اگرچه در سال‌های گذشته، استفاده از کولرهای گازی یکی از مزایا و به نوعی نشانه مدرن بودن منازل مسکونی نوساز به شمار می‌رفتند، اما امسال دیگر در آگهی‌های تبلیغاتی فروش مسکن، خبری از کولرهای گازی نیست.

تا تابستان سال گذشته که قبوض نجومی برق آن هم با یارانه‌های هدفمند، پا به خانه‌های مردم نگذاشته‌ بودند، داشتن کولرهای گازی و تجهیزات سرمایشی هرچند غیراستاندارد، یکی از مزایا و به قولی آبشن‌های آپارتمان‌های نوساز به شمار می‌آمدند و در تبلیغات فروش آپارتمان‌های نوساز، یکی از عوامل جذب مشتری و بالا رفتن قیمت یک ملک به شمار می‌رفتند.

فعالان بازار مسکن و شاغلان در بنگاه‌های معاملات ملکی هم با هیجان بسیار نسبت به داشتن تعداد کولرهای گازی در یک آپارتمان تلاش می‌کردند تا مشتری را به آخرین تجهیزات روز ساختمان، آشنا کنند و بگویند که این خانه، به قول و گفته آنها "اوکازیون" است.

این روند آنقدر ادامه پیدا کرد و بنگاههای معاملات ملکی آنقدر با اسب کولرهای گازی در بازار مسکن تاختند تا تابستان 89 تمام شد و قبوض تابستانی با رقم‌های نجومی درب خانه‌های مردم را زد، آن روزها دیگر خبری از تبلیغات روزنامه‌ای و شاغلان بنگاههای املاک در مورد کولرهای گازی خبری نبود. همه چیز در مورد این "مهمان‌های ناخوانده شبکه برق کشور" در هاله‌ای از سکوت فرو رفت.

نه مردم استقبالی به استفاده از آن داشتند و نه از شوک قبوض برق ناشی از استفاده از کولرهای گازی بیرون می‌آمدند، حال دیگر آنها مانده بودند و قبوض برقی که با رقم‌های سرسام‌آور باید پرداخت می‌کردند، در غیر این صورت باید روزهای گرم باقیمانده از تابستان را بدون برق سپری می‌کردند.

آن روزها مسئولان وزارت نیرو هم که در مقابل پرسش‌ها و علامت‌سوال‌های ناباورانه مردم در مورد قیمت قبوض برقشان قرار گرفته بودند، کولرهای گازی را عامل اصلی بالا رفتن برق‌بهای منازل مسکونی خصوصا در کلانشهری نظیر تهران که دارای آب و هوای معتدل است و نیازی به استفاده از کولرهای گازی ندارد، دانستند و این پاسخ را به مردم دادند که نباید از کولرهای گازی استفاده می‌کردند.

البته تنها منازل مسکونی نبودند که از بالا رفتن قیمت برق ناشی از استفاده از کولرهای گازی متاثر شده بودند، بلکه دولتی‌ها، وزرا، معاونانشان و مدیران کل برخی وزارتخانه‌ها نیز که نمی‌خواستند از گردونه استفاده از تجهیزات مدرن سرمایشی همچون دیگر هم‌صنفان و همتایانشان عقب بمانند، نیز دادشان به آسمان رفت که چه قبض برقی برای دستگاه تحت امرشان آمده است. اما چاره‌ای جز پرداخت قبوض وجود نداشت؛ چراکه دولت گفته بود که حتی یک ریال نیز بابت اضافه بهای قبوض، پرداخت نمی‌کند.

به هرحال آن تابستان گذشت و زمستانی آمد که روزهای ابتدایی اش با افزایش 35 درصدی قیمت برق مواجه بود. قانون هدفمند کردن یارانه‌ها در کشور آغاز شده بود و قبوض برق باید یک پله افزایش را تجربه می‌کرد، اقدامی که سالها وزارت نیرو به دنبال اجرای آن بود، حال دیگر محقق شده بود.

اما فصل آغاز اجرای قانون در بخش برق، با اوج مصارف مردم، دولت، صنعتگران، تولیدکنندگان و کشاورزان همراه نبود و بنابراین هنوز هم مردم تغییر رفتار زیادی ندادند.

اما امروز دو روز از دومین ماه اولین سال دهه 90 گذشته است، به عبارتی 61 روز بیشتر به آغاز فصل تابستان باقی نمانده است، البته اگر همچون برخی سالها تابستان زودرس را تجربه نکنیم. در این میان، داستان امسال برای استفاده از کولرهای گازی شاید حادتر از سال گذشته باشد، چراکه قیمت برق در دو مرحله افزایش قیمت داشته و ممکن است قبوض نجومی با کمترین بی‌احتیاطی مصرف‌کنندگان به درب منازل آنها بیاید.

در این میان، بیم از قبوض نجومی که زمستان سال 89 برای گاز صادر شد، این بار تنها با تغییری کوچک در ترکیب رنگ و شکل و شمایل ظاهری از سوی وزارت نیرو به درب منازل برخی مشترکان البته در سال 90 بیاید؛ بنابراین از هم اکنون فکری به حال مصارف و قبوض برق دوره تابستانی خود باشید.