خبر خوش احداث کارخانه دخانیات و چند سوال!
سرانجام پس از پیگیرهای فراوان و طی مراحل مختلف، کارخانه دخانیات شهرستان به عنوان اولین کارخانه دولتی شهرستان افتتاح گردید. این کارخانه که در بخشی از زمین اداره دخانیات شهرستان و در محوطهای وسیع در جنب مصلای نمازجمعه واقع شده مراحل نهایی ساخت را طی کرد و بصورت آزمایشی در اواخر اسفندماه 89 افتتاح گردید.
تابستان سال 88 پیش بود که سیدجواد ابطحی نماینده شهرستان در مسجد ملاحیدر وعده احداث یک کارخانه دخانیات در شهرستان خمینی شهر را داد. وعدهای که انتظارات زیادی را در بین مردم ایجاد و عده زیادی را به اشتغال زایی و افزایش سرمایه در گردش خمینی شهر امیدوار کرد. یک سال بعد در مهرماه سال 89، ابطحی در جلسه شورای اداری خبر از قطعی شدن این کارخانه داد و باز وعده داد که تا دوسه ماه دیگر این کارخانه افتتاح خواهد شد.
دوسه ماه گذشت ولی خبری از احداث این کارخانه نبود. موضوعی که فرصت به آن پرداخت و علت تعلل در احداث را ممانعت مدیرعامل جدید دخانیات عنوان کرد و به گفته سید جواد ابطحی نماینده شهرستان «قرار شد دستگاههای این کارخانه بجای خمینی شهر در هشتگرد نصب و عملیاتی شود» شنیده های بعدی از پدید آمدن موانع جدیدتری هم خبر می داد.
سرانجام پس از کش و قوسهاس فراوان، با پیگیریهای نماینده و کاظمی مدیرکل دخانیات استن، - علیرغم اختلافنظرهای سیاسی که دارند- این کارخانه به مراحل نهایی خود رسید. تجربه ای که ثابت می کند اگر فعالان سیاسی شهر با همه اختلاف نظری که با هم دارند بخاطر مردم و در جهت منافع شهرستان همکاری کنند می توان کارهای زیادی برای شهرستان انجام داد.
البته گرچه این کارخانه پس از کش و قوسهای فراوان سرانجام افتتاح شد ولی هنوز یک مورد قابل تامل در مورد آن وجود دارد؛ مسالهای که احداث این کارخانه را با یک ابهام بزرگ روبرو می کند.
همه می دانیم خمینی شهر – برخلاف شهرهای دیگر استان- به خاطر واقع بودن در شعاع 50 کیلومتری شهر اصفهان، از احداث کارخانه های آلاینده محروم است؛ امری که بخاطر کمبود زمین در این شهرستان، به صورت دوچندان تشدید شده است.
حال که پس از سالها این شهرستان صاحب کارخانه گردیده و از آنجایی که ممکن است این کارخانه، اولین و آخرین کارخانه دولتی شهرستان باشد، متاسفانه بصورت ناقص افتتاح شده است. به عبارت دیگر از بین مجموع دستگاه های ساخت سیگارت موجود در تهران، مستهلک ترین و فرسوده ترین دستگاه ها برای این کارخانه ارسال گردیده و همین موضوع باعث شده به گفته ابطحی تنها چهار خط تولید این کارخانه فعال شده و اکثر ظرفیتهای تولید بلااستفاده بماند.
براستی چرا از بین دستگاههای ساخت سیگارت، فرسوده ترین دستگاهها برای این کارخانه ارسال گردیده است؟! چرا خطوط تولید این کارخانه محدود به چهار خط است و اکثر ظرفیتهای تولید، بلااستفاده است؟ اینها سوالات و ابهاماتی است که بنظر میرسد اگر به آن توجه نشود در میان مدت، بازدهی کارخانه را پایین آورده و احتمالاً زمانی نه چندان دور آن را به تعطیلی بکشاند.
این موضوع، در همان ابتدای امر، احداث کارخانه را با ابهام بزرگ روبرو کرده است. بیتردید مردم از نماینده شهرستان و مدیركل دخانیات استان انتظار دارند تا وعده خود را به بهترین نحو کامل نموده و برای این کارخانه، دستگاههای مناسب فراهم نمایند؛ امری که درصورت تحقق، موجب وارد شدن میلیاردها تومان سرمایه به خمینی شهر خواهد شد.