چشم من شد اشکبار، از لنگه کفش پاشنه دار /  این منم زار و نزار از لنگه کفش پاشنه دار

ای دو صد لعنت به کفاشی که آن را دوخته  / رفته آرام و قرار از لنگه کفش پاشنه دار

زخم های این سر مظلوم از شمشیر نیست  / زخم دارد بی شمار از لنگه کفش پاشنه دار

یک نظر کن بر سرم تا حس کنی درد مرا /  هست این نقش و نگار از لنگه کفش پاشنه دار

ضربه ها بر فرق من آید به هنگام نزاع  / از یمین و از یسار ، از لنگه کفش پاشنه دار

تا خریدم کفش های پاشنه دار از بهر او  / داغدارم داغدار از لنگه کفش پاشنه دار

کاربردش را نمی دانستم و هر روز و شب  / بر دلم دارم شرار از لنگه کفش پاشنه دار

سر اگر پیچم ز دستورش زند بر مغز من /  ضربه های آبدار از لنگه کفش پاشنه دار

هست همراهش همیشه تا بر آرد هر زمان  / از من مسکین دمار از لنگه کفش پاشنه دار

بیم دارم ضربه مغزی کند آخر مرا  / آن مه سیمین عذار از لنگه کفش پاشنه دار

آب رفته خم شده مثل کمان، لرزان شده /  این قد همچون چنار از لنگه کفش پاشنه دار

گفت با من دوستی ننگ اسارت تا به کی؟ /  تا به کی بر غم دچار از لنگه کفش پاشنه دار؟

گفتم اگه نیستی از سوز و ساز عاشقی کی /  کند عاشق فرار از لنگه کفش پاشنه دار

دوست دارم ناز و خشمش را دلم با او خوش است  / گر بمیرم شصت بار از لنگه کفش پاشنه دار

از شما یاران چه پنهان رشته دل دست اوست /  بس کنم داد و هوار از لنگه کفش پاشنه دار

ما که پیش آن پری اندام لنگ انداختیم /  گر شود سر شوره زار از لنگه کفش پاشنه دار

چاره جز تسلیم بودن نیست خاطرخواه را /  شکوه ای هرگز مدار از لنگه کفش پاشنه دار