نام:           حسن ابن محمد کاظم معروف به محمدحسن ورنوسفادرانی
    
شرح
    عالم و دانشمند قرن 13، تفسیری از قرآن به نام وی معروف است که به نام مولف نامیده می شود. تفسیر وی به تفسیر ورنوسفادرانی معروف است.  او در ابتدای تفسیرش این گونه می نویسد: تفسیر بعضی از کلمات قرآن است و قرائت و صیغه و عدد آیات و حروف آن تاریخ فراغت سلخ ذی القعده 1241 اين تفسير در يك مجلد به زبان عربي و شيوه ادبي شامل بخشي از قرآن كريم است. مـؤلـف در مـقـدمه خويش تصريح نموده كه غرض از تاليف اين كتاب، تفسير كلمات غريب قرآن كـريم و بيان و شرح مشكلات آيات و متشابهات و اختلاف قراءآت آن و وضعيت هر آيه سپس عدد آيات و حروف هر سوره از آغاز تا پايان قرآن و سال فراغت از تاليف 1241 ق مي باشد. نسخه اصلي به خط مؤلف را فرزندش در 1263 ق وقف نموده است. و نقش مهرش محمد مهدي است. سـپس توليت آن نسخه را به عالم فاضل ملا شيخ احمد بن رحمت اللّه ساكن ترك آباد از توابع يزد واگذار كرده است. اين نسخه جزو مخطوطات كتابخانه شيخ محمد حسين جندقي در كربلا موجود است. و روي برگ اول آن به نام تفسير ورنوسفادراني ناميده شده است. ورنوسفادران از محال سده، از توابع اصفهان، مي باشد

    . مـنـابـع : الذريعة، 4/320؛
    تفسير شيعه، 139؛
    مفسران شيعه، 182؛
     نهضتهاي فكري ايرانيان، عصر قاجار، 3/1495.