ديدار مسئولان نظام جمهوري اسلامي با رهبر انقلاب
تهران - حضرت آيتالله خامنهاي رهبر معظم انقلاب در ديدار شامگاه يكشنبه مسئولان و كارگزاران نظام با ايشان، شرايط و جايگاه فعلي كشور را تبيين كردند.
ديدار مسئولان نظام جمهوري اسلامي با رهبر انقلاب
حضرت آيتالله خامنهاي رهبر معظم انقلاب اسلامي عصر يكشنبه در ديدار رؤساي قواي مجريه، مقننه و قضائيه، رئيس مجلس خبرگان، اعضاي هيئت وزيران، نمايندگان مجلس، مسئولان دستگاهها و سازمانهاي مختلف، ائمهي جمعه و نمايندگان وليفقيه در استانها و فرماندهان ارشد نيروهاي مسلح، در سخنان بسيار مهمي با اشاره به شرايط بسيار فوقالعاده و بيسابقهي منطقه و جهان، به تبيين شرايط و جايگاه فعلي كشور با درنظرگرفتن نقاط قوت و ضعف پرداختند و تاكيد كردند «در بررسي شرايط كشور، بايد هم نقاط مثبت و هم نقاط منفي در كنار يكديگر ديده شوند و از منفيگرايي يا مثبتگرايي مطلق پرهيز شود».
ايشان در همين رابطه افزودند:
«البته در اين نگاه كلي، بايستي واقعبينانه نگاه كنيم. خودمان را نبايستي دچار خطا بكنيم. يكسو نگري نكنيم. نقاط مثبتي داريم، نقاط منفياي هم داريم. هر دو را ببينيم. غلبهدادن نگاه منفي خلاف واقعبيني است، موجب نااميدي است. نقطهي مقابلش هم همينجور است: يعني غلبهدادن نگاه مثبت، بدون ديدن نقطهي منفي، اين هم گمراهكننده است، موجب يك رضايتي ميشود در انسان كه احياناً اين رضايت، رضايت كاذب است؛ اين هم درست نيست. نقاط منفي را هم بايد در كنار نقاط مثبت ديد.
اولين نقطهي مثبت نظام و نقطهي قوت نظام، اين است كه نظام ثابت كرده است كه توانايي غلبهي بر تهديدها را دارد؛ اين خيلي چيز مهمي است. ما در طول اين سي و دو سال، تهديدهاي فراواني داشتيم: تهديد سياسي، تهديد امنيتي، تهديد نظامي، تهديد اقتصادي؛ لازمهي اين تهديدها اين بوده است كه نظام ضربه بخورد، آنها البته ميخواستند ساقط كنند نظام را، حالا اين دور از دسترسشان بود، لااقل نظام را عقب نگه دارد، كشور را عقب نگه دارد. نظام بر همهي اين تهديدها غلبه پيدا كرده. به نظر من نقطهي قوت درجهي اول نظام اين است.
دوم: اعتماد ميان مردم و نظام. كمتر نظامي در دنيا وجود دارد كه مردمش نسبت به آن نظام حكومتي، اعتمادي را كه مردم ايران نسبت به نظام جمهوري اسلامي دارند، داشته باشند؛ كمتر كشوري است.
سوم: پيشرفت در شرايط تحريم. يكي از نقاط مهم قوت كشور اين است. ما در سختترين شرايط تحريم، كشور پيشرفت كرده. پيشرفت در اعتماد به نفس ملي: امروز ما به خصوص جوانهايمان اعتماد به نفسشان از ده سال پيش، از بيست سال پيش بيشتر است. درست گفتند ايشان، بنده اين را اطلاع دارم، در زمينههاي علمي، هركاري كه زيرساخت آن در كشور موجود باشد، جوانهايمان آماده هستند انجام بدهند. يعني هيچ چيزي نيست كه ما به جوانهاي دانشمندان بگوييم اين را دنبال كنيد و اينها بعد از اندكي نتوانند؛ مشروط بر اينكه زيرساختش موجود باشد. يك چنين وضعي ما بحمدالله داريم. كارهاي عمراني گستردهاي كه در كشور انجام گرفته. پيشرفت اينهاست. در اين زمينهها پيشرفتهاي خيلي زيادي داشتيم.
چهارم، از نقاط مثبت: اعتبار بينالمللي. بنده موافق نيستم با اين نظر كه امروز وضع ما از لحاظ بينالمللي وضع منفي است؛ به هيچ وجه. اين هم گاهي شنيده ميشود، گفته ميشود در بعضي از اظهارات. نخير، ما وضعمان امروز از لحاظ بينالمللي بسيار خوب است. امروز، جمهوري اسلامي به عنوان يك كشور محترم، اثرگذار، معتبر، متنفذ در دنيا، در فضاي سياست بينالمللي شناخته شده است.
نقطهي روشن ديگر، مسالهي ثبات كشور است. اين همه توطئه، اين همه دسيسه... البته ثبات غير از ركود است. ما ركود نداريم، حركت داريم، پيشرفت داريم، جوشش داريم در كشور، اما نظام، نظام ثابت و مستقري است.
اما نقاط ضعف هم داريم. اگر نقاط منفي را نبينيم، ضعفهاي خودمان را نشناسيم، يقيناً ضربه خواهيم خورد.
نقاط ضعف ما، هم در زمينههاي اقتصادي است، هم زمينهي فرهنگي است، خطاها داشتيم، ضعفها داشتيم. بر بعضي از چالشها نتوانستيم غلبه كنيم؛ اين واقعيتي است. حتي در همان تهديدهايي كه مستقيماً از طرف دشمن است، اگر ما ضربهاي خورديم، تقصير خود ماست. كوتاهيهاي خود ماست، تقصير خود ماست.
يك جاهايي طبق وظيفه عمل نكرديم؛ يك جاهايي مراقبتهايي كه بايد انجام بدهيم، انجام نداديم؛ يك جاهايي دلبستگيهاي خودمان را زير پا نگذاشتيم؛ منجر شده به اشكالاتي، اين هم بايد در نظر داشته باشيم. به چيزهايي كه بايد از آن پرهيز كرد و بر حذر بود، سرگرم شديم: به منازعات سياسي، به مشاجرات؛ اينها نقاط ضعف است. به رفاهطلبي سرگرم شديم، به منشهاي اشرافيگري سرگرم شديم. غفلت از روحيهي جهادي و ايثار؛ گاهي اينها را داشتيم. غفلت از تهاجم فرهنگي دشمن، غفلت از دركمينبودن دشمن؛ مواردي از اين چيزها غفلت كرديم. غفلت از نفوذ دشمن در فضاي رسانهاي كشور، بي مبالاتي نسبت به حفظ بيتالمال؛ اينها گناهان ماست، اينها نقاط ضعف ماست. ميل به رفتارهاي قبيلهاي در ميدان سياست، در ميدان اقتصاد. در زمينهي اقتصاد خوب فعاليتهاي زيادي شده با ارزش هم هست، اما مسئلهي اشتغال حلنشده است، مسئله تورم حلنشده است، مسئله فرهنگ كار حلنشده است، مسئلهي ساعات مفيد كار حلنشده است؛ بايد فرهنگ كار در كشور يك جوري باشد كه مردم كار را عبادت بدانند؛ هر يك ساعت كار را با شوق، بيفزايند بر مدت و مقدار كاري كه انجام ميدهند. بايد كار كرد؛ با بيكاري و بيميلي به كار و تنبلي و وادادگي، كشور پيش نخواهد رفت.
نقاط قوت اميدهاي ما را افزايش ميدهد، ظرفيتها را به ما نشان ميدهد؛ نقاط منفي، اولويتها را به ما نشان ميدهد كه چه كار بايد بكنيم.»
وليامر مسلمين در بخش ديگري از سخنانشان با اشاره مسائل اخير منطقه خاورميانه و شمال آفريقا خاطر نشان كردند: «بيداري اسلامي ملتهاي منطقه حادثهي عظيمي است كه نظير آن از اول انقلاب تا امروز، در تاريخ جمهوري اسلامي سابقه نداشته است».
1832