آن مگس می شد ز بهر توشه ای                    دید کندوی عسل در گوشه ای

حکایت قابل تعمقی در منطق الطیر عطار از یک مگس که هوس عسل می کند به نظم آورده شده است که عاقبتش نه تنها کامیابی مگس از عسل نیست بلکه نابودی آن است که می تواند عاقبت بسیاری از ما انسان ها باشد.

شد ز شوق آن عسل دلداده ای                      در خروش آمد که کو آزاده ای
کز من مسکین جوی(1) بستاند او                   در درون کندوم بنشاند او

هوس رفتن به کندو او را وادار می کند تا با هر ترفندی حتی رشوه دادن به کندو و وارد شود ولی پس از ورود با هر حرکتی دست و پا و بالش بیشتر گرفتار می شود و در بند "شاید نفس و زیاده خواهی" گیر می کند و داد و فریاد راه می اندازد تا کسی او را از این شیرینی که از زهر برایش بدتر است نجات دهد.

چون مگس را با عسل افتاد کار                               پای و دستش در عسل شد استوار
در خروش آمد که "ما را قهر کشت                          و انگبینم سخت تر از زهر کشت
گر جوی دادم دو جو اکنون دهم                              بوک(2) از این درماندگی بیرون جهم"

پاورقی:       
1- جوی: یک جو، کنایه از دریافت چیزی
2- بوک: باشد که