جامعه بايد زبان حرف زدن با ناشنوايان را فرا بگيرد

ارسال در سایرعناوین

nashenavaدهمين همايش سراسري رؤساي كانون هاي ناشنوايان كشور روز چهارشنبه پنجم مرداد ماه در سالن بصيرت شهرداري برگزار شد.

 

در اين همايش رسول طالبي رئيس كانون ناشنوايان خميني شهر ضمن عرض خوش آمد به مسؤولين بهزيستي استان و شهرستان و ديگر مدعوين، عمده مشكلات ناشنوايان را كمبود بودجه دانست و افزود: پس از اينكه در سال 80 كانون ناشنوايان خميني شهر افتتاح شد با اينكه ساختمان خوبي در اختيار آن است اما دچار كمبود بودجه ايم و اگر بودجه برسد كانون هم به درخواستهاي ناشنوايان جواب مي دهد. ديگر اينكه در نهمين همايش كه در اهواز بود مصوبه اي براي تصويب زبان اشاره در آموزش و پرورش داشتيم كه هنوز محقق نشده است و اينكه ناشنوايان دوست دارند به ديدار رهبري بروند كه اميدواريم محقق شود.

وي ادامه داد: بحث اصلي اين همايش در مورد رابطين زبان اشاره است كه امروزه با ارتباطات فراواني كه در جامعه با افراد مختلف و با ادارات و سازمانها وجود دارد، ‌حضور آنها در ادارات مؤثر است كه اميدواريم راه حلي براي آن ارائه شود.

در ادامه محمد زاده مدير كل بهزيستي استان خطاب به قطبي مدير كل اجتماعي استانداري اظهار داشت: ناشنوايي يكي از باصفاترين و پاك ترين معلوليتهاي دنياست. ناشنوا سراسر پاكي و عاطفه است و قلبي به بزرگي دريا دارد.

محمدزاده با اشاره به اینکه خودش در سال 61 رئیس مرکز ناشنوایان اصفهان بوده و زبال اشاره را بلد است افزود: 30 هزار ناشنوا و نيمه شنوا در استان داريم كه معلوليت آنها خاموش است و تا حرف نزنند و دستهايشان را تكان ندهند كسي متوجه نمي شود آنها ناشنوا هستند.

محمدزاده حرفهايي تأكيد كرد: اول اينكه كانون و انجمن خوب است ولي گروه گروه نشويد همان انجمن خوب است. دوم ناشنوايان دنبال تشكيل يك كميته حقوقي باشند تا بتوانند از حقوق خود در موارد قضايي دفاع كنند. سوم در مورد آموزش رابطين، بهزيستي استان آماده آموزش است و خود كانونها افرادي را براي اين آموزشها معرفي كنند. چهارم اينكه زبان اشاره بين المللي هم هست كه بايد فرا گرفته شود و لذا مي گوئيم پول و مربي و جا از ما و پيگيري تشكيل کلاسها با كانونها، پنجم اينكه سايت بهزيستي براي مسكن و اشتغال باز است كه مي توانند با مراجعه به آن مشكلاتشان را حل كنند.

سخنران بعدي همايش قطبي مدير كل اجتماعي استانداري بود كه ضمن خرسندي از حضور در بين ناشنوايان به آنها گفت: ناشنوا ما هستيم كه نداي حقيقت عالم هستي را نمي شنويم و دلهاي تار و تيره اي داريم گرچه به ظاهر شما از يك نعمت الهي برخوردار نيستید ولي زبان اشاره را جايگزين آن كرده ايد. نكته اول اينكه بردارايي ها و توانايي هايتان تمركزداشته باشيد و هركدامتان كه در زمينه هاي مختلف تحصيلات، حرفه، هنر و... توانمند و پرتلاش و صادق هستند به جامعه معرفي شوند. نكته دوم در مورد آموزش رابطین که ادارات و سازمانها می توانند افرادی را از خود سازمان معرفی کنند تا آموزش زبان اشاره ببينند تا در مواقع حضور ناشنوايان به آنها كمك كنند. مثلاً‌ در دادگستري چند وكيل زبان اشاره را بياموزند. نكته سوم اينكه به نظر مي رسد در جامعه بايد زبان اشاره را تا حدي بدانند، لازمه اين امر آنست كه افراد در آموزش و پرورش آن را فرا گيرند. پيشنهاد مي كنم در دوره پيش دبستاني كه به عهده خود بهزيستي است اين دوره گذاشته شود تا از كودكي افراد بتوانند ياد بگيرند و با افراد ناشنوا در سطح جامعه ارتباط برقرار كنند.

با پايان گرفتن صحبتهاي قطبي و حضور حجت الاسلام سالمي امام جمعه شهرستان، ناشنوايان نكته ديگري را هم متذكر شدند و اينكه روحانيون هم بايد زبان اشاره را بياموزند تا بتوانند كلاسهاي تفسير قرآن، پاسخ به سؤالات شرعي و مذهبي براي ناشنوايان داشته باشند كه از امام جمعه قول گرفته شد تعدادي از طلاب جوان را جهت فراگيري زبان اشاره معرفي كند.