البته تشنگی در علم تغذیه هیچگاه راهنمایی خوبی برای دریافت مایعات نبوده و در طول روزهای عادی و بدون روزه دریافت مایعات ما باید به اندازه ای باشد که اصلا دچار تشنگی نشویم.به عبارت دیگر ما برای دریافت مایعات هیچگاه نباید منتظر تشنگی بمانیم.
با این حال با توجه به اینکه 65تا 70% وزن بدن ما آب می باشد و راه های از دست رفتن آب بدن در تابستان از راه تعریق نیز افزایش می یابد، مهم ترین نکته در مورد مصرف مایعات در ماه رمضان دریافت 6تا 8 لیوان 240 سی سی مایعات در فاصله ی افطار تا سحر می باشد.البته قابل ذکر است که این میزان باید در فواصل زمانی افطار تا سحر تقسیم شود نه اینکه برای دیرتر تشنه شدن ما چندین لیوان را همراه با وعده ی سحری بخوریم.خوردن آب زیاد در وعده ی سحری کمک چندانی که به دیر تشنه شدن نمی کند بلکه باعث افزایش ادرار و دفع مایعات پس از اندکی از زمان دریافت نیز می شود.از طرفی نوشیدن مایعات زیاد هیچگاه قبل ،همراه و بعد از غذا توصیه نمی شود چرا که این امر باعث رقیق شدن آنزیم های گوارشی در معده می شود و هضم غذا را دچار اختلال می کند.
در وعده ی سحری حتما از میوه ها و سبزیجات تازه خصوصا هندوانه،خیار،گوجه و کاهو که نگهدارنده ی آب هستند استفاده نمایید ،چرا که مقدار اعظمی از سبزی ها را مایعات تشکیل می دهد که آب آنها پس از خوردن به صورت ژله ای در بدن حفظ می شود و به تدریج دفع می گردد.
مصرف غذاهای شور و همینطور غذاهای دارای ادویه ،فلفل و بادمجان باعث تشنگی کاذب می شوند و از این رو در هنگام سحر توصیه نمی شود.
چای پر رنگ و قهوه با اینکه جزو مایعات هستند ولی بخاطر خاصیت ادرار آوری باعث دفع بیشتر آب می شوند و در سحر توصیه نمی شود.
نکته ی دیگری که شاید برای برخی از روزه داران در اواخر طول روزه داری اتفاق بیافتد سردرد های خفیف و چشم دردی است که آن نیز  می تواند ناشی از بی آبی بدن و خشکی چشم باشد،به طور کلی به این افراد توصیه می شود ضمن دریافت مایعات زیاد در فاصله ی افطار تا سحر، از در معرض آفتاب قرار گرفتن پرهیز نمایند و در صورت امکان تحرکات بدنی و فعالیت های ورشی خود را کاهش و به بعد از افطار موکول نمایند.  
کارشناس تغذیه
محمد حاجیان