محله ای که زمانی یکی از روستاهای خوش آب و هوای منطقه ماربین بوده و البته براساس تقسیمات کشوری ده ها سال است جزیی از شهر خمینی شهر شده است. اسفریز اما علی رغم پیوستن به شهر، هنوز شکل و شمایل روستا دارد. روستایی که در قبال از دست رفتن باغات و مزارع سرسبز آن، تا رسیدن با سرانه های مطلوب بهداشتی، فرهنگی، ورزشی و ... فاصله زیادی دارد. در این گزارش کوشیده شده به صورت اختصار به مهمترین مشکلات و درخواست های این محله اشاره شود.
شاید بتوان نبود ورزشگاه را یکی از مشکلاتی دانست که جوانان و نوجوانان اسفریزی بر روی آن اتفاق نظر دارند. محسن فخاری از جوانان محل در این باره می گوید: سال گذشته کتابخانه و سالن مطالعه اسفریز افتتاح شد و از این نظر خوشبختانه کمتر مشکل داریم، با این حال اسفریز با 11 هزار نفر جمعیت و دارا بودن نزدیک به 6 هزار نفر جوان و نوجوان، یک ورزشگاه ساده هم ندارد و در اوقات فراغت مخصوصا در ایام تعطیلات تابستان مشخص نیست جوان ها برای ورزش باید کجا بروند.
عدم رشد و توسعه اسفریز از دیگر مشکلات این منطقه است. مختاری از معتمدین محل در این باره می گوید: بزرگترین مشکل اسفریز و البته دستگرد آن است که از نظر جغرافیایی در یک بن بست گیر کرده است. بی تردید سال ها پیش باید در این منطقه خیابان کشی می شد و از سمت شمال به جاده دانشگاه صنعتی و از سمت شرق به خیابان امام خمینی اصفهان متصل می شد که البته کار بزرگی است که به دلیل هزینه زیاد و وجود اراضی کشاورزی، تاکنون این موضوع اجرایی نشده است. با این وجود فعلا انتظار ما این است که حداقل جاده اسفریز-دستگرد پس از سال ها پیگیری، تکمیل و راه اندازی شود که همین تا حدودی می تواند مشکلات ما را حل کند.
توجه به سرانه بهداشتی اسفریز از دیگر درخواست های مردم این منطقه است. یکی از جوانان محله اسفریز در این باره می گوید: متاسفانه اسفریز یک داروخانه و حتی تزریقاتی ساده ندارد و تصور کنید اگر یک پیرمرد در نیمه شب حالش به هم خورد و نیاز به دارو یا تزریق آمپول داشته باشد چه مسافتی را باید طی کند. در حالی که مردم این منطقه خودشان هزینه کردند و خانه بهداشت محل را راه اندازی کردند.   
وی ادامه داد: سال ها پیش خیرین محل با توجه به نیاز مردم خودشان دست به کار شدند و با کمک هم یک خانه بهداشت احداث کردند و در اختیار شبکه بهداشت قرار دادند تا نیروی متخصص آن را تامین کند. برخلاف تصورمان، شبکه بهداشت فقط یک ماما برای این شبکه بهداشت در نظر گرفت آن هم تنها برای ساعاتی از صبح. در حالی که جا داشت با توجه به اینکه هزینه تاسیس این خانه بهداشت را خیرین پرداخت کرده اند شبکه بهداشت حداقل یک پزشک برای آن در نظر بگیرد و عصر ها هم خانه بهداشت فعال باشد و سرویس دهی کند.
نصب عابر بانک و تامین نور کافی برای معابر از دیگر درخواست ها و البته گلایه های مردم این منطقه است. عباسعلی مهدی از شهروندان اسفریزی در این باره می گوید: اسفریز با این همه جمعیت عابربانک و بانک ندارد و مردم برای گرفتن پول از عابر بانک مجبور هستند به نزدیک ترین عابربانک که در خیابان شریعتی قرار دارد مراجعه کنند. در حالی که می توان در یکی از مراکز عمومی اسفریز عابر بانک نصب کرد بدون آنکه مشکل خاصی پیش بیاید.
وی به مشکل عدم تامین نور معابر هم اشاره کرد و گفت: اکثر معابر اسفریز نور کافی ندارد و همین باعث شده تردد شبانه در مسیرها گاهی خطرآفرین باشد، مخصوصا برای مهمانان و افراد غریبه که آشنایی چندانی به محل ندارند.
مهدی افزود: یکی دیگر از مشکلات محله اسفریز بحث فشار آب است. درست است که مشکل فشار آب همه جا وجود دارد ولی مشکل اسفریز، مشکلی ویژه است. چون اسفریز در آخر مسیر شبکه آب رسانی قرار گرفته آب این منطقه هیچ فشاری ندارد به گونه ای که بعداز ظهرها برای یک دست شستن ساده هم دچار مشکل هستیم. این لوله آب رسانی متعلق به 40 سال پیش است که اسفریز دو هزار نفر بیشتر جمعیت نداشت و کفاف جمعیت امروز را نمی دهد.
وی پیشنهاد داد یکی از جلسات شورای اداری در این محله برگزار شود تا به موضوعات و مشکلات این محل به صورت ویژه پرداخته شود.