بهجت فروغی
نام: بهجت فروغی مقدم
شرح حال:
او سرودن شعر را از نوجوانی آغاز نمود و هر روز طبع لطیف او پختهتر از قبل شد. با وجود جوان بودن کارنامه شعری درخشانی دارد. شرکت در جشنوارهها و احراز رتبههای برتر بیانگر این ادعاست از جمله آنها:
رتبه اول شعر (غدیر ولایت) تهران 86
رتبه دوم (اولین جشنواره شعر و تئاتر دفاع مقدس) شهرضا 85
رتبه اول (همایش انقلاب زن ایثارگر) اصفهان 82
بهجت فروغی مقدم پیشرفت شعری خود را مدیون انجمنهای ادبی شهرستان خمینیشهر از جمله انجمن ادبی ادبستان صفا میداند و زبان شعر را اینگونه تعبیر میکند: «وجود انگیزشی در درون انسان و رشتهای که انسان را به دنیای ماوراء متصل میکند، باعث میشود مفاهیمی را که مردم در زبان عادی بیان میکنند، شاعر به زبانی دیگر بیان کند و این همان زبان شعر است.»
وی تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسیارشد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه اصفهان ادامه داد. فروغیمقدم در زمینه رشته تحصیلی خویش یکی از فعالان این عرصه است و مقالات زیادی برای شرکت در همایشها اداره کرده که میتواند به چند مقاله اخیر وی اشاره کرد:
- تأثیر شعر قرن ششم اصفهان بر ادبیات که در نشریه فرهنگ اصفهان به چاپ رسیدهاست.
- خواب در مثنوی برای شرکت در همایش ملی مجالس سبعه
- او ای ایل در شعر خسرو احتشامی برای ارائه در سومین همایش ترویج زبان و ادبیات فارسی
- سیمای حضرت علی(ع) در انقلاب اسلامی ایران برای شرکت در دومین کنگره سراسری ادبیات مقاومت و بسیاری دیگر که مجال گفتن آن نیست.
آثار: مجموعه شعرشبهای پا به ماه سال 1383
غزلی از او :
سلام کعبه، سلام استان سبز وجودم
سلام قبله من، هستیام، تمام وجودم
سلام عشق نجیبی که صاف و ساده و پاکی
فدای نیم نگاهت، تمام بود و نبودم
شب است و بستهام احرام اشک را به نگاهم
شب است و منتظر یک طواف کشف و شهودم
رسیدهام به تو در اوج عشق و شور و تغزل
رسیدهام به تو در اولین پگاه صعودم
دلم کبوتر کی بود از نژاد تحیر
که سر بریدهام آن را در آستان ورودم
زلال و ساده و بیپرده میسرایمت امشب
چه پاک و آبی و آرام و مهربان شده بودم
به دور مجمر چشمت چه رقصها که نکردم
چه زلفها که در این باغ دلگشا نگشودم
رمیدهام ز خود و پای دامن تو دمادم
چو باد غرق قیامم، چو بید غرق سجودم
مرا کبوتر این گنبد ستاره نشان کن
که روی بام تو معنا شود فراز و فرودم
رسیده لحظه بدرود و مثل لحظه احرام
دوباره در تب لبیک گُر گرفته وجودم