می گویند روزی شیطان، تصمیم گرفت که از کار خود دست بکشد. بنابراین اعلام کرد که می خواهد ابزارش را با قمیتی مناسب به فروش بگذارد. پس وسایل کارش را به نمایش گذاشت که شامل خودپرستی، نفرت، ترس، خشم، حرص، حسادت، شهوت، قدرتطلبی و دیگر صفات رذیله می شد.

اما یکی از این ابزار، بسیار کهنه و کارکرده به نظر می رسید و شیطان حاضر نبود که آن را به قیمت ارزان بفروشد. کسی از او پرسید: «این وسیله گرانقیمت چیست؟» شیطان گفت: «این نومیدی و افسردگی است.» پرسیدند: «چرا این همه گران است؟»
شیطان گفت: «زیرا این وسیله برای من بیش از ابزار دیگر مؤثر بوده است. هر گاه سایر وسایلم بی اثر می شوند فقط با این وسیله می توانم قلب انسانها را بگشایم و کارم را انجام دهم. اگر بتوانم کسی را وادارم که احساس ناامیدی، یأس، دلسردی، مطرود بودن و تنهایی کند می توانم هر چه که می خواهم با او بکنم. من این وسیله را روی همه انسانها امتحان کرده ام و به همین دلیل این همه کهنه است.»

برگرفته از کتاب «شما عظیمتر از آنی هستید که می اندیشید» جلد اول چاپ بیستم، گرد آوری: مسعود لعلی