کشور ژاپن جمعیت زیادی نسبت به وسعت زمین این کشور دارد و از طرفی از منابع طبیعی ناچیزی بهره مند است و سطح زندگی مردمش بسیار پایین بوده است ولی با وجود انجمن های اقتصادی (گردهمایی مدیران صنایع و آکادمیسین ها باعث توزیع اطلاعات اقتصادی شده که نتیجه آن تصمیم گیری های عقلانی منجر شده است ) و به مبارزه با دور عقب ماندگی پرداخته:

 

و تنها راه بیرون رفت از کسری چیزی نیست جز (پس انداز ) و سطح پس انداز ها بستگی دارد به سطح بهره وری (انجام دادن کار ها در مکان ودر زمان خود) که در سال های 1950 تا1960به سطح غیر معمول پس اندازهای مردم دست یافته و به دومین کشور اقتصادی جهان تبدیل شده است و توسعه سریع این کشور یکی از موضوعات مهم تحقیقاتی جهان محسوب می شود و لازم به ذکر است که اگرچه موتور رشد اقتصادی ژاپن صادرات است ولی نبایست از محرک داخلی آن یعنی تاسیسات شهری (تخصیص منابع زیربنایی براساس تولید) غافل شد و امروزه این کشور به وسیله فن آوری اطلاعات و تکنولوژی برتر توانسته است یکی از کشورها ی موفق در زمینه محیط زیست نیز باشد.

 

بی تردید وجه مشترکات اقتصادی زیادی بین ژاپن و شهر عزیز مان خمینی شهر وجود دارد همانند وسعت کم زمین نسبت به جمعیت، کمبود منابع طبیعی و سنت تولید و... که ما را برآن می دارد بیش از پیش به شناخت اقتصاد ژاپن همت گماریم و از تجربیات آنها به خوبی استفاده کنیم و به هیچ وجه شهر استراتژیکی خودمان را دست کم نگیریم چراکه در بین 3 دانشگاه بزرگ (صنعتی امام خمینی اصفهان،آزاد اسلامی خمینی شهر ،پیام نور اصفهان) و دارای شهرک علمی تحقیقاتی و شهرک صنعتی الکترنیک که می توان گفت نسبت به دیگر صنایعی همچون اتوموبیل ،نساجی ،کشاورزی از کشش درآمدی خوبی برخورداراست و دیگر مراکز آموزش عالی قرار دارد ودر بین شهرهای مهمی همچون اصفهان ،نجف آباد و شاهین شهر می باشد واین به معنی این است که توانایی وارد کردن تکنولوژی های برتر را دارد و وفور نیروی کار ارزان به تولید کالا با هزینه کم و رقابتی به سود بالای دست پیدا کرد و از لحاظ سیاسی نیز جمعیت زیاد در محدوده کوچک از حساسیت ویژه واساسی بر خوردار است چرا که تحولات در این مناطق به سرعت اتفاق افتاده و می تواند الگوی برای سایر نقاط محسوب شود و...

در قاب غم گذشته می باید مرد
آینده نگر که زندگی باید برد

اسفندیار کمالی