چگونه نذر کنیم؟
در اين كه نذر يك سنت پسنديده، حسنه و عملي، نيك، كارساز و انسان ساز اسلامي است شكي نيست، نذر عبارتست از انجام كار خير براي خدا و يا ترك كار ناپسند و مكروه براي نزديكي و تقرب به معبود كه به دو نوع تقسيم ميشود:
الف: نذر مشروط: انسان باخدا عهد ميبندد كه در صورت تحقق حاجتي (البته مشروع و حلال) كار خيري را انجام دهد و يا عادتي را ترك كند
ب: نذر مطلق: انسان با خدا عهد ميكند كه براي رضاي او كار خيري انجام دهد و عادتي را ترك كند و هيچ شرطي هم براي آن قرار نميدهد.
شرايط نذر صحيح بر طبق رساله هاي عمليه:
1- خواندن صيغه كه به هر زبان ميتوان آن را خواند
2- عاقل و بالغ بودن فرد نذر كننده
3- از روي اختيار و قصه و در شرايط عادي باشد مثلاً در حالت عصبانيت نباشد.
4- انجام نذر در توانائي فرد نذر كننده باشد.
تعريف و شروط ذكر شده داراي مشخصات و تعاريف خاص خود بوده و برخي از آنها در شرايط مكاني و زماني مختلف تغيير ميكنند.
كار خير: در تعريف نذر انجام كار خير را نذر، دانستهاند، يعني اينكه نذر«كارخير» است كه در هر زمان و مكاني نوع كارهاي خير فرق ميكند و تازه اين كارهاي خير خود تقسيم بندي و درجه بندي دارد و اهميت بعضي از بعض ديگر بيشتر است، شايد مثالهائي موضوع را روشنتر كند.
در قديم بدليل اينكه كوچهها تاريك بود و برقي هم در كار نبود و دستگاهي و ادارهاي هم متولي روشن كردن معابر نبود، روشن كردن شمع در مسيرها، بسيار درست و بجا و بدردبخور و در واقع امر خير بود ولي امروز نيازي به اينكار نيست.
در خاطرهاي نقل شده بود كه به امامزادهاي در يك منطقه كوهستاني رفتم، ديدم مردم بسته بسته نمك بعنوان نذر ميآورند، تعجب كردم، به متولي مراجعه و دليل را پرسيدم، گفت ما هم از اين كار ناراحت هستيم، پارچه نوشتهاي در امامزاده زدهايم كه اين كار هيچ ريشه مذهبي ندارد، سابقه آن اينست كه در قديم در روزهاي سرد مسير امامزاده يخ ميزد و عبور مشكل بود و عدهاي براي اينكه زوار به امامزاده بيايند نذر ميكردند و نمك خريده و در مسير ميپاشيدند تا يخها آب شود.
توجه كنيد در آن مكان و آن زمان نذر نمك كار درست و خيري بودهاست ولي اكنون كار خير نيست و مشكلي را حل نميكند و اسراف و تبذير است و دكاني براي سودجويان، پس نمك اصل نيست نذر اصل است.
بنابراين نذر مانند ديگر دستورات و احكام اسلامي پوياي و قابل به روز شدن است و در واقع ظرف است، قالب است كه فرد نذر كننده با اختياري كه دارد ميتواند با عقل و درايتي كه بكار ميبرد بهترينها را در آن بريزد، بنابراين در هر زمان و مكاني بايد نوع نذرها بگونهاي باشد كه خير بوده و مشكلي را حل كند.
رضاي خدا: مشخصه ديگر نذر براي رضاي خدا بودن است؛ پس بايد نيت، پاك و مخلصانه باشد، اصلاً نذر در واقع نوعي از خودگذشتن و به بندگي رسيدن و به حق وصل شدن است، عبادت است، خودسازي است، بندگي است، پس هر چه آن را خراب كند و هدف جلب رضاي خدا را از بين ببرد كار شيطان است، نذر هم مانند ديگر پديدهها آفت دارد كه برخي از آنها عبارتند از: خودنمائي، چشم و هم چشمي، تظاهر، اسراف و تبذير و ريا كه در اين صورت نه تنها رضاي خدا حاصل نميشود بلكه خشم او را برميانگيزد.
عاقل و بالغ بودن: از احكام ديگر نذر، عاقل و بالغ بودن فرد است. طبيعي است كه از فرد عاقل و بالغ رفتارهاي سازگار با عقل و بلوغ انتظار ميرود پس بايد نذري بكند كه انسانهاي عاقل و بالغ و داراي عقل سليم و بلوغ فكري نتوانند به آن ايراد بگيرند و آنرا زير سؤال ببرند.
مردم مسلمان و عاشق اهل بيت(ع) و امام حسين(ع) شهر ما نشان دادهاند كه براي رضاي خدا و در جهت ترويج و توسعه دين و عمل به سنتهاي حسنه و امور خير نه تنها از هيچ كوشش و تلاشي دريغ نميكنند بلكه در اين راه پيش قدم بوده و سخاوتمندانه وارد ميدان ميشوند، اما در نيت و انجام هر نذري بايد به مشخصات گفته شده توجه كرد و خير بودن و رضاي خدا و عاقلانه بودن آنها را در نظر گرفت، بكوشيم با فكري روشن، نيازها و نيازمندان واقعي امروز شهرمان را بشناسيم، كارهاي خير را شناسائي كنيم و نذر و نذورات هر چه اندك خود را در آن جهات هزينه كنيم، كمي فكر كنيم و ديد بازتري داشته باشيم و آنها را در راه درستتر و صوابتر بكار بريم، دچار اسراف و تبذير و تقليد و چشم و هم چشمي نشويم و مشكلات را حل كنيم وگر نه آنها همچنان بجا خواهند ماند و دودشان به چشم خودمان هم خواهد رفت.