یکی از عواقب رشد آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد در جامعه ما افزایش خانواده های بی سرپرست و خصوصا بدسرپرست است که مادر خانواده را تبدیل به نان آور کرده و او را ناگزیر وارد عرصه اجتماع می کند. این زنان که در غالب موارد از فن، سواد و مهارت خاصی نیز برخوردار نیستند به مشاغلی از قبیل کارگری در منازل، پرستاری کودک و پرستاری سالمند که ظاهرا نیاز به مهارت و سواد خاصی ندارد رو می آورند. افزایش تقاضا برای مشاغلی از این دست منجر به راه افتادن شرکت های خدماتی شده به گونه ای که در حال حاضر پنج شرکت خدماتی، یک خیریه کارآفرین (نرجس خاتون(س)) و یک سمن با عنوان همیاران سلامت خانواده در خمینی شهر فعالیت می کند.

مسوول یکی از این شرکت های خدماتی می گوید: «متقاضی های ما در سال های اخیر دوبرابر شده اند اما ما نمی توانیم کاری که آنها می خواهند را برایشان پیدا کنیم. برای مثال یک کارگر می خواهد در منزل کنار فرزندش باشد و دیگری مسن است و هر کاری نمی تواند انجام دهد در نتیجه برای بسیاری از افراد کار مناسب سراغ نداریم.»
مشاغلی از این دست علی رغم اینکه در نگاه اول بخشی از مشکلات این قشر را حل می کند اما با گذشت زمان آن روی خودش را نشان می دهد و تبدیل به دغدغه زنان و مردانی می شود که این مشاغل را به عنوان شغل خود برگزیده اند. عدم برخورداری از بیمه و اتحادیه و صنف، نداشتن ساعت کار مشخص و پر بودن اکثر ساعات روز کارگر یا پرستار از جمله این مشکلات است.

مینا زنی 40 ساله است و در خصوص شغل خود که پرستاری از یک سالمند است می گوید: «با انتخاب این شغل ساختار خانواده ام از هم پاشیده است و با وجود دو بچه دیگر نمی توانم زمان حضورم در خانه را مدیریت کنم و تربیت بچه ها از دستم خارج شده است.»

رضا 36 ساله نیز به کارگری خدماتی مشغول است. می گوید: «شغلی دارم که در عین سختی جزو بی ثبات ترین شغل ها نیز به حساب می آید و این عدم امنیت شغلی آن هم برای یک مرد که بار اقتصادی خانواده را به دوش می کشد سبب دلهره و نگرانی ام شده است.»

حوادث دایم در کمین این افراد است. برای مثال اگر یک کارگر خدماتی از روی یک وسیله در یک خانه یا شرکت سقوط کند، هیج بیمه و پشتیبانی ندارد. خانم نهال مسوول خدمات خیریه کارآفرین نرجس خاتون نیز با بیان این نکته که مهم ترین مشکل این صنف نداشتن بیمه است می گوید: «متاسفانه ما فقط توانسته ایم آنها را بیمه حوادث کنیم و این قبیل افراد هیچ بیمه دیگری ندارند.»

خانم حسینی مدیر این خیریه اما راهکار اصلی برای کاهش متقاضیان اینگونه کارها را مهارت آموزی افراد می داند و می گوید: « به خانم های جوان و یا حتی میانسالی که به این خیریه مراجعه می کنند و تقاضا می کنند که به عنوان کارگر یا پرستار به صاحب کاران معرفی شوند، توصیه می شود که با فراگرفتن مهارت هایی مانند میناکاری، تابلوفرش، و... برای خود یک امنیت نسبی شغلی ایجاد کرده و فرصت بودن در کنار فرزندانشان را نیز از خود نگیرند.