اردیبهشت 90 شاهد برگزاری هزاره شاهنامه و فردوسی با حضور ایران شناسان و اساتید خارجی و داخلی ادبیات و زبان فارسی بودیم، شاهنامه اثری جاودانه است که بسیاری از کشورها حسرت داشتن اثری مشابه آن در تاریخ و ادبیات خود را به دل دارند؛ اثری که تاکنون حدود هفت هزار کتاب و مقاله در باب آن نگارش شده است.

بدین مناسبت گزیده ای از ابیات حکیم فردوسی در باب خرد را می خوانید.

کنون ای خردمند ارج خرد
بدین جایگه، گفتن اندر خورد
خرد بهتر از هر چه ایزدت داد
ستایش، خرد را، به از راه داد
خرد رهنمای و خرد دلگشای
خرد دست گیرد، به هر دو سرای
از او شادمانی وز اویت غم است
وز اویت فزونی و هم زو کم است
خرد تیره و مَرد روشن روان
نباشد همی شادمان، یک زمان
کسی کو خرد را ندارد به پیش
دلش گردد از کردهي خویش ریش
خرد چشم جان است، چون بنگری
تو، بی چشم، شادان جهان نسپری
نخست آفرینش خرد را شناس
نگهبان جان است و آنِ سه پاس
سه پاس تو چشم است و گوش و زبان
کزین سه رسد نیک و بد، بيگمان
خرد را و جان را که داند ستود؟
وگر من ستایم، که یارد شنود؟