"زهرا" یا "زری"

ارسال در در شهر

که بعضی ها، بعضی وقت ها یادشان می رود که چطور باید صدایشان بزنند و از سر ناآگاهی، یا از سر بی احترامی، یا برای همرنگ جماعت شدن و مثل بقیه رفقا بودن! و یا...اسامی دوستان و آشنایان را می شکنند و نام ها را با اختصار صدا می زنند. گاهی حتی از روی ناآگاهی محض یک خانواده را تا سالیان دراز به معروفیت با لقبی نامناسب دچار می کنند! مگر نه این که موضوع نام و اهمیت آن به قدری است که در مورد آن وحی شده است؟! مگر نه این که قرآن می فرماید: مومنین! وقتی می خواهید پیغمبر را صدا بزنید با کنیه، با لقب، با احترام صدا بزنید و این بی احترامی را نداشته باشید: وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْض. یا باز هم مگر قرآن نمی فرماید: وَ لاتَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَ لاتَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ(11 حجرات) لقب همدیگر را محترم ببرید، کسی را سبك صدا نزنید! پیامبر(ص) بچه ها را هم با كنیه صدا می زد. ولا تَنابَزُوا بِالْأَلْقابِ: دستور صریح قرآن است که روی همدیگر لقب نگذارید و ما هنوز در برخی محلات شهرمان شاهد هستیم که بر شخص یا بر خاندانی لقب می گذارند.

 


همانطور که نام ها جزیی از گنجینه و میراث فرهنگی و معنوی هر کشور محسوب می شود و بیانگر نگرش و ویژگی های فرهنگی، اجتماعی، قومی و نژادی شخص و محیطی است که در آن رشد می کند و می بالد، نوع صدا زدن اسامی افراد یک جامعه نیز می تواند منعکس کننده فرهنگ و باورهای اجتماعی مردم باشد. هر قوم و ملتی دارای آداب و رسوم خاصی برای نامگذاری است که معمولا برای احترام شخص استفاده و صدا زدن اشخاص برخلاف آن نوعی تحقیر و بی احترامی محسوب می شود. مثلا نام پیغمبر ما "محمد" و کنیه اش "ابوالقاسم" است. وقتی اعراب صدر اسلام، پیامبر(ص) را با نام کوچک مورد خطاب قرار می دادند، از طرف خداوند وحی شد که به آنان بگو تو را با این نام صدا نزنند و به جای آن "یا رسول الله" بگویند.

 


پیامبر (ص) فرمودند: اُدْعُوا اِخْوانَكُمْ بِاَحْسَنِ اَسْمائِهِمْ وَلا تدْعُوهُمْ بِالاَْلْقابِ؛ برادران دينى خود را با بهترين نام صدا بزنيد و آنان را با لقب هاى(زشت) نخوانيد، كسى كه شخصى را به غير نام خودش [با القاب زشت] صدا كند، فرشتگان او را لعنت مى كنند.
در جايي خواندم كه دشمن برای ضربه زدن به مکتب اسلام، سعي در تحقير مسلمانان داشته تا به هر نحوي آنها را بكوباند و موجب تفرقه و كدورت شود... (مثلا همين نام محمد را که به اختصار "ممد" مي گویند)؛ فکر نمی کنید که با رعایت نکردن همین نکته کوچک، آب به آسیاب دشمن می ریزیم؟

 


اگرچه خوشبختانه آنچه در شکستن اسم ها و گذاشتن القاب گفته شد در جامعه امروزی و در برخی نواحی شهر به شدت منسوخ شده است اما کاش خود ما به جایی برسیم که اگر در کلاس درس، در کوچه و خیابان و یا در هر جایی دیدیم کسی نام دیگری را می شکند یا لقبی ناشایست رویش می گذارد، دست کم با اظهار ناراحتی به او تذکر دهیم...