اصفهان-امروزه مهدهای كودك تنها جنبه نگهدارنده ندارند بلكه با هدف آموزش و نگهداری كودكان ایجاد شده اند و بدین سبب عنصر مهمی در مسیر تربیت كودك محسوب می‌شوند.
مهد كودك،عنصری مهم در تربیت و رشد كودكان

با افزایش چشمگیر مشاركت زنان در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی، بسیاری از مادران چاره‌ای جز سپردن كودكان خود به مهدهای كودك ندارند.

در این میان وظیفه یك مهدكودك خوب فقط این نیست كه كودكان را در غیاب والدینشان ایمن نگه دارد و آنها را خوب تغذیه كند، بلكه باید به عنوان یك مركز آموزشی كارآمد،فضایی شاد را برای كودكان فراهم كند.

در ایران نیز سازمان بهزیستی هدف از تاسیس مهدهای كودك را ارتقای سلامت زیستی، روانی و اجتماعی كودكان، ارتقای هوشیاری اخلاقی و توجه به ارزشهای دینی و مذهبی، پرورش خلاقیت و شكوفایی استعدادهای كودكان از ابعاد مختلف عنوان كرده است.

همچنین توسعه توانایی‌ كودكان در بیان اندیشه،بروز احساسات و عواطف با استفاده از آموزش مهارتهای زندگی، هنری، كلامی، بازی، شعر خوانی، نمایش و آماده‌سازی كودكان برای ورود به نظام تحصیلی رسمی كشور از دیگر اهداف ایجاد مهدهای كودك ذكر شده است.

یك كارشناس ارشد روانشناسی در این باره به خبرنگار ایرنا گفت:كیفیت مهدهای كودك در رسیدن به این اهداف نقش مهمی دارد.

'نسرین علیخانی' درباره ویژگی كیفی یك مهد كودك اظهار داشت:كمیت گروه یعنی تعداد كودك در یك مكان واحد،نسبت تعداد مراقب به كودك، میزان تحصیلات مراقب،تعهد شخصی مراقب به یادگیری و نگهداری از كودكان از ویژگی‌ یك مهدكودك خوب و مناسب محسوب می‌شود.

به گفته وی،جای هیچگونه تردیدی نیست كه وجود این ویژگی‌ها در مهدهای كودك، باعث می شود كودكان در زمینه های هوشی، زبانی و رشد اجتماعی بهتر عمل ‌كنند.

این كارشناس ارشد روانشناسی افزود:مربیان مهدهای كودكی كه به دلیل عدم علاقه به كودك،مشغله و گرفتاری زیاد،عدم تامین مالی و مسایل دیگر،تمایلی در رسیدگی به نیازهای كودكان ندارند،نه تنها زمینه مناسب برای رشد كودك را فراهم نمی كنند بلكه توانمندیها و استعدادهای كودكان را محدود و یا نابود می كنند.

علیخانی تصریح كرد:تحقیقات روانشناسی بر روی كودكان زیر سه سال نشان می دهد،نیاز عاطفی كودكان به علت عدم وجود محبت مادر یا جانشین وی باعث می شود در آینده، این كودكان از لحاظ روحی آسیب پذیر بوده و دچار برخی بیماری های روانی گردند.

این كارشناس ارشد روانشناسی درباره كودكانی كه در روزهای اولیه ورود به مهد در جلوی درب ورودی از آغوش والدین گرفته می شوند و با گریه و شیون بلافاصله به مربی سپرده می شوند گفت: بسیاری از این كودكان دچار شب ادراری،تب،دردهای جسمی، بی خوابی، ترس هایی با علل نامعلوم و لكنت زبان می شوند.

علیخانی اظهار داشت:از این رو كیفیت و نحوه ارتباط اولیه كودك با مربی یا مراقبت كننده خود، بتدریج ابعاد گسترده تری می یابد و اهمیت آن بیش از پیش نمایان می شود.

این كارشناس توصیه كرد: والدین در انتخاب محیط آموزشی برای كودكان،حتی در حد نگهداری آنها دقت كافی را داشته باشند زیرا محیط همسالان فضایی جذاب و با نفوذ برای آموزش غیر مستقیم مفاهیم به كودكان و رشد اجتماعی آنهاست.