نام:                 حسينعلي شفيعي

متولد :              1351فتح آباد

شرح حال:

 از دوران راهنمايي احساس كرد كه مي تواند شعر بگويد ولي اين احساس را وقتي جدي تر گرفت كه در سال 65 وقتي چهارده سال بيشتر نداشت در محله خوزان هيات قمر بني هاشم را تشكيل داد و شعرهاي آييني سرود تا در جلسات هيات مداحي كند. از همان آغاز تنها علاقه اش اشعار آييني بوده و هيچ شعري غير از اين برايش نمك نداشته است. بيشتر مسمط و تركيب بند كار مي كند
موج جديدي كه با عنوان شعر سپيد در بين شاعران رواج پيدا كرده است چندان خوشايند شفيعي نيست و مي گويد كه شعر به خصوص شعر هيات بايد از نظر معنايي سطح بالايي داشته باشد تا بتواند با بيش از 50 درصدِ مخاطب كه عام هستند رابطه برقرار كند. او معتقد است كه برخي افراد انجمن سروش به خصوص جوان ترها، در برخورد با شاعران تازه كار و نوحه سرا، آنقدر بد عمل مي كنند كه ممكن است آن شاعر براي هميشه شعر را كنار بگذارد. يكي ديگر از آفات انجمن را تشويق اشتباهات مضموني شاعران (به خصوص در مسائل اعتقادي و آييني) مي داند به طوري كه باعث مضاعف شدن اشتباه مي شود. وي از اين كه برخي مداحان جا پاي روحانيون مي گذارند و حرف هايي مي زنند كه پشتوانه استنادي و علمي ندارد بسيار دلگير است و معتقد است كه اگر مداح ، چيزي را كه نمي داند بگويد بعدها در قبال آن مسوول است و بايد جواب پس بدهد. وي دوست دارد كه شاعران مرزها را رعايت كنند و در شعر با پشتوانه قران، حديث ، روايت و رعايت شان ائمه و عشق به آن ها پيش بروند و همه شعر را جنبه هاي خيال و احساس ندانند. در پايان توصيه مي كند در اين روزگار كه براي تخريب مذهب بودجه هاي كلان مصرف مي شود تا آن جا كه توان داريم و از طرق مختلف براي حفظ دين سرمايه بگذاريم.

آثار:

دو مجموعه از اشعارش گردآوري كرده است كه هم اكنون در دست بسياري از مداحان شهر و استان قرار دارد:

برگ سبز (مدايح و مراثي)

برگ سرخ(نوحه ها)

نمونه شعر

هان ماه رجب ياران خوش خيمه به گردون زد      بر ماه جمادي باز بي پرده شبيخون زد
اين اختر مسعود است يا طالع ميمون زد          از غيب يكي بانگ "اين الرجبيون" زد
                               يعني كه رسيد از راه ماه رجبي ديگر
در ماه رجب اي دل بايد به طرب باشي            كفر است در اين ايام محزوني و خاموشي
شادي بكن و بسپار غم را به فراموشي          برخيز به استقبال با نغمه ي چاووشي
                           كو عمر كه باز آيد اين گونه شبي ديگر
گلزار رسول الله آباد بود اين مه                      پيدا ثمر باغ سجاد بود اين مه
پنجم ولي حق را ميلاد بود اين مه                 هر شيعه به هر محفل دلشاد بود اين مه
                        دارد به لبي تبريك تحسين به لبي ديگر
روز دهم اين ماه ميلاد جواد آيد                     مرآت جمال آيد آيينه ي راد آيد
سلطان خراسان را اميد و مراد آيد                 يا كوثر پيغمبر با خير زياد آيد
                     مأيوس ز ميلادش شد بولهبي ديگر...