رسول مختاری اهل محله اندآن دومین و سومین اختراع خود را به ثبت رساند. به گزارش خبرنگار فرصت آنلاین، این مخترع 25 ساله که اولین اختراع خود با عنوان «دستگاه افزایش سرعت التیام زخم» را مهرماه 91 به ثبت رسانده است در چند ماهه اخیر نیز موفق به ثبت دو اختراع دیگر تحت عناوین «دستگاه بهبود شرایط بیمار در وضعیت کما»

و «دستگاه تشخیص دهنده دفع مدفوع و شستشوی بیماران ناتوان بدون مداخله انسان» شد. وی که به گفته خودش از پنج سال پیش تا کنون مشغول طراحی و ساخت این سه دستگاه است، ترجیح می دهد تکمیل و تولید انبوه اختراع سوم خود (دستگاه تشخیص دهنده دفع مدفوع و شستشوی بیماران ناتوان بدون مداخله انسان) را در اولویت کاری اش قرار بدهد. این پرستار جوان که برای ساخت این دستگاه و پی بردن بیش از پیش به ضرورت وجود چنین دستگاهی، ماه ها در بخش آی سی یو به بیماران خدمت کرده و همیار و کمک حال بیمارانی بوده که قادر به دفع نیستند،  می گوید: وجود این دستگاه به قدری برای بیماران ناتوان ضروری است که حتی اکنون که دستگاه هنوز نیازمند اضافه شدن بخش های تکمیلی برای بهبود عملکرد خود است، مشتری دارد اما من ترجیح می دهم مراحل ساخت را به پایان ببرم و بعد از پیدا کردن سرمایه گذار به تولید انبوه بپردازم.

وی در پاسخ سوال ما مبنی بر اینکه اگر سرمایه گذار پیدا نشد آیا حاضر است دستگاهش را بفروشد یا خیر، می گوید: هدف من تلاش برای رسیدن به نتیجه و در نهایت کمک به بیماران است بنابراین اگر خودم نتوانم سرمایه گذار پیدا کنم حاضرم آن را در اختیار کسانی بگذارم که قادر باشند هر چه سریع تر آن را به دست بیماران برسانند حتی اگر هیچ اسمی از من در میان نباشد و هیچ بهره مادی از آن نبرم.

مختاری هدفش را به نتیجه رسیدن تلاش هایش در جهت کمک به بیماران و کاهش دردهایشان عنوان می کند و می گوید: برای من انگیزه نام و نان در میان نیست. وی عامل رسیدنش به این درجه از ایمان و اعتقاد را خانه و خانواده می داند و در درجه بعدی دانشگاه و بحث های آزاد دانشجویی و مطالعات علمی که او را به خدا نزدیک تر کرد.

مادرش اما می گوید: رسول هر چه دارد از خودش دارد. از کودکی این هنر را داشت که خودش را سرگرم کند. یا گرم مطالعه بود یا توی باغچه در تعقیب جانورها و یا مشغول به هم ریختن وسایل برقی. کم می خوابید و من همیشه نگران سلامتی اش بودم.

رسول مختاری در رابطه با هزینه های ساخت اولین نمونه های این سه دستگاه می افزاید: هزینه ساخت دستگاه اول پنج میلیون تومان شد که دانشگاه علوم پزشکی کاشان آن را به عهده گرفت. دستگاه دوم هزینه ای سه میلیونی در برداشت که استاد راهنمایم آن را متقبل شد و دستگاه سوم را که ساخت نمونه اولیه آن هشت میلیون هزینه در برداشت دانشگاه تهران پرداخت.

وی که در حال حاضر برای پیشبرد بهتر مراحل تکمیل اختراعاتش در بیمارستان های تهران مشغول به کار است، پیش بینی می کند که تکمیل و تولید انبوه این دستگاه تا 4 سال آینده به طول بینجامد.