این روزها خیلی ها از گزینه های روی میز حرف می زنند اما غافل از این که خیلی وقت است گزینه ها روی میزند و هر کسی به نحوی تهدید به استفاده از گزینه خود می کند اما باور کنید استفاده از گزینه های روی میز به  این راحتی ها نیست.به مواردی از آنها توجه کنید:

طلاق : گزینه روی میز خانم ها و آقایان از دقایقی بعد ازعقد تا لحظاتی قبل از مرگ.

موتور: گزینه روی میز نوجوانان خمینی شهر از بدو نوجوانی تا گذر از جوانی که برای خرید آن  با هر بهانه ای به والدینشان فشار می آورند.

مهریه: طلب مهریه گزینه ای است همیشه روی میز در مقابل مردان چموش حرف نشو و یا زن ذلیل و برای تهدید آنها.

ترقه: گزینه ای پر سر و صدا که برای جا کن کردن شهروندانی که در خواب هستند و بیمارانی که به زور دارو به خواب رفته اند و کسانی که فکر می کنند

شب برای آرامش است و حتی اشیا ازجمله تابلو و درب و دیوار و نما حتی ماشین عروس.

اخراج: گزینه روی میز کارفرمایان برای تهدید کارگران و کارمندان خود سر و خودرای و حرف نشنو.

رانندگی خلاف: گزینه روی میز یا بهتر بگوییم روی زین موتورسواران شهر از نوجوان تا کهنسال تا به مجرد این که پلیس نبود یک طرفه و خلاف رانندگی کنند.

سوختن: گزینه روی میز یا دقیق تر گفته شود روی اجاق برای قابلمه هایی که توسط خانم های محترم خانه دار رها شده و درب خانه با همسایه مشغول رصد اخبار محله می شوند و یا پشت تلفن با مادر و فک و فامیل از ستم شوهر و مادرشوهر سخن می رانند.

بیکاری: گزینه روی میز برای فارغ التحصیلان رشته های مختلف که به تدریج پس از پایان تحصیلات با آن آشنا می شوند.

بوق: گزینه روی میز برای کسانی که کمتر از زبان و دست خود برای حرف زدن و زنگ زدن و احوالپرسی و اعتراض استفاده می کنند.

قفل: گزینه روی میز مسؤولین استانی و شهرستانی برای گذاشتن درب سینما و پروژه های عمرانی ملی و استانی و محلی تو شهرستان خمینی شهر.

توجیه: گزینه روی میز مسؤولین در مواقعی که  پاسخ منطقی و درستی برای اعمال و رفتار خود ندارند.

اتهام: گزینه ای مناسب برای فرافکنی، گذر از پاسخ گویی و پنهان کردن ناتوانی ها و ناکامی ها فردی و سازمان و مسؤولیتی.

زیر میزی: اسمش زیر میزی است اما از همه گزینه ها رومیزی تر است چرا که وقتی کسی مریض می شود و درمانده و محتاج، برخی پزشکان فورا آن را از زیرمیز در می آورند و مقابل مریض روی میز می گذارند که یا بمیر یا این گزینه را انتخاب کن حالا شما هم معتقد شدید که عجب گزینه روی میزی است این زیر میزی.

ساندویچ: امان از وقتی که عیال مربوطه در خانه پدرش از بس سرگرم کسب کمالات و هنرهای متعدد بوده آشپزی یاد نگرفته باشد و غذاهایی بپزد که نشود خورد آن وقت است که برای آقای خانه یک گزینه به نام ساندویچ روی میز باقی می ماند.
نیمرو: اما وقتی عیال مربوطه به دلایلی غذا نپخته باشد و مرد خانه مجبور باشد چیزی بپزد آن وقت است که برای اکثر مردها گزینه روی میز نیمرو و ایضا تخم مرغ آب پز می باشد.

آش خاله: این گزینه از گذشته های دور تا کنون روی میز دخترخاله ها و پسرخاله ها بوده که بایستی می خوردند و اگر هم نمی خوردند خورده حساب می شد به همین خاطر گفته اند و می گویند (آش خاله اته بخوری پاته نخوری پاته).

آواز: وقتی فردی در شرایطی قرار می گیرد که می ترسد و یا وارد حمام می شود یک گزینه روی میز بیشتر ندارد و آن هم آواز است.

تمارض: گزینه ای نخ نما و سنتی برای دانش آموزانی که از درس و مشق خود غافل شده اند که فورا خود را به مریضی می زنند.

تفاخر: آنهایی که علم و دانش و کمالات و هنر و چیزی ندارند که شخصیت آن ها را از درون مستحکم کند به ناچار دست به تفاخر های جاهلانه می زنند مثل این که من از کجا لباسم را خریده ام و...

زیرآب زنی: افراد ضعیف و بی هنر که دارای تخصص و ابتکار و مهارت نیستند از این گزینه غیراخلاقی برای افراد لایق استفاده می كنند.