دکتر حاج سیدمحمدعلی از پزشکان بنام سده در سال 1280 خورشیدی در محله درب محکمه خوزان که سال ها به عنوان قطب پزشکی سده و شهرها و دهات اطراف بود، چشم به جهان گشود. وی که فرزند دکتر حاج سیداحمد و نوه دکتر حاج سیدمحمدعلی معروف به «حکیم سدهی» بود همزمان با تحصیل در سده و سپس مدرسه صدر اصفهان به آموختن طبابت از پدرش رو آورد و کم کم تبدیل به طبیبی حاذق شد.

اوایل دهه 1300 و همزمان با پا گرفتن دانشگاه تهران، دولت وقت تصمیم گرفت کسانی را که به حرفه طبابت مشغول بودند، ساماندهی نماید. در پی این تصمیم حکیمان سراسر کشور که پزشکان آن روزگار بودند به شرکت در یک دوره آموزشی در دانشگاه تهران فراخوانی شدند تا در صورتی که از عهده امتحانات مربوطه برآیند گواهینامه پایان تحصیلات پزشکی و مجوز طبابت دریافت نمایند. حاج سیدمحمدعلی لقمانی به همراه پدرش در این دوره شرکت کرده و موفق به کسب اجازه طبابت شد و نمره نظام پزشکی گرفت و جالب اینکه گواهینامه طبابت وی در سال 1308 شش ماه زودتر از پدرش به دستش رسید. دکتر سیدمحمدعلی بعد از فارغ التحصیلی از این دوره به استخدام وزارت بهداری درآمد و تا پایان عمر به این همکاری ادامه داد.
دکتر لقمانی که سال ها در سمت مسؤول بهداری در شهرهای امروزی اردستان، زواره، میمه و گز و برخوار، محمود آباد، رهنان، علویجه و دهق خدمت کرد، خانه مسکونی خود واقع در درب محکمه را در اختیار بهداری سده قرار داد که از آن تا بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان بیمارستان استفاده می شد. وی که سال ها به عنوان پزشک کاروان همراه حجاج به مکه می رفت چندین بار با کاروان حاج عبدالرضا پرنده (مدیر کاروان) به مکه مشرف شد و در آخرین سفر پایش در هنگام طواف صدمه دید و به علت ابتلایش به بیماری دیابت این زخم بهبود نیافت و منجر به قطع قسمتی از پایش شد. دکتر لقمانی با شماره نظام پزشکی 6636 روزهای دوشنبه و پنجشنبه بعدازظهر در چهارراه وفایی، کوچه حکیم قاآنی اصفهان و بقیه ایام در محله درب محکمه سده به مداوای بیماران مشغول بود.

دکتر لقمانی که هیچگاه بابت طبابت از مردم چیزی طلب نمی نمود و مردم در حد توان هر چه می خواستند به وی می دادند، در تعمیر امامزاده سید محمد نیز کوشش فراوان نمود و آب انبار بزرگی در این منطقه بنا کرد.

سرانجام دکتر سیدمحمدعلی لقمانی در تابستان سال 1354 بدرود حیات گفت و در گورستان خانوادگی شان واقع در امامزاده سید محمد به خاک سپرده شد. بعدها با توجه به تغییراتی که در امامزاده صورت گرفت مقبره خانوادگی و حتی قبر وی به کلی ویران و ساختمان امروزی روی آن ساخته شد. از دکتر لقمانی سه پسر به نام های سید محمد (پزشک جراح و متخصص زنان و زایمان)، سید مسیح (دندان پزشک تجربی) و سید حسین (استاد تمام شیمی دارویی دانشگاه اصفهان) و دو دختر به یادگار مانده اند.

گفتنی است نام دکتر سیدمحمدعلی لقمانی در کتاب جامع راهنمای اطلاعات پزشکی اصفهان همراه چهره های سرشناسی مثل دکتر نفیسی ثبت و عکس وی همراه با عکس جدش حکیم سدهی روی جلد کتاب مذکور به چاپ رسیده است.

 

پزشکان هم دوره با دکتر لقمانی

همزمان با طبابت دکتر حاج سیدمحمدعلی لقمانی در خوزان، دکتر حاج آقا ابطحی نیز در فروشان به مداوای بیماران مشغول بود. وی نیز از جمله طبیبانی بود که در دوره آموزشی دانشگاه تهران شرکت کرد و موفق به اخذ گواهینامه و شماره نظام پزشکی شد.

8 سال پس از ولادت دکتر سیدمحمدعلی لقمانی، میرحامد حسین فرزند اول عماد الشریعه نیز به دنیا آمد. وی نیز که با خاندان لقمانی خویشاوندی نسبی داشت از سن 9 سالگی به مدرسه صدر اصفهان رفت و مشغول تحصیل علوم دینی شد و در 19 سالگی به درجه اجتهاد رسید. سیادت پس از فراگیری علوم دینی و اجتهاد برای تحصیل در مدارس جدید، عازم تهران شد و پس از سه سال مدرک دیپلم را اخذ نمود و در سال 1309ه.ش در کنکور اعزام به خارج شرکت و رتبه اول در کشور را کسب کرد و عازم فرانسه و تحصیل علم پزشکی شد. در این کشور و نیز در ژنو به کسب علم مشغول شد و مدارک متعددی با درجه ممتاز از دانشگاه پاریس و ژنو و بیمارستان کودکان فرانسه دریافت کرد. وی در سال 1319ه.ش به ایران بازگشت.
دکتر میرحامد سیادت ملقب به «پدر طب عفونی ایران» که پیش تر راجع به وی به ارائه مطلب پرداخته ایم، فرزانه ای در عرصه اجتهاد و طب و خدمت به مردم بود، مسئولیت ها و پست های متعددی در طول حیات خود داشت، روش های متعدد تشخیصی و درمانی را پیاده و اجرا کرد و بخش های مختلف جدیدی در بیمارستان ها و دانشگاه ها از جمله دانشگاه اصفهان تاسیس نمود و در مدتی که ریاست بهداری اصفهان را بر عهده داشت حتی فرش های دفتر ریاست را هم فروخت تا خرج توسعه مراکز بهداشتی شهر نماید.

دکتر میرحامدحسین سیادت

***

عکس و تصویر مدرک دکتر لقمانی در موزه مشاهیر خمینی شهر نگهداری می شود.

با تشکر از دکتر سیدحسین لقمانی که ما را در تهیه این گزارش یاری کرد.