یادش به خیر روزهای خوب مدرسه! دیر رسیدن هایمان سر صف صبحگاه و چشم غره های خانم ناظم و خط و نشان کشیدن هایش، فردا هم اگر به موقع می رفتیم از ترس خط کش دراز خانم ناظم بود نه از شوق نرمش و ورزش قبل از کلاس.

واقعا چرا هیچ وقت هیچ دانش آموزی دغدغه رسیدن به ورزش صبحگاهی را ندارد؟ چرا برای به موقع رسیدن و یک و دو سه گفتن ذوق نمی کند؟ حالا کاری اصلا به مدرسه و کلاس و این حرف ها نداریم چرا اینقدر که از فواید ورزش در سلامتی روح و جسم می شنویم، چرا اینقدر که ورزش واقعا نشاطمان می بخشد ما باز هم از آن دوری می کنیم؟  چرا ورزش این قدر در زندگی ما غریب است؟

همین سوالات انگیزه ای شد تا به سراغ کسانی بروم که آغوششان را به روی این موهبت الهی باز کرده اند و در پناهش آرام شده اند:

خانم صفری 46 ساله چند سال است که صبح ها به همراه همسایه هایش به پیاده روی می روند اما از وقتی  با باغ بانوان و برنامه ورزش صبحگاهی و کلاس آمادگی جسمانی اش آشنا شده دیگر حاضر نیست فقط به پیاده روی بسنده کند و برای ورزش صبحگاهی مرتب به باغ بانوان می رود. خانم صفری می گوید: احساس می کنم روحیاتم خیلی بهتر شده و از لحاظ جسمی هم نه تنها اندامم روی فرم است بلکه سلامتی ام هم حفظ شده است.

خانم صهری 50 ساله که از وقتی دچار بیماری های چاقی، فشار خون و چربی خون بالا و افسردگی شده، به توصیه پزشک به ورزش رو آورده، نتایج ورزش را به خوبی دیده و افسوس می خورد که: ای کاش قبل از این که بیمار بشوم  با ورزش آشتی می کردم.

خانم هاشمی 29 ساله می گوید: من از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی به سر نمی برم و استرس های زندگی ام با وجود 2 تا بچه و مخارجشان خیلی زیاد است اما ورزش توانست مرا از این استرس ها برهاند و با وجودی که شرایط اقتصادی من تغییر نکرده است و از ابتدا با هدف لاغر کردن به آن رو آوردم اما حالا به کمک ورزش می توانم استرس ها را بهتر تحمل کنم، برای همین از ورزش کردن فاصله نمی گیرم و به بقیه خانم ها در فامیل هم توصیه می کنم از ورزش غافل نشوند چراکه بسیار نشاط آور است.

خانم کریمی 35 ساله هم می گوید: بعد از مرگ یکی از نزدیکانم روحیه ام بسیار خراب شد و به توصیه پزشک به سراغ ورزش آمدم و خیلی زود نتیجه اش را دیدم و حالم خیلی بهتر شده است.

اگرچه همانطور که اول گزارش گفتم اغلب ما از ورزش فراری هستیم اما تعداد خانم های خمینی شهری هم که رو به ورزش آورده اند کم نیست و به گفته خانم حقیقی نایب رییس هیات آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان، حدود 25 باشگاه مخصوص بانوان در شهر فعال است و ماهانه به طور میانگین حدود 200 نفر از آن استفاده می کنند و البته این غیر از خانم هاییست که در باشگاه ها ثبت نام نمی کنند و خودشان پیاده روی های منظم دارند که اگر صبح زود خصوصا در فصل تابستان از خانه بیرون آمده باشی خیلی از آن ها را می بینی.

خانم حقیقی که سال هاست در خمینی شهر به فعالیت های ورزشی گوناگون مشغول است، می گوید: سال 1375 که من آمدم تقریبا فقط یکی دو سانس آمادگی جسمانی برای خانم ها در یک ورزشگاه  برگزار می شد که آن را هم من اداره می کردم اما الان اوضاع خیلی فرق کرده اگرچه خیلی جای کار دارد.

از نظر خانم حقیقی اینکه اینجا خیلی ها همدیگر را می شناسند و در یک باشگاه ممکن است چندین فامیل و آشنا یک جا باشند، خودش باعث می شود استقبالشان از ورزش کم بشود در صورتی که ورزش باید جزیی از زندگی خانم ها باشد.

او در مورد پیاده روی خانم ها می گوید: این که خانم ها چند نفری می روند بیرون و قدم می زنند و اصلا نمی دانند که چه قدر راه رفته اند یا با چه سرعتی قدم برداشته اند، صحیح نیست. باید برای پیاده روی وقت بگذارند، کفش مناسب بپوشند و در هر دقیقه حدود 140 گام بردارند تا از لحاظ جسمی و روحی موثر و مفید واقع شود.

نایب رییس هیات آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان می گوید: ورزش های هوازی باید حداقل هفته ای 3 روز روزی یک  ساعت یا حداقل حدود 45 دقیقه یا هر روز روزی  نیم ساعت باشد.

ورزش تقریبا در پیشگیری از بیشتر بیماری ها و حتی درمان آن ها نقش دارد البته اگر کسی بخواهد بعد از این که به بیماری مبتلا شد به ورزش کردن اقدام کند باید حتما با مشورت پزشک متخصص و تحت نظر او باشد.

خانم حقیقی در این باره از یکی از شاگردانش به نام اکرم نصیر شیرازی یاد می کند که با 61 سال سن هیچگونه بیماری جسمی و روحی ندارد چرا که ورزش جزیی از زندگیش شده است.

از آنجا که بسیار کنجکاو شده ام به سراغ این خانم 61 ساله می روم تا راز سلامتی و شادابی اش را از زبان خودش بشنوم: از شغل پرستاری که بازنشسته شدم از تهران به خمینی شهر آمدم و احساس کردم که باید برای این دوران از زندگیم برنامه ریزی داشته باشم برای همین ورزش را شروع کردم و الان 15 سال است که آن را ادامه داده ام و علی رغم تمام مشکلاتم از نظر روحی بسیار سر حال و شاداب هستم و جسم سالمی هم دارم حتی بدون پوکی استخوان. خانم نصیر شیرازی معتقد است اگر خانم ها اطلاع و آگاهیشان از فواید ورزش بالا برود حتما به آن علاقه هم پیدا می کنند.

خانم حقیقی نایب رییس هیات آمادگی جسمانی و ایروبیک شهرستان در پایان حرف هایش یک تذکر جدی دیگر هم برای خانواده ها داشت: در خمینی شهر هم مثل بقیه جاها چاقی کودکان زیاده شده و در سطح شهر با بچه های چاق زیاد روبرو می شویم. من از خانواده ها تقاضا دارم که این موضوع را جدی بگیرند و همانطور که به درس و تحصیل بچه هایشان اهمیت می دهند ورزش بچه ها را هم در برنامه های خود بگنجانند چرا که ورزش در تمرکز و یادگیری بچه ها هم نقش بسزایی دارد.