اين، نقطه شروع معرفي دانش آموزان نخبه شهرمان است كه با معرفي پژوهش سراي دانش آموزي كليد خورد و یقین داریم كه در تمام مدارس اين شهر ستاره هايي چون مهسا، محمد و علي مي درخشند. اگر مديران مدارس مايل به معرفي نخبه هايي هستند كه در عمل، موفقيت هاي خود را ثابت كرده اند، با فرصت تماس بگيرند.

 

در كل كشور، 4 تيم شبيه سازي امداد و نجات وجود دارند كه يكي از آنها، تيم خميني شهر است. با مهسا زماني متولد 1374، دانش آموز سوم رياضي داورپناه 26 يكي از اعضا تيم و مربي برنامه نويسي پژوهش سراي دانش آموزي؛ دارنده رتبه 77 مسابقات علمي كشور و رتبه سوم شهر در مسابقات بسكتبال به گفتگو مي نشينيم:

از كي به عرصه هاي علمي علاقه مندي نشان دادي؟

من از كودكي به علومِ رياضي علاقه مند بودم. از سوم راهنمايي با پژوهش سرا آشنا شدم و چون به توانايي من در رياضي پي بردند به من پيشنهاد ورود به رشته شبيه سازي را دادند كه آن موقع دو بعدي بود ولي بعد با مشاوره معلمانم، متوجه شدم كه در شبيه سازي امداد و نجات امكان موفقيت بيشتر است و كشور هم بيشتر به اين زمينه نيازمند است. اين شد كه وارد اين عرصه شدم.

خانواده ات چه قدر همراهي ات كردند؟

باعث پيشرفت من مادرم بود. چون از سال اول ابتدايي درس خواندن را يادم داد. من هم مثل همه بچه ها بچگي مي كردم ولي مادرم درك درس خواندن را به من آموخت. پدرم در زمينه رياضي خيلي كمكم كرد. اما وقتي وارد شاخه اي به خصوص از علم مي شوي، كم كم سوالاتي برايت پيش مي آيد كه شايد كسي نباشد پاسخگويت بشود و خيلي از آنها شايد براي هميشه بي جواب بمانند. آرزویم این است که هیچ سوال بی جوابی برایم باقی نماند.

براي رسيدن به هدفت منتظر امكانات مي ماني يا از امكانات موجود استفاده مي كني؟

فكر مي كنم كه حتي يك چوب كبريت هم مي تواند امكانات باشد. اگر كسي بنشيند و بگويد امكانات نيست و به جايي نرسد از تنبلي خودش بوده، به اعتقاد من بزرگترين اشتباه آدم ها اين است كه فكر مي كنند موفقيت رمز دارد، موفقيت براي هيچ كس پنهان نيست طوري كه نتواند به دستش بياورد، اگر پشتكار داشته باشي كه مهمترين عامل پيشرفت است ديگر منتظر امكانات نمي ماني. چند روز پيش از ديدن صحنه اي خيلي رنجيدم، يكي از دوستانم را ديدم كه به علت مشكلات مالي ترك تحصيل كرده بود و اين در حالي است كه خيلي ها از امكانات مدرسه ها مثل ميز و نيمكت و دفتر و معلم كه در اختيارشان است درست استفاده نمي كنند.

فكر مي كني نخبه هستي يا تا نخبه شدن تو هنوز راه باقي است؟

به نظر من با گرفتن رتبه اول كشوري در هر رشته اي نمي توان خود را نخبه قلمداد كرد. نخبه كسي است كه اسمش در تاريخ ثبت بشود. مثل انيشیتن كه حتي از مدرسه اخراج شد اما توانست نام خودش را در دفتر تاريخ حك كند.

براي آينده تحصيلي ات چه فكرهايي داري؟

آينده را كه خواه ناخواه كنكور رقم مي زند اما اگر در كنكور موفق نشدم هم هيچ وقت خودم را فارغ التحصيل نمي كنم بلکه گام های محکمتری بر می دارم تا به پيروزي هاي ديگر برسم.

از كلماتي كه مي گويم كدامش را در موفقيت موثر مي داني؟ هوش، دقت، پشتكار، حمايت و ثروت:

پشتكار. خدا چيزهاي ديگر را به همه يكسان نداده اما پشتكار را به همه داده و بايد هركس با آنچه كه دارد به اضافه همين پشتكار، به خواسته اش برسد.

در رسيدن به هدفت موانع و مشكلات هم سر راهت بودند؟چطور با آنها كنار آمدي؟

در رشته اي كه ما انتخاب كرديم، منابع خاصي در کل کشور نيست و بايد خيلي چيزها را خودت به دست بياوري و اين يك مشكل اساسي سر راه من بود چون اگر منابع باشد موفق تر هستي اما به عقيده من اگر قصد كاري را داشته باشي و اگر هيچ كس نباشد كه كمكت كند يكي آن بالا هست كه تنهايت نمي گذارد. من نه مشكلات را ساده مي گيرم نه پيچيده. مطمئنم كه مشكلات بالاخره حل مي شوند و حلّالشان گاهي وقت ها زمان است.

و سخن آخر.

از خدا و خانواده و كادر مدرسه تشكر مي كنم. یادی از فرزانه اميني هم بکنم (هم تيمي مهسا زماني در شبيه ساز امداد و نجات از دبیرستان نبوت). از او خيلي چيزها ياد گرفتم. چون در كار گروهي موفقيت ها بين گروه تقسيم مي شود، من و فرزانه اين موفقيت را با هم به دست آورده ايم.

اگر حمایت نمی کنید دیگر سنگ نیندازید

محمد رستمي متولد 1374 دانش آموز دوم رياضي شاهد ثارالله رتبه اول تيمي مسابقات پرتاب موشك در دانشگاه شريف تهران، دارنده مدال در مسابقات صخره نوردي استان، مقام دوم استان در ماشين هاي شيميايي و نيز مقام دوم استان در ماشين هاي خورشيدي؛ او دانش آموز موفق ديگري است كه پاي صحبت هايش مي نشينيم:

عامل موفقيتت را در چه مي داني؟

تنها عامل موفقيت من اين است كه كار را سرگرمي مي دانم، از بچگی با ابزار و آچار و پيچ گوشتي بازي مي كردم، ضريب هوشي متوسط دارم اما پشتكارم زياد است.

فكر مي كني نخبه هستي؟

تعريف نخبه چيز عجيبي است. من هنوز نخبه نيستم چون آن طور كه بايد تلاش نمي كنم.

در راه موفقيتت محدوديت و مشكلات هم بود؟ چطور با آنها مقابله كردي؟

محدوديت هميشه هست، من هرجا ناموفق بوده ام تقصير خودم بوده نه مشكلات، در شهر ما امكانات كم است از ورزشي بگير تا الكترونيكي، ما براي خريدن يك موتور گاهي تا اصفهان مي رويم، قطعه مي خواهيم بخريم چون وسايلش نيست مجبوريم طراحي را عوض كنيم و اين امر وقت گير است و در مسابقات اگر وقت از دست برود عقب مي ماني، مثلا ما در مسابقات طراحي هاوركرافت با وجود همه تلاشمان به دليل همين کمبود امكانات و نداشتن مشاور، رتبه نياورديم. در جشنواره خوارزمي هم همینطور و از بقيه جا مانديم اما با همه اين ها سعي كرديم متكي به خودمان باشيم و خودمان براي خودمان امكانات فراهم كنيم، حالا هم من بعضي قطعات را خودم مي سازم. پژوهش سرا هم خيلي كمكمان كرد و اين جاي تشكر دارد.

براي آينده ات چه تصميمي داري؟

تصميم نگرفته ام، هنوز نمي دانم در ساخت ماشين ها، دارم كار انجام مي دهم يا بازي مي كنم اما درسم را مي خوانم تا به جايي برسم.

كدامش را در موفقيت موثر مي داني؟ هوش، دقت، پشتكار، حمايت و ثروت:

تنها چيزي كه نياز است، پشتكار است، همه باهوشند ولي تلاش و پشتكار است كه ضامن موفقيت است.

و سخن آخر.

از مسوولان مي خواهم كه اگر ما را حمايت نمي كنند، سنگ هم نياندازند.

برنامه ریزی شرط موفقیت است

علي كاظمي متولد 1375 خميني شهر، داراي مقام سوم قرائت از كلاس سوم ابتدايي، مقام اول اذان و قرائت استان، مقام اول كشور در رشته قرائت و شركت كننده در محافل قراني تركيه، كرواسي، آلمان و صربستان، رتبه ممتاز استان در مسابقات واليبال و شطرنج، دارنده مقام ششم كشور در المپياد رياضي و نيز مداح اهل بيت؛ این یکی دانش آموز شاهد ثارالله را هم بشناسيد:

چطور به همه ي اين موفقيت ها دست پيدا كردي؟

با برنامه ريزي مناسب پيشرفت چندجانبه در همه ي عرصه ها امكان پذير است.

خانواده ات چه نقشي داشتند؟

مادر من مدرس علوم قراني بودند و مرا خيلي تشويق و كمك كردند.

چه چیزی را در موفقيت موثر مي داني؟ هوش، دقت، پشتكار، حمايت و ثروت:

به نسبت همه پشتكار مهمترين است و بعد حمايت خانواده و دقت اگر هوش فوق العاده باشد و دقت نداشته باشي، تاثيري ندارد.

فكر مي كني نخبه هستي؟

نخبه چند جور داريم. نخبه درسي، علمي و.. اما من از جانب مسوولين، نخبه قرآني معرفي شدم.

اين فعاليت ها درس خواندت را تحت تاثیر قرار نداد ؟

نه، آنها كه مي گويند اگر دنبال اين كارها برويم از درس عقب مي مانيم، تصور غلطي دارند. من در درس هم معدلم بيست است يعني نه تنها از درس باز نماندم كه قران خيلي هم در پيشرفت درسي ام كمكم كرده است.

و سخن آخر؟

از خانواده و كادر مدرسه تشكر مي كنم.