اگر به پارک نوپای بهشت رفته باشی و ساعاتی در آنجا به‌سر برده باشی احتمالاً یکی از نکاتی که نظرت را جلب کرده، کودکانی‌اند که بادبادک‌هایی را در هوا [آسمان] رها کرده تا با وزش باد پرواز کنند.

راستی عجب عالمی است! عالم کودکی، صداقت، پاکی و باور آنچه هست به همان شکل که هست! بی‌شیله پیله، بی‌تفسیر و تعبیر! کودک، باد را باد، بادبادک را بادبادک و پرواز را پرواز می‌بیند و لذا ساعت‌ها محو تماشای این صحنه‌ها می‌گردد و بزرگ‌ترها را هم به‌دنبال خود می‌کشد و اگر آنها بخواهند بنابر ملاحظاتی این معادله باد و بادبادک و پرواز را مختل کنند، آنگاه صدای صداقت کودک به‌صورت جیغ و گریه دربیاید که آهای! شما حق چنین کاری را ندارید. می‌بینید که مثلاً مادرش با دیدن یک آشنا مشغول تعارف‌های معمول و تکراری با او شده و بدین ترتیب بادبادک سقوط می‌کند. آخر نوار ذهن کودک که هنوز از باورهای غلط، رفتارهای شرطی، بازی‌های ذهنی و خیالات پر نشده است. آنچه بر ذهن او حک شده است، ریشه در فطرت و جایگاه بهشتی او دارد.

اما اگر بادبادک‌ها در این پارک به پرواز دربیایند، لابد وزش بادی وجود دارد و  این یعنی یک موقعیت و فرصت که از آن می‌توان استفاده کرد. با هزینه کم سازه‌های بادی برای تفریح و آموزش در گوشه‌های پارک قرار داد؛ مثل دستگاه‌های بادسنج هواشناسی و توربین مولد تولید برق از باد و سازه‌های دیگر که می‌توان از متخصص مربوطه مثل فیزیک و هوافضا در دانشگاه صنعتی سؤال و جستجو کرد. یک جشنواره بادبادک‌ها هم می‌تواند هر چند وقت یکبار  برگزار شود.

نکته دیگر اینکه اگر کارشناسان فضای سبز تبلیغ می‌کنند که روی چمن‌ها ننشینید، روی آنها پیک‌نیک و قابلمه و کتری نگذارید، چمن هم یک موجود زنده هست، زیر پا له‌اش نکنید، باید زمینه‌ای فراهم کرد که چنین اتفاقی نیفتد. بهتر است در اطراف گذرگاه‌های پارک که سنگ‌فرش شده جایگاهی با گرفتن قسمتی از چمن و دادن اختلاف سطح برای پهن کردن زیرانداز و نشستن خانواده‌ها روی آن ساخت و اطراف سه طرف آن را هم مورد ؟؟؟؟؟؟؟ و درختان سایه‌دار کاشت که همه بدانند، چه جایی باید بنشینند و پارک از این وضع نابسامان و تخریب چمن‌ها نجات یابد.

این بهشت نوپا را که مورد استفاده مردم مردم قرار گرفته و گامی در جهت رفع محرومیت سالیان دراز شهر در دسترس مردم به فضای سبز بدانیم با کمک شهروندان و شهرداری دریابیم و پاس بداریم این نشاط را تا همچنان کودکان بهشتی و بادبادک‌پرداز را ببینیم.