این روزها زمزمه هایی از دایر شدن رادیوشهروند خمینی شهر به گوش می رسد. به گزارش خبرنگار فرصت آنلاین، ظاهرا قرار است در شروع کار، رادیوشهروند در اماکن عمومی شهر از جمله پارک ها برنامه پخش کند. به همین مناسبت مروری بر ورود رادیو به این منطقه و خاطراتی که شهروندان با آن دارند می کنیم.

اولین فرستنده رادیویی در سال 1319 در شهر تهران راه افتاد اما در شهرهایی مثل اصفهان اواخر دهه 20 رادیو راه اندازی شد. آنچه که آن روزها مردم را پای رادیو میخکوب می کرد اخبار حساس آن مقطع از تاریخ کشور و جریاناتی مثل نخست وزیری مصدق و ملی شدن نفت بود که مثل همه جای کشور سیاسیون این منطقه هم به آن علاقه داشتند. به تدریج سده ای هایی که به تهران رفت و آمد داشتند با رادیو آشنا شدند و چند نفری از آنها این وسیله را به محله خود آوردند. گفته شده اولین کسی که در این منطقه رادیو خرید فردی به نام دایی رحیم بود.
اندازه رادیوهای اولیه تقریبا به اندازه یک تلویزیون 14 اینچ بود و انواع نفتی و باطری و برقی هم داشت. رادیو در دسترس همه کس نبود و خیلی ها برای گوش دادن به آن به قهوه خانه و یا خانه کسانی می رفتند که رادیو دار بودند.

رادیو به تدریج کاربردهای مختلف پیدا کرد. موذن های مساجد به ویژه در ایام ماه مبارک رمضان در تعیین وقت اوقات شرعی مشکل داشتند و متوجه شدند رادیو می تواند به آنها کمک کند.
عده ای با آن خود را سرگرم می کردند و حتی با آن به خواب می رفتند. یکی از برنامه های دوران یکه تازی رادیو داستان شب بود که در پایان آن آهنگ لا لایی پخش می شد.

گفتنی های جالب دیگر در مورد رادیو تلاش عده ای از شهروندان برای راه اندازی فرستنده آن هم با نام های محلی به طور فردی برای شهر بود. یکی از این فرستنده ها را فرد باهوشی راه اندازی کرده بود و اسمش را رادیو «بَزبَکه» -نام محل زندگی اش_ گذاشته بود. یک تعمیر کار رادیو هم فرستنده ای با برد محدود راه اندازی کرده بود و «کرم» یعنی اسم خودش را روی آن گذاشته بود. بنابراین قبل از رادیو شهروند رادیو بزبکه و رادیو کرم در این دیار سوار بر امواج شده اند ولی بیشتر به موج شبیه بوده اند تا یک ایستگاه رادیویی.

حال باید دید رادیو شهر وند چه می کند.