اما اگر کسی چنین منجی مقدسی را می­خواهد و می­پسندد آیا اعمال و رفتار او نباید نشان از عشق و علاقه وی بدهد؟ اگر امام زمان (عج) را دوست دارد لابد به دلیل عادل بودن، ضدظالم بودن او و قصد آن حضرت در برپایی جهانی پر از عدل و پاکی و درستی و نظم و قانون می­باشد که به او عشق می­ورزد، پس در عمل خود باید نشان بدهد که چنین فرهنگی را دوست دارد و به آن پایبند است و می­تواند در رکاب حضرت که نه حداقل یک شهروند واجد شرایط نسبی برای زندگی در حکومت او می­باشد. با این دید اگر به اعمال و رفتار خودمان در جشنهای شعبانیه نگاه کنیم چه قضاوتی خواهیم داشت؟! آیا برخی اعمال و رفتار معدودی افراد مانند زباله پراکنی، سدمعبر، راهبندان، پخش بعضی موزیک­ها و آهنگهای نامناسب، حضور با پوشش­های غیرمتعارف، پرسه­زنی، اتلاف وقت بجای کسب معرفت و شناخت می­تواند از یک منتظر واقعی و محب امام دوازدهم و عدل و انصاف او سر بزند، آیا خوردن شربت و شیرینی و پخش کردن ظروف یکبار مصرف و زباله­ها در معابر از مشخصات یک مسلمان منتظر ظهور است، آیا خود این رفتار نوعی ظلم پنهان به دیگران مثلاً رفتگران نیست، امامی که می­آید تا عدل در جهان بگسترد و اکنون نیز ناظر اعمال و رفتار ماست چنین رفتارهای ضدعدالت و انصاف و نظم را می­پسندد؟!

آیا پخش شربت و شیرینی وسط خیابانها از طرف بانیان عاشق امام از یک طرف و زدن روی ترمز و توقف در وسط خیابان برای برداشتن یک لیوان شربت چه توجیه شرعی و منطقی و عقلی دارد؟! آیا امکان وجود آمبولانس یا بیماری در پشت سر ما وجود ندارد اشتیاق ظهور نباید اصول دیگری را پایمال کند.

آیا یک غیرمسلمان که هیچ، یک شهروند دیگر اگر این اعمال و رفتار را ببیند، چه قضاوتی خواهد کرد و اگر بدانید عمده آموزش و فراگیری فرزندان دلبند شما از طریق مشاهده است چه انتظاری از فرزندان تحت تعلیم خود خواهید داشت، آیا او همین رفتار را در خانه نخواهد داشت؟!

اگر کمی بیندیشیم و توجه داشته باشیم بسیاری از این اعمال و رفتارها با روح دین و مذهب و اصل انتظار و مهدویت تناسبی ندارد و ضدتبلیغی بیش نیست.

راه حل کدام است؟

1-    برگزاری مراسم پرمحتوا با جاذبه­های متعدد در مساجد، حسنیه­ها و اماکن مذهبی مثل آنچه اداره اوقاف در آستان مقدس امامزاده سیدمحمد قصد برگزاری­دارد.

2-    تشکیل گروههای مردم نهاد مثلاً  تحت عنوان یاران برگزاری اعیاد شعبانیه با ترکیب مناسب و از اهالی محل با یک بازوبند سبز که کیسه زباله در دست داشته و از مردم بخواهند ظروف یکبار مصرف را در آنها بریزند و از طرف دیگر با بانیان همکاری نموده و نظر آنها را با زبان خوش در برگزاری صحیح و آبرومند مراسم جلب نمایند، ضمناً سطل­هایی در مکانها گذاشته شود و بالای سر آنها نیز زده شود محل ریختن ظروف یکبار مصرف

3-    پخش نکردن شربت و شیرینی وسط خیابان و ارشاد افرادی که چنین می­کنند توسط نهادهای ذی­ربط و نیز گروههای مردم­نهاد

4-    استقبال نکردن خود مردم و راکبین و رانندگان از کسانی که وسط خیابان شربت و شیرینی پخش می­کنند با عدم توقف و نپذیرفتن شیرینی و شربت

5-    بیرون نیاوردن ماشین توسط همشهریها

بی تردید شما کاربران فهیم سایت خود از دردآشنایان بوده و این رفتارها را نمی­پسندید و لی می­توانید با ترویج راه­حلها گامی بردارید.