وی ادامه می دهد: ایشان در دیدار با مسوولین شهر و بعضا استان تاکید زیادی نسبت به حل مشکلات قشر مستضعف و محروم جامعه داشتند. می فرمود خیلی به جاست که کاری جهت کاهش گرفتاریهای این مردم بشود.
آیت اله رمضان علی املایی در سال 1290 ه. ش در خمینی شهر متولد شد. در کودکی به مکتب خانه رفت و قرآن آموخت و نوجوانی را به ناچار مشغول کار و تامین معاش گشت و در سن جوانی همزمان با کارگری مشغول به تحصیل حوزوی شد. پس از رحلت آیت اله آقا سیدابوالحسن اصفهانی به قم عزیمت کرد و از محضر آیات عظام گلپایگانی، مرعشی نجفی، خوانساری و بروجردی بهره برد. پس از اینکه به دلایلی مجبور به بازگشت به اصفهان شد به جمع شاگردان و مریدان آقا رحیم ارباب پیوست و بعدها او را بزرگ ترین استاد خود برشمرد. وی حتی در زمان تحصیل نیز کارگری و کشاورزی را رها نکرد و به دستور آقا رحیم ارباب امامت جماعت مسجد قائمیه خوزان را پذیرفت. آیت اله املایی شاگردانی همچون آیت اله امینی، آیت اله مقتدایی و... را پرورش داد. وی در بهمن ماه سال 1385 در سن 95 سالگی دارفانی را وداع گفت و در حرم مطهر امامزاده سید محمد به خاک سپرده شد.