اصفهان - خبرگزاری مهر: این روزها زاینده رود مانند سالهای قبل رو به خشکی رفته و بوی تعفن ناشی از ماهیانی که در چاله های نیمه آب بستر رودخانه در حال جان دادن هستند تنفس را برای رهگذران حاشیه زاینده رود با مشکل مواجه کرده است.

به گزارش خبرنگار مهر در اصفهان، در آبان ماه سال 1388 زاینده رود جانی دوباره گرفت و آب در این رودخانه تاریخی جاری شد اما اکنون پس از گذشت این دوره دوباره شاهد هستیم که بخش‌هایی از این رودخانه زیبا و تاریخی در حال خشک شدن است تا دوباره غم ناشی از خشکسالی به اصفهان سفر کند.

زاینده رود از چند ماه گذشته تا کنون شاهد اتفاقات بسیاری در حاشیه خود بود که تشکیل هاله‌ای از پشه‌ها و پیاده روی موش‌ها در حاشیه این رودخانه زاینده رود از جمله این اتفاقات بود اما اکنون نیز در حال خشک شدن است تا داستان دیگری را برای اصفهان و ساحل نشینان این رودخانه تاریخی آغاز کند.

به گزارش مهر در حال حاضر دبی خروجی آب از سد زاینده‌رود بین ۱۸ تا ۲۰ متر مکعب در ثانیه است و این حجم خروجی آب با هدف تأمین آب بخش صنعت و تأمین آب چاه‌های فلمن انجام می‌شود.

در هر صورت زاینده رود از مبدأ خود که سد زاینده رود است تا تالاب گاوخونی مسیری نزدیک به 350 کیلومتر را باید طی کند که اکنون تنها نزدیک به 120 کیلومتر آن دارای آب است و ادامه مسیر از خشکی رنج می‌برد و البته آنچه بیشتر نمایان است حاشیه پارک‌ها در اصفهان است.

اکنون که اندک آب باقی مانده در زاینده رود نیز در حال خشک شدن است، این موضوع آنچنان آزار دهنده شده و مردم را با صحنه‌های ناراحت کننده و دلخراشی مواجه می‌کند، چنانچه یکی از افرادی که هر روز برای پیاده روی در حاشیه این رودخانه قدم می‌زند، گفت: در حال حاضر چاله‌هایی از آب در سطح زاینده رود خشک وجود دارد که در این محل‌ها رخ نمایی می‌کند وماهیان نیمه جانی نیز هستند که برای زنده ماندن و گرفتن جانی دوباره خود را جمع و جور کرده‌اند تا بتوانند در این چاله از آب باقیمانده به حیات خود ادامه دهند اما نمی‌دانند که این اندک آب نیز تنها برای ساعاتی به آنها عمر می‌دهد.

وی ادامه داد: متأسفانه لحظه نبرد برای زنده ماندن این ماهی‌ها و مشاهده آن بسیار ناراحت کننده است که البته به انسان درس‌هایی نیز می‌دهد.

یکی دیگر از افرادی که او را همراهی می‌کرد نیز ادامه داد: از سوی دیگر بوی تعفن ناشی از ماهیان و حیواناتی که در آب می‌زیستند و اکنون به سبب خشک شدن زاینده رود دیگر حیاتی ندارند بسیار آزار دهند است و مردم را بسیار اذیت و آزار می‌دهد و پیاده روی ورزش و تفریح در کنار این رود تاریخی را دشوار کرده است.

یک پژوهشگر نیز در این خصوص با اشاره به اینکه زاینده رود شاهرگ حیاتی شهر اصفهان است و همه زیبایی اصفهان مربوط به این رودخانه است، گفت: نباید این موضوع را به صورتی گذرا نگاه کرد چراکه این رودخانه است که به اصفهان زیبایی بخشیده و این خشک شدن در نهایت اصفهان را به یک شهر کویری تبدیل می‌کند.

فاطمه امیر شاه کرمی ادامه داد: خشک شدن زاینده رود علاوه بر اینکه از لحاظ بصری بسیار آزار دهنده است در نهایت زندگی کشاورزان اصفهانی به خصوص در منطقه شرق را نیز به شدت با مشکل روبرو می‌کند و باید در این خصوص با نگاهی ویژه تأمل کرد.

وی ادامه داد: خشکسالی‌های اخیر ارتزاق کشاورزان را با مشکلاتی فراوان روبرو و زندگی آنان را با مشکل مواجه کرده و علاوه بر این خشکی زاینده رود می‌تواند آلودگی هوا، گرم شدن هوا را نیز به دنبال داشته باشد و اکو سیستم را نیز با مشکل مواجه کند.

شاه کرمی همچنین به کاهش توجه گردشگران داخلی و خارجی به اصفهان با توجه به خشک شدن زاینده رود نیز اشاره کرد.

ماهیان نیمه جان صید کودکان

پیاده روی در حاشیه رودخانه نیمه جان زاینده رودی که در سالهای پیش با وجود نیمه جان بودن خود میزبانی گوسفندان گرسنه را نیز عهده دار بود صحنه‌های دیگری را نیز نمایان می‌کند، صحنه‌هایی چون کودکانی که روزگاری آرزوی صید ماهی را داشته‌اند اکنون با رفتن در این گودال‌ها صیاد ماهیان نیمه جانی می‌شوند که دیگر هیچ قدرتی برای دفاع از خود ندارند.

کودکانی که شاد هستند از صیدشان و برای صید ماهی در تلاش هستند از دیگر دوستانشان پیشی بگیرند.

در هر صورت نباید فراموش کرد خشک شدن زاینده رود علاوه بر اینکه شهر اصفهان را از شادابی که دارد می‌اندازد، زیان‌های دیگری را نیز به همراه دارد که زیان‌های اقتصادی به کشاورزان، تأثیر بیماری‌های روانی و زیان به بناهای تاریخی از جمله آن است.

انتظار می‌رود تا در کنار مدیریت قوی دستگاه‌های متولی، بارش‌های باران و ... شاهد باشیم تا در آینده‌ای نه چندان دور زاینده رود اصفهان که در طول تاریخ خشکسالی را نیز به خود دیده است حیاتی دوباره گیرد و رونق و طراوت را به اصفهان باز گرداند.