آنچه در ادامه مي خوانيد شرح مشكلات زايدالوصف يك همشهري است كه عليرغم بيماري، كارآفريني كرده اما مدتي است كه دچار مشكلات حادي شده است.

مددكار اين همشهري در گفتگو با فرصت شرحي از وضعيت او ارائه كرد و خواستار توجه مسئولين شد. آنچه در ادامه خواهيد خواند مختصري است از وضعيت اين همشهري.

خانم كريمي مدت 32 سال است به بيماري اسكولودرمي مبتلا شده است. وي در 22 سالگي اولين زايمانش را داشته و پس از آن علايم بيماري خود را نشان داده است. براي تشخيص و در مان بيماري به انگلستان رفته و در آنها تشخيص بيماري اسكولودرمي را داده اند و گفته اند كه معلوم نيست چه زمانی علايم اصلي بيماري خود را نشان دهد. در اوايل بروز اين بيماري، دستهاي خانم كريمي مورد هجوم اين بيماري قرار گرفته به گونه اي كه نمي تواند شيء را در دستهايش نگه دارد. با وجود اين بيماري، خانم كريمي با گرفتن يك وام 12 ميليون توماني در سال 70 يك توليدي پوشاك زده و 7 معلول را تحت پوشش قرار داد و تا هنگامي كه توانايي داشت مشغول به كار  بود. در سال 1380 اين بيماري به ريه وي آسيب رساند و براي نفس كشيدن به كپسول احتياج پیدا نمود كه  قبلاً 40 هزار تومان بوده ولي حالا 200هزار تومان براي يك كپسول بايد بدهد كه هزينه زيادي است و البته از اكسيژن داخل كپسول كم شده است. خانم كريمي تا جايي كه توانايي داشته كار كرده و حتي قطعه زمين شخصيش را فروخته تا ويلچر برقي بخرد. 10 سال است كه بيمه پرداخت مي كند اما براي بازنشستگي كه اقدام كرده بيمه قبول نمي كند و مي گويد اين بيماري قبل از بيمه شدن در شما بالقوه وجود داشته است در صورتي كه دكترهاي فوق تخصص ريه كتباً وي را از كار افتاده مي دانند. اكنون او بايد روزي دو قرص بخورد كه هر قرص 120 هزار تومان است و هفته اي يك بار آمپول بزند كه دانه اي 120 هزار تومان است و اينها فقط يكي از موارد هزينه هاي وي است كه بيمه  به علت خارجي بودن داروها از پرداخت هزينه آنها خودداري مي كند. با وجود 51 سال سن و استفاده از كپسول اكسيژن براي نفس كشيدن، روحيه خود را از دست نداده و هر جا روزنه اي پيدا مي كند به دنبال آن مي رود. مستاجر است و وقتي براي گرفتن خانه هاي معلولين مراجعه كرده گفته اند چون شوهرت معلول نيست به شما خانه تعلق نمي گيرد. اين افراد علاوه بر حمايت مالي، تقويت كننده هاي روحي مي خواهند كه بتوانند اين شرايط را تحمل كنند. خانم كريمي در حال حاضر نمي تواند كارهاي شخصي اش را انجام دهد و به يك پرستار احتياج دارد. وی از مسؤولین بهزیستی و مخصوصاً سازمان تأمین اجتماعی درخواست دارد با توجه به وضعیت جسمی اش در قبول بازنشستگی وی تجدید نظر و مساعدت نمایند تا امکان بهره مند شدن از مزایای بازنشستگی و درمان و تأمین مخارج زندگی اش فراهم شود.