درددل های قهرمانان کشوری جوجیتسو

ارسال در رزمی و بدن سازی

jojitsoفرصت اواخر هفته گذشته میزبان چند تن از برترین جوجیتسوکاران خمینی شهر بود. این ورزشکاران که به همراه مربی خود عمار ممبینی داور و مربی موفق خمینی شهری در رشته جوجیتسو به دفتر فرصت آمده بودند، سخنان قابل تأملی به زبان آوردند که خواندنش خالی از لطف نیست.

 

ستار حاجی باقری، 17 ساله و دارنده مقام سوم کشور در دسته 94+ کیلوگرم:

  • حدود سه ماه است که به ورزش جوجیتسو روی آوردم و خدا را شکر با زحمات آقای ممبینی و حمایت های پدر و مادر و البته پدربزرگم تونستم در این مدت کوتاه هم نایب قهرمان استان شوم و هم مقام سوم کشور را کسب کنم.
  • رشته اصلی من وزنه برداری است اما با پیشنهاد یکی از دوستانم به جوجیتسو روی آوردم و خوشحالم که به این موفقیت رسیدم اما هنوز هم عاشق وزنه برداری هستم.
  • برای اعزام به این مسابقات (قهرمانی کشور در تهران) سختی زیادی متحمل شدیم. اول اینکه بلیط اتوبوس تهیه کردیم و صبح مسابقه به تهران رسیدیم. بعد بدون خوردن صبحانه سر مسابقات حاضر شدیم و بدتر از همه اینکه ناهار را در راه برگشت حدود ساعت 7 شب خوردیم. جالب است بدانید که همه هزینه ها را خودمان پرداخت کردیم. حتی برای ورودی مسابقات نفری 30 هزار تومان از ما دریافت کردند.
  • بعد از این همه زحمت و کسب مقام، در این شرایط تربیت بدنی نه تنها هزینه های ما را متقبل نشد که حتی یک بنر هم برای دلگرمی ما در سطح شهر نصب نکردند.
  • متأسفانه تربیت بدنی آموزش و پرورش نیز هیچ امتیازی برای دانش آموزان قهرمان قائل نمی شود. امسال نه تنها حمایت نشدم بلکه با کلی زحمت حاضر به ثبت نام من در مقطع دبیرستان شدند.

مسعود زماني، 17 ساله و دارنده مقام چهارم کمیته کشور:

  • یک سال و سه ماه است که جوجیتسو کار می کنم و در حالی که بسکتبالیست بودم با راهنمایی و تشویق دایی ام به این ورزش گرایش پیدا کردم.
  • من سالهاست که ساکن اصفهان هستم اما به خاطر حضور در تیم خمینی شهر در این شهر تمرین می کنم هر چند اصالت خمینی شهری دارم.
  • تیم ما در مسابقات استانی 7 مدال کسب کرد اما دریغ از کوچکترین تقدیر و یا تشویق. حتی در مسابقات قهرمانی استان که خمینی شهر میزبان بود، دوستان صد هزار تومان کرایه سالن و ورودی مسابقات را هم از ورزشکاران شهر خودشان گرفتند. این در حالی است که سایر شهرستان ها همه هزینه را تربیت بدنی و هیأت مربوطه پرداخت می کند.
  • در خمینی شهر چهارصد هزار نفری فقط 20 جوجیتسوکار وجود دارد و دلیل آن عدم تبلیغ و بازتاب این ورزش توسط رسانه هاست. فرصت نیز در این زمینه یکی از مقصران اصلی است.
  • انصاف نیست برای افتخار آفرینان شهر این قدر تبعیض قائل شوند. چرا باید تربیت بدنی هیچ تشویقی برای قهرمانان کشوری جوجیتسو در نظر نگیرد؟