محمدحسین رحیم خان با نام هنری بهزاد رحیم خانی یکی از بازیگران توانای كشور است که سالهای سال با چهره و طنین صدای دلنشینش آشناییم. وی که متولد سال 1322 است یکی از بازیگران مطرح و پرکار سینما و تلویزیون در دو دهه شصت و هفتاد محسوب می شود. عقاب ها، پدر بزرگ، شیر سنگی، مختارنامه، کاراگاه علوی، گریز از مرگ، هشدارهای پلیس، فراموش خانه، آقا و خانم سنگی و ... از جمله کارهای شاخص کارنامه هنری رحیم خانی محسوب می شود. رحیم خانی به خاطر فیلمبرداری فیلم دریادلان چند روزی را مهمان شهر ما بود و فرصت نیز این فرصت را غنیمت شمرد و ساعتی را میزبان این هنرمند فرهیخته شد. در ادامه گفتگو ما را با بهزاد رحیم خانی می خوانید:
لطفا خوانندگان ما را بیشتر با خودتان آشنا کنید و بگویید چطور وارد عرصه بازیگری شدید؟
بهزاد رحیم خانی، بازیگر و بازنشسته دولت هستم. از همان کودکی به بازیگری علاقه مند بودم و در تئاتر مدرسه فعالیت می کردم. کلاس ششم ابتدایی به واسطه یکی از آشنایان، که در رادیو کار می کرد به رادیو رفتم تا آنجا را از نزدیک ببینم و این بازدید باعث شد که پایم به رادیو باز شود و بعد از آن کم کم وارد کار تلویزیون شدم و تا الان که خدمت شما هستم فعالیت کرده ام.
اولین کار تلویزیونی و سینمایی که انجام داده اید را خاطرتان هست؟
فکر می کنم اولین کار تلویزیونی من فیلم "شبکه صفر" از حسن خیاط باشی بود که فیلمی کمدی انتقادی و درباره مسائل روز جامعه بود و در حدود سال 56 از تلویزیون پخش می شد. سینما را هم با فیلم " پیشکسوت" از محمدرضا فاضلی و نویسندگی مهدی فخیم زاده در سال 1355 شروع کردم.
دلیل اینکه شما اکثرا نقش آدم های پولدار، شیک و نسبتا منفی را بازی می کنید، چیست؟
متاسفانه در سینمای ایران اگر کارگردانی آدم را با یک شخصیت معرفی کند، کارگردان های دیگر هم دنبال رو او می شوند و همان شخصیت را به آدم می دهند اما برای من فرق چندانی ندارد و همیشه دوست داشته ام نقش های مختلف را تجربه کنم.
اسطوره سینمای ایران از نظر شما کیست؟
به نظر من همه انسان هایی که در جهت پیشبرد این هدف کار می کنند و این چرخه هنری را به گردش در می آورند اسطوره هستند. ما در سینما نقش کوچک و بزرگ نداریم و نباید به دنبال طول نقش باشیم، این اصل کار است که مهم و زیباست و هر کسی در جایگاه خودش می تواند اسطوره باشد.
با توجه به این که شما فیلم های پلیسی کاراگاهی هم، مثل فیلم کاراگاه علوی کار کرده اید، سطح فیلم های پلیسی را در ایران چطور می بینید؟
بگذارید با یک خاطره شروع کنم. من در آلمان که بودم از دم یکی از ایستگاه های مترو رد می شدم که متوجه شدم آنجا مشغول فیلمبرداری هستند. در ابتدا پلیس از ورود من به منطقه فیلمبرداری جلوگیری کرد اما وقتی متوجه شدند که من بازیگر هستم با احترام برخورد کردند. چیزی که برای من جالب بود این بود که در آلمان که از نظر تکنیک سینمایی، کشور پیشرفته ای است یک سکانس را 11 بار گرفتند. سینمای ما نسبت به غرب ضعفی ندارد اما تکنیک آنها از ما بالاتر است. با این وجود من بعضا در بعضی از فیلم های پلیسی ایرانی می بینم که چقدر خوب کار شده است و هنرمندان ما با همین امکانات محدود چه صحنه هایی را می آفرینند.
سریال کاراگاه علوی جزو سریال های پرطرفدار ژانر پلیسی این سال ها بوده و بعد از آن سریال پلیسی با این موفق در تلویزیون ایران دیده نشد، به نظر شما دلیلش چیست؟
الان هم ساخته می شود اما متاسفانه بینندگان ما خود را با تلویزیون های بیگانه آشنا کرده اند و من امیدوارم که اینقدر سطح فرهنگی جامعه ما بالا برود که مردم دوباره با تلویزیون وطنی آشتی کنند.
به نظر شما چرا اینقدر سریال های تُرکی در ایران پرطرفدار شده است؟
سریال های ترکی از نظر رنگ و لعاب، لباس هایی که می پوشند، لوکیشن هایی که انتخاب می کنند و تکنیک هایی که استفاده می کنند، جذاب است، اما اینها همه در ظاهر است نه محتوا.
آیا شما در سریال های طنز هم حضور داشته اید؟
بله، من در زمینه طنز هم فعال بوده ام. یک سریال به نام " ناکجا کجا" کار کردم که دو شخصیت اصلی داشت، من بودم و یک شخصیت دیگر، که بنا به دلایلی پخش نشد. طنز های دیگری هم کار کرده ام مثل " لطفا دور نزنید" و " شبکه صفر" و ...
با توجه به این که شما کار طنز هم انجام داده اید تعریف شما از طنز فاخر چیست؟
طنز باید اِلِمانی از فرهنگ جامعه باشد و باید دقت کنیم که چیزهایی را که قرار است به طنز بکشیم از حقیقت خارج نشود و غلو نشود. هر چقدر طنز به واقعیت نزدیک تر باشد برای مردم ملموس تر است و مخاطب بهتر می تواند با آن ارتباط برقرار کند.
به جز بازیگری به چه کار دیگری علاقمندید؟
من عاشق زیبایی ها هستم. عاشق کوه و طبیعت هستم . هرزگاهی به کوه می روم و با کوه درد دل می کنم. به قول شما اصفهانی ها دکتر بری دوا میده، ملا بری دعا میده، کوه بری شفا میده.
اهل مطالعه هم هستید؟
بله اگر یک هنرمند مطالعه نکند از نظر تئوری ضعیف می ماند.
آخرین کتابی که خوندید را خاطرتان هست؟
بله آخرین کتابی که خوندم کتابیست از سخنان بزرگان و مشاهیر که از یکی از دوستانم هدیه گرفتم.
از بین نقش هایی که بازی کرده اید کدام نقش بیشتر در خاطرتان مانده است؟
به قول معروف همه نقش ها مثل فرزندانم می مانند و همه آنها را دوست دارم اما یک نقشی را در سریال کاراگاه علوی بازی کردم به نام رحمان اف که این شخصیت یک عتیقه فروش بود از یک خانواده بسیار مرفه و من این نقش را خیلی دوست داشتم. من در سینما با تیپ سازی مخالفم و به نظرم باید بیشتر به شخصیت پردازی پرداخته شود اما در این نقش تیپی به من داده بودند که دقیقا ایفاگر این نقش بود. خاطره رحمان اف همیشه برایم زنده خواهد ماند.
آیا اولین بار است که به خمینی شهر می آیید؟
نه، من چندین بار است که به این شهر آمده ام و یکی دو سریال دیگر هم در این شهر کار کرده ام.
نظر شما در مورد خمینی شهر چیست؟
خمینی شهر شهریست با مردمان خون گرم و صمیمی. خطه ای با مردمانی هنرمند و هنردوست، هنرمندان به نامی چون اصغر فرهادی خمینی شهری هستند. در این مدت که در خمینی شهر بودم واقعا تحت تاثیر مهمان نوازی این مردم قرار گرفتم.
در مورد این فیلمی که الان کار می کنید توضیح دهید؟
این فیلم با نام "دریادلان" و کارگردانی امیرحسین عنایتی در اصفهان و خمینی شهر فیلمبرداری می شود. این فیلم را مدیون یکی از رفقایم هستم به نام محسن بوربورکه تهیه کنندگی این کار را هم بر عهده دارد. ایشان در مورد این فیلم با من صحبت کردند ولی کارگردانش را نمیشناختم. وقتی آقای عنایتی را از نزدیک دیدم باورم نمی شد که کارگردانی با این سن کم اینقدر خوب کار کند. من از زحمات ایشان و همه کادر اجرایی این فیلم همچنین دو هفته نامه شما تشکر و قدردانی می کنم.