در یکی از این تماسها مهندس محمد حاتمی مهندس ناظر وقت احداث دانشگاه صنعتی (آریامهر) در این باره گفت: آن زمان من کارمند رسمی و مهندس ناظر طرح ساخت دانشگاه بودم. واگذاری 23 میلیون مترمربع به این دانشگاه هم به این خاطر بود که قرار بود این دانشگاه بعد از دانشگاه صنعتی مسکو بزرگترین دانشگاه در بین دانشگاه های جهان شود. دور تا دور این دانشگاه در حدود 14 کیلومترمربع زیرسازی شده و قرار بوده این دانشگاه کاربری های غیرآموزشی هم داشته باشد. از طرفی قرار بود این دانشگاه بین المللی باشد و از کل جهان دانشجو بپذیرد. اسناد آن هم هنوز موجود است.
وی در خصوص علت واگذاری 23 میلیون مترمربع زمین به این دانشگاه افزود: قرار بود در این دانشگاه 75 هزار دانشجو پذیرش شود و برای این تعداد دانشجو طراحی شده بود نه 10 هزار نفر دانشجوی فعلی. همان زمان جنگل فعلی را هم طراحی کردیم تا دانشجویان بتوانند از فضای مفرح آن استفاده کنند. در نقشه اولیه 10 استخر و 6 آمفی تئاتر طراحی شده بود که هنوز اسناد و مدارک آن موجود است.
حاتمی با بیان اینکه باعث تاسف است که این دانشگاه زمین های خمینی شهر را تصرف کرده بدون اینکه سود چندانی برای شهر داشته باشد گفت: آن موقع بحث این بود که احداث این دانشگاه با این وسعت و امکانات تاثیر فراوانی بر روی پیشرفت خمینی شهر خواهد گذاشت و شهر ما آینده خوبی خواهد داشت. یادم هست مبلغ دو هزار تومان وام بلاعوض به مغازه داران خیابانهای منتهی به دانشگاه صنعتی پرداخت شد تا نمای مغازه هایشان را به صورت یک دست اصلاح و رنگ کنند.
مهندس ناظر دانشگاه صنعتی با بیان اینکه این دانشگاه به معنای حقیقی کلمه ارث پدری شهروندان خمینی شهری است افزود: این حق طبیعی شهروندان خمینی شهری است که دانشگاه براساس طرح اولیه اش و با هدف جذب 75 هزار دانشجو طراحی و ساخته شود و خمینی شهر از عواید فراوان آن منتفع شود وگرنه در غیر این صورت با توجه به کمبود شدید زمین در خمینی شهر دلیلی ندارد این حجم بالای زمین در اختیار این دانشگاه باقی بماند و باید در اختیار شهرستان قرار بگیرد.