با فرا رسیدن عید نوروز و تعطیلی مدارس و نیمه تعطیل بودن ادارات و مراکز دولتی منطق حکم می کرد که مهمترین دغدغه مسؤولین پر کردن اوقات فراغت شهروندان و بخصوص ورزشکاران باشد و در این حال بیشتر نگاهها معطوف به اداره تربیت بدنی به عنوان متولی ورزش شهرستان بود.

کمالیان رئیس اداره تربیت بدنی شهرستان، در سخنان خود در اواخر اسفندماه سال گذشته با یادآوری این نکته که برگزاری هر دوره مسابقاتی با مجوز این اداره منوط به داشتن کارت بیمه ورزشی برای کلیه ورزشکاران شرکت کننده بوده و با توجه به اتمام کارت بیمه ورزشکاران در پایان اسفندماه و مصادف شدن این اتمام با تعطیلات نوروز و در نتیجه عدم صدور کارت های جدید، عملاً دست این اداره برای برگزاری مسابقات با مجوز قانونی بسته می باشد؛ از فعالیت اماکن ورزشی عمومی شهرستان از ابتدای صبح تا آخرین ساعات شب در ایام نوروز برای استفاده عموم ورزشکاران خبر داد.

سخنان کمالیان در حالی منطقی به نظر می رسد که نه تنها اماکن ورزشی شهرستان با توجه به جمعیت شهر پاسخگوی نیاز شهروندان نیست بلکه امنیت فرهنگی این مجموعه ها مناسب نيست. البته در این بین نرخ سرسام آور استخرهای خصوصی و کم ظرفیت بودن تنها استخر عمومی شهرستان را به کرایه وحشتناک سالن های ورزشی اضافه کنید.

حال با این تفاسیر سؤالی که به ذهن هر خوانندهای خطور می کند این است که آیا برگزاری همایش های پیاده روی خانوادگی (که هراز گاهی برای ورزشکار جلوه دادن برخی مسؤولین استفاده می شود) در ایام نوروز نیاز به کارت بیمه ورزشی داشت؟ و جالب اینکه آقای داود آزادبخت دبیر فدراسیون پزشکی ورزشی در گفتگویی با خبر آنلاین از صدور کارت بیمه در تاریخ 15 اسفندماه سال 89 خبر داده بود. حال اینکه چگونه اداره تربیت بدنی شهرستان از این موضوع بی اطلاع است سؤالی است که برای ما هم بی جواب مانده است؟ البته فراموش نشود این بی اطلاعی باعث سردرگمی ورزشکاران در عید نوروز به دلیل نداشتن کارت بیمه ورزشی شده بود.

با این حال چه بهتر بود دوستان در اداره تربیت بدنی که اقدامات قابل توجهی در یکی دو سال اخیر داشته اند با دیدی بازتر و مهربانانه تر به تعطیلات نوروز شهروندان می نگریستند. به هر حال نه تنها عید نوروز در سکوت برای ورزشکاران گذشت بلکه هفته سلامت هم توسط یکی از مهمترین ارگان های متصدی سلامت به دست فراموشی سپرده شد تا فروردین 90 روزهای تلخی برای ورزش شهروندی لقب بگیرد.

ختم کلام اینکه به نظر نگارنده ورزش نه تنها نیاز به امکانات و آموزش دارد بلکه تشویق و فراهم نمودن شرایط برای ورزشکار از اصلی ترین معضلات فعلی ورزش شهرستان محسوب می شود.