مسئله رعایت موارد ایمنی است. علل آلایندگی بسیار زیاد است. یک  سری از عوامل آلاینده توسط اشخاص ایجاد می شود مثل سیگار یا قلیان که هرچند میکروب و ویروس نیستند ولی دود سیگار و قلیان هم به طور مستقیم و هم غیرمستقیم با انتقال به بافت ریه انواع گرفتاریهای ریوی را از برونشیت تا سرطان ریه باعث می شود، یا مورد دیگر ریختن زباله در کوچه و بازار به خصوص پسآب زباله ها با ایجاد آلودگی محیط باعث بیماری خواهد شد و بدتر از همه اینکه زباله ها تفکیک نشده در یک ظرف باشد. امروزه اکثر جاها در دنیا بحث تفکیک زباله را جداً رعایت میکنند و حتی در مکانهای عمومی ظرفهای مختلف جهت زباله های مختلف در نظر گرفته اند. در همین زباله های خانگی اگر خدای ناخواسته کسی ابتلا به هپاتیت C یا ایدز و امثالهم باشد و سرنگ آلوده ای در ظرف زباله بریزد و رعایت مسائل لازم را نکند مسلماً موجب آلودگی بخصوص برای پرسنل زحمت کش شهرداری خواهد شد و این موارد چه از نظر اخلاقی و چه از دید قانونی کار صحیحی نیست ضمن اینکه زباله ها به سایت بازیافت انتقال می یابد و در صورت عدم تفکیک مصیبت به بار خواهد آورد. یک سری از عوامل آلاینده توسط کارگاهها یا کارخانه های آلاینده ایجاد می شود. مثلاً پسآب خیلی از کارگاهها واقعاً فاجعه آمیز است مثل کارگاههایی که در مناطق کشاورزی مشغول فعالیت هستند و حال آنکه بایستی در مکانهای خاص و تعریف شده فعالیت داشته باشند. اینها ضمن اینکه آلودگی هوا ایجاد می کنند، زمینه آلودگی آبهای محیط اطراف کارگاه را فراهم کرده و چه بسا این مشکل موجب بیماریهای صعب العلاجی شود که حیات انسانها و موجودات را تهدید کند. یک سری آلایندگیها توسط حیوانات و پرندگان است که اگر اقدامات لازم در این مورد به کار گرفته نشود باعث ایجاد بیماریهای مشترک بین پرندگان و دام و انسان میشود. هرچند در صورتیکه رعایت مسائل مربوطه بشود قابل پیشگیری است. از جمله این بیماریها تب مالت، آنفلوآنزای پرندگان و  بیماری کریمه تب کنگو و امثالهم است. از دیگر عوامل آلایندگی، موادی است که به خوراکیهای مختلف اضافه می شود. از جمله آنها مواد رنگی و بعضی از نگهدارندهها که جهت جلوگیری از فساد مواد خوراکی یا داشتن رنگ زیبا به مواد خوراکی اضافه می کنند که این مواد بعضاً سرطان زا و بعضی باعث اختلالات گوارشی و مشکلات دیگر خواهند شد که مسؤولین بهداشتی و مهندسین صنایع غذایی بایستی از طریق صدا و سیما و رسانههای عمومی به مردم آگاهی لازم را بدهند. مدتها بحث عدم استفاده از جوش شیرین و نمک و شکر مطرح بود، ولی خود ما خیلی وقتها به دلیل عدم اطلاع کافی رعایت نمی کنیم و نهایتاً شاهد عوارض آن خواهیم بود.
 آنچه خدمت شهروندان عزیز و محترم خودم عرض کردم بخشی از مشکلاتی بود که اگر پیشگیری شود قطعاً سلامت جامعه بهبود خواهد یافت. با آرزوی توفیق و سلامت برای همه شما ادامه بحث را در مقاله آینده خواهیم داشت.