محرم که فرا می رسد، شهر ما؛ حسینیه ایران کانون تجلی احساسات پاک شهروندان خمینی شهری و دیگرانی که این شهر را برای عزاداری امام حسین(ع) شهید صحرای کربلا و یاران با وفایش انتخاب کرده اند، می شود و همین فضا و ویژگی کافی است که این شهر از جانب دشمنان خاندان نبوت اعم از داخلی و خارجی مورد طمع قرار گیرد تا چهره اش به عنوان حسینیه ایران را مخدوش کرده و زیر سوال ببرند.

اهمیت حسینیه ایران در آن حد است که رسانه های داخلی و خارجی ذره بین خود روی آن قرار بدهند و هر حرکتش را منعکس کنند. در این میان قطعا رفتار و اعمال ناشایست، خرافی و تحریف شده تعداد انگشت شماری که در نهایت به سود جهان تشیع نیست به دو دلیل یکی جذابیت رسانه ای و دیگری اهداف تخریبی و مغرضانه در کانون توجه قرار می گیرد.

حضور میهمانانی از سراسراستا ن و کشور و همچنین بسیاری از خمینی شهری های مقیم شهرهای دیگر در زادگاه خود بر برای شرکت در عزاداری ها -البته در این شرایط- برای شهر هم فرصت است و هم تهدید و قطعا رفتارهای مسئولان و متولیان نهادهای مختلف، هیئات مذهبی، سخنرانان، مداحان و تک تک مردم شهر سبب میشود که نه تنهاتهدیدی اتفاق بیفتد بلکه از فرصت به وجود آمده به شکل مطلوب بهره برد.

نکته ظریف در این میان این است که به هر حال تعدادی افراد به دلایل مختلف از جمله باورهای سنتی، عادات، بی اطلاعی، بی توجهی به اهمیت موضوع و عدم درک اوضاع منطقه ای و جهانی سعی می کنند با روش هایی ارادت خود را به خاندان نبوت و سالار شهیدان نشان دهند و رسانه ها هم به همان دلایل ذکر شده (افزایش بازدیدها و اهداف مغرضانه) همه حرکات مثبت و صحیح و معرفتی را که در این شهر در این ایام انجام می گیرد، نادیده گرفته و همان موارد محدود و از نظر آماری غیرقابل بیان واستناد برای رفتارهای شهروندان یک شهر را در صدر خبرهای خود قرار دهند.

جای این سوال و ابهام وجود دارد که چرا اصحاب رسانه ظرفیت های عظیم شهروندان این شهرستان را در امور سازنده و موثر همچون کارهای خیر، تولید آثار ادبی، فرهنگی و هنری، کارآفرینی، خلاقیت، اختراعات و ابتکارات، تولید علم، تربیت دانشجو، پرورش نخبگان و مشاهیر منعکس نمی کنند؟

چرا از وجود ده ها نویسنده عاشورایی این شهر نظیر دکتر نوراله حسین خانی نویسنده بیش از 100 عنوان کتاب، حجت الاسلام عطایی نویسنده بیش از 20 عنوان کتاب، حجت الاسلام ابراهیمی جوان ترین نویسنده عاشورایی خمینی شهر و...

خبری در صدر اخبار خبرگزاری ها دیده نمی شود؟

چرا از وجود این همه حسینیه در این شهر که بسیاری از آن ها نه تنها در این ایام که در طول سال بستر اجرای طرح های بزرگ فرهنگی و مذهبی است و نشریه فرصت در شماره 108 خود به معرفی چند نمونه از آن پرداخت، گزارشی تهیه نمی شود؟

چرا از وجود این همه خیریه در شهر که به عنوان نمونه یکی از آن ها سال گذشته با جمع آوری گوشت های نذری بعضی از مردم در روز عاشورا توانست با تهیه هزار بسته گوشت، خوراک 10 ماه محرومین تحت پوشش خود را فراهم کند، خبری تهیه نمی شود؟

چرا مشاهیر بزرگ شهر ما در این حوزه از جمله خطیب و روضه خوان توانا حاج آقا جمال صهری که روزگاری نه چندان دور آوازه نامش همه جای کشور را گرفته بود، معرفی نمی شود؟

چرا هیچ مطبوعه و خبرگزاری به مخاطبانش نمی گوید که بسیاری از اشعار و نوحه های پر مغزی که از دیرباز زینت بخش محافل امام حسین (ع) بوده و به گوش همه ما آشناست مثل: امشب حرم آل عبا آب ندارد، گلی گم کرده ام می جویم او را، سوی خیمه برگرد خواهر حزینم و... از دفتر اشعار شعرای شهر ما بیرون آمده است؟

چرا هیچ خبرنگاری ناتوانی سازمان انتقال خون اصفهان از خون گیری خیل عظیم داوطلبان خمینی شهر را به عنوان موضوع گزارشش برنمی گزیند؟

چرا از میلیاردها تومان اهدایی خیرین حسینیه ایران برای احداث بیمارستان ساعی، بانک خون و زمین چمن و تقبل مخارج مراکزحمایت از بیماران خاص، نگهداری کودکان بی سرپرست و معلولین ذهنی و پرداخت هزینه های ازدواج وجهیزیه و... که همگی به نیت خاندان نبوت و سالار شهیدان پرداخت می شود هیچ خبر گزاری و سایتی خبری مخابره نمیکند و هیچ سایت و خبرگزاری و شبکه اجتماعی و شبکه ای اگر هم خبری از این موارد مثلا آنچه فرصت انلاین و نشریه فرصت منعکس می کند در فضای مجازی بیابد آن را نقل نمی کند راستی چرا؟