برادران ابراهیمی که از سال 86 تا کنون اختراعات زیادی را به ثبت رسانده اند اکنون با اختراع قفل امنیتی موفق به کسب مدال برنز پنج قاره جهان و طلای المپیاد کشوری شده و توانستند تاییدیه نیروی انتظامی را برای نصب در جاهای حساس به دست آورند و بار دیگر نام خمینی شهر را پر آوازه کنند. این دو برادر از اهالی هرستان که «فرامرز» و «حسین» نام دارند و متولد سال های 65 و 66 هستند با پشتکار و تلاش پی در پی خود اختراع آخرشان را به ثبت جهانی رساندند. با برادران ابراهیمی به گفتگو نشستیم تا راز موفقیت شان را از زبان خودشان بشنویم.

از تحصیلاتتان بگویید؟
فرامرز: دانشجوی کارشناسی ارشد برق قدرت در دانشگاه آزاد خمینی شهر هستم.
حسین: دانشجوی کارشناسی موسیقی در دانشگاه علمی کاربردی ملک شهر

چطور شد که مخترع شدید؟
فرامرز: همیشه با خودم فکر می کردم که آیا نخبگان یا مخترعان چه جور شخصیتی دارند؟ چگونه زندگی می کنند؟ و یا چطور فکر می کنند؟ یک روز اتفاقی به همراه یکی از دوستانم به کارگاهی رفتیم، آنجا متوجه شدم که کشور ما الماس کاشی بر را از آلمان وارد می کند. آن لحظه با خودم گفتم چرا خودمان نتوانیم تولید کنیم؟ و همین سوال در ذهنم جرقه ای ایجاد کرد و توانستیم دستگاه ساخت الماس کاشی بر را بسازیم.

تا به حال چند اختراع داشته اید؟
تا الان 12 اختراع داشته ایم که 5 تا را به ثبت رسانده ایم و این اختراع آخرمان یعنی قفل امنیتی ثبت جهانی دارد.

سرمایه گذاران برای تولید اختراعاتتان با شما همکاری می کنند؟
اخیرا برای اختراع قفل امنیتی که تاییدیه نیروی انتظامی برای نصب به روی جاهای حساس را دارد، با یک سرمایه گذار خمینی شهری به نام دکتر ابراهیمی در حال انعقاد قرارداد هستیم. آقای صرامی نماینده مجلس که از هر دوی ما شناخت داشت، ما را به هم معرفی کرد.

شما جزو اولین مخترعان شهر هستید که روی طرحشان سرمایه گذاری می شود، اینطور نیست؟
بله و این البته به خاطر لطف آقای صرامی نماینده خمینی شهر است. این اولین بار است که کسی حاضر شده برای تولید انبوه طرح ما پا پیش بگذارد.

چرا روی طرح های مخترعان سرمایه گذاری نمی شود؟
خوب ایران است دیگر ، همیشه دنباله رو هستیم. باید این طرح توسط یک کشور خارجی ساخته شود تا ارزش داشته باشد.

از نظر شما اختراعات همه در یک سطحند؟
نه کاربردی بودن اختراع و جنبه عملی داشتن آن خیلی مهم است. یعنی ما باید اول مشکلات را ارزیابی کنیم و بعد اختراع کنیم در این صورت اختراع جنبه کاربردی پیدا می کند.

الان طرحی دارید که هنوز به مرحله اختراع نرسیده باشد؟
بله روی یک پروژه امنیتی (ضد هوایی هوشمند) کار می کنیم که نظیرش در دنیا وجود ندارد و این پیشرفته ترین پروژه در زمینه امنیت در دنیا است که البته باید برای ساختش به کشورهای دیگری که از نظر صنعت پیشرفته هستند برویم. مثل آلمان

پیچیده ترین اختراعی که تا الان داشته اید، چه بوده؟
قفل امنیتی که دو سال برایش تحقیق کردیم و ساختش حدود پنج ماه طول کشید. شورای راهبردی نیروی انتظامی حدود سه ماه روی این قفل کار کرد تا از نظر امنیتی تاییدیه اش صادر شد. این تاییدیه به سادگی برای کسی صادر نمی شود.

تصمیم دارید با اختراعاتتان چه کنید؟
ما نمی توانیم بنشینیم و صبر کنیم تا یک روزی یک سرما یه گذاری پیدا بشود انشا الله اگر قفل به نتیجه رسید، خودمان بقیه اختراعاتمان را به مرحله تولید می رسانیم.

هزینه طرح های آزمایشی تان را چگونه تامین می کنید؟
اول خانواده حمایتمان می کرد. بعد از دولت تقاضای وام کردیم که تعلق نگرفت. اخیرا کارگاهی زده ایم و جعبه های صادراتی و همچنین دستگاه لیزر تولید می کنیم و 11 نفر کارگر هم داریم.

به عنوان نخبگان علمی عضو انجمن و یا گروهی هستید؟
قصد تاسیس انجمن مخترعان داشتیم که متاسفانه در فرمانداری و استانداری با ما همکاری نشد یعنی نامه نگاری های اداری زیادی نیاز داشت که ما وقتش را نداشتیم.

خاطره ای از هنگامی که مشغول تحقیق و آزمایش بوده اید، دارید؟
فرامرز: آن شب که زلزله شد، من مشغول کار با کامپیوتر بودم که مادرم از اتاق بیرون پرید و به من گفت دوباره چیکار کردی؟! وقتی از خانه بیرون رفتیم هم همه همسایه ها می گفتند شما کاری کردید؟
حسین: وقتی به مرحله رمز گذاری قفل امنیتی رسیدیم برای اینکه حساسیت کار بالا بود مدام به شرکت کامپیوتری مراجعه می کردم و رمز ها را تغییر می دادم. اتفاقا نزدیک 22 بهمن هم بود و متصدی شرکت به من گفت نکنه داری بمب می سازی برای روز راهپیمایی!

چه عوامل و کسانی باعث موفقیت شما شدند؟
اول خدا و بعد از آن خانواده یعنی پدر و مادر و خواهرمان مخصوصا مادرمان که مشوق اصلی ما برای شرکت در اولین جشنواره بنیاد ملی نخبگان بود.
فرامرز: از آقای دکتر سلطانی و آقای دکتر نصری اساتید دانشگاه آزاد خمینی شهر تشکر می کنم و همچنین از آقای صرامی نماینده محترم خمینی شهر در مجلس، آقای حقیقی فرماندار محترم شهرستان، سرهنگ حسین زاده رییس پلیس آگاهی سابق نیروی انتظامی اصفهان، آقای دکتر علی ابراهیمی مدیر شرکت بین المللی سپاهان تجارت پارسیان صمیمانه تشکر می کنیم.
حسین: از همسرم و خانواده آقای جلالی فر و تمام کسانی که به مخترعان اهمیت می دهند و آنها را تشویق می کنند، تشکر می نمایم.