چند سالی بیش نیست که از دانشگاه فارغ التحصیل شده و در یک اداره مشغول به کار است. مسیر رفت و آمد از خانه تا محل کارش را با موتور سیکلتی نه چندان نو و مجهز طی می کند. یک شب که مشغول طی مسیر همیشگی به سمت خانه است، ناگهان خود را در مقابل محلی حفاری شده می بیند و تا می رود به خود بیاید کار از کار گذشته است.

موتورش به انبوه خاک ها برخورد می کند و از روی موتور به داخل گودال حفاری شده پرت می شود، این سقوط کار خود را می کند و به مهره ها آسیب می رساند! ماه ها در بیمارستان و منزل بستری می شود اما او دیگر نمی تواند سلامت کامل خود را به دست بیاورد و نهایتا دو عصا زیر بغل همراه او می شود که به سختی می تواند گام بردارد، کنار آمدن با وضعیت پیش آمده برای او مشکل است، این محدودیت حرکتی بر زندگی و روابط او اثر می گذارد و سال ها طول می کشد تا بتواند تا حدودی با وضعیتش کنار بیاید اما ماجرا به این جا ختم نمی شود، پس از چند سال ماندن در خانه در حالی که با همان عصا به سختی حرکت می کند از پشت سر به روی زمین می خورد و بی هوش می شود، باز ضربه ای دیگر و خونریزی و افزایش معلولیت گریبانگیر او می شود و این بار توانایی های محدود قبلی را هم از دست می دهد و زندگی برایش مشکل تر می شود.

نظریه کارشناس رسمی دادگستری:

در مکان هایی که حفاری صورت می گیرد باید:
* اولا اطراف محل حفاری با نوار مسدود و معلوم شود.

* علائم هشدار دهنده یا چراغ چشمک زن به ویژه در هنگام شب نصب شود تا عابرین سواره و پیاده متوجه نقطه حفاری شده بشوند.

* کار حفاری هم باید سریع و بدون معطلی صورت گیرد و حفره ها در اسرع وقت پر شوند.

* موتور سوار از کلاه ایمنی استفاده کند.

* موتور سوار از سلامت وسیله نقلیه خود خصوصا چراغ های آن مطمئن باشد چراکه بسیاری حوادث به دلیل نداشن چراغ جلو و چراغ خطر عقب در موتور سیکلت ها اتفاق می افتد.

* سرعت موتور باید قابل کنترل باشد.

* از سوار کردن فرد و یا گذاشتن وسیله جلوی موتور که مانع دید راکب می شود خودداری شود.

نکته:
تمامی حوادثی که در این ستون درج می گردد، واقعی بوده و در خمینی شهر اتفاق افتاده است.